น้ำใจ
ลูกหว้า
เมื่อใดใจตระหนี่ ใจคิดอยากจะเอา อยากจะได้
เมื่อนั้นใจจะผิดปกติ เร่าร้อน เป็นใจที่อาภัพที่สุด
เพราะแม้ว่า หากได้สมบัติหมดฟ้าหมดแผ่นดิน
ก็ไม่สามารถยังความพอใจให้คนโลภเพียงคนเดียวได้
คนตระหนี่ไปสวรรค์ไม่ได้เลย คนตระหนี่มีความสุข
ไม่ได้เลย ผู้ฉลาดจึงเปลี่ยนความโลภ ความตระหนี่
เป็นความเสียสละ แบ่งปัน รู้จักให้และมีน้ำใจต่อกัน
น้ำสามารถกัดกร่อนขุนเขามหึมาได้ แต่น้ำใจทำได้
ยิ่งกว่านั้นทน้ำใจย่อมซื้อใจ ซึ่งเงินไม่สามารถซื้อได้
น้ำใจจึงเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องการ
นักรบ ที่มีวินัย แม้กำลังจะน้อย ย่อมเอาชนะข้าศึก
ผู้มีกำลังมากฉันใด บุคคลผู้มีน้ำใจ แม้จะช่วยเหลือ
แบ่งปัน ให้ทีละน้อยก็ย่อมชนะใจทุกคนได้ฉันนั้น
น้ำใจ จึงเป็นสิ่งที่ทรงคุณค่าอย่างเอเนกอนันต์