ผญาวันนี้

สุรศรี

ผญา  วันละบท
       วันนี้ขอเสนอผญาที่เป็นบทเพ้อรำพันของชายหนุ่มถึงหญิงสาวคนรัก  และขออนุญาตไม่แปลนะครับ เพราะความหมายเข้าใจง่าย  ๆ  ครับ
หล่าเอย........
คันบ่ได้เห็นหน้า                 โทรมาหากะไคแหน่
ได้ยินเสียงจ้อยจ้อย              โตอ้ายกะอุ่นใจ
คันบ่ได้เห็นหน้า                  จดหมายมากะไคแหน่
เห็นลายมือง่องแง่ง               กะปานไก้ต่อนคำ
คันบ่ได้เห็นหน้า                 ส่งเงินมากะไคแหน่
จักสี่ซ่าห้าล้าน                    โตอ้ายบ่ว่าหยัง
คันแม่นได้เห็นหน้า            เงินเต็มภาช์อ้ายบ่เบิ่ง
เห็นแต่น้องยิ้มแย้ม             กะปานได้ขึ้นสวรรค์
คันแม่นได้เห็นหน้า            ได้เว้าจากะแห่งคัก
ได้จับมือแจ่มเจ้า                 บ่กินข้าวกะบ่ตาย
คันแม่นได้เห็นหน้า            คันแม่นน้องมาหา
กินช้าวนำกะไคอยู่              คันแม่นได้นั่งเว้า
นำเจ้าอ้ายบ่หนี                     ซั่นแล้ว
คันแม่นได้เห็นหน้า             เงินแสนห้าบ่เหลียวเบิ่ง
อ้ายสิเบิ่งแต่หน้าน้อง          อ้ายสิจ้องแต่หน้าเจ้า
บ่กินข้าวให้จ่อยตาย            พุ้นแล้ว   ....นางเอย
ศัพท์
คันบ่,คันแม่น            หมายถึง    แม้นว่า
กะไคแหน่,กะไคอยู่  หมายถึง    ค่อยยังชั่ว
ภาช์                          หมายถึง    ภาชนะสำหรับใส่เงิน
กะแห่งคัก                หมายถึง   ก็ยิ่งดี
เหมิดมื้อ                   หมายถึง   ทั้งวัน
จัก                            หมายถึง    สัก,แค่
ต่อนคำ                     หมายถึง      ก้อนทองคำ
กะปาน                     หมายถึง    เหมือนกับ
โตอ้าย                      หมายถึง     ตัวพี่