บันดาลใจ จาก กลอน "วานบอก" ของคุณ "ยายแม่มด" วรรคที่ว่า ดาวเคียงเดือนเลื่อนล่องลอยคล้อยเคลียคลอ ไพเราะมากครับ ลมระรอกพริ้วพรายพร่างกระจ่างฟ้า ดาวเคียงเดือนเลื่อนลอยมา ..เอื่อยอ้อยอิ่ง ดาราพราว พราวบรรเจิดพริ้งเพริศพริ้ง ใจก็ยิ่งหมายสำคัญ คำสัญญา ลมหนาวโหมตระโบมใส่ไม่เคยหนาว เส้นทางไกลก็กล้าก้าวอย่างแกร่งกล้า ไม่ย่อท้อในทุกย่างทางผ่านมา เพราะจิตใจเจิดแจ่มจ้า สัญญาใจ แม้ห่างไกล แต่หัวใจไม่เคยห่าง ระยะทางหมดความหมาย คล้ายอยู่ใกล้ ด้วยสัญญา ..ถ้าเคียงกันในวันใด จะชดใช้ ร้อยวันคอย ..ด้วยร้อยจูบ
10 ธันวาคม 2552 08:08 น. - comment id 1072338
ไพเราะค่ะ
10 ธันวาคม 2552 11:49 น. - comment id 1072437
รักแท้ไม่แพ้ระยะทางครับ
11 ธันวาคม 2552 21:49 น. - comment id 1073079
แค่คำไตเติ้ล ก็กินใจแล้วครับ อ่านเนื้อหากลอน ยิ่งสัมผัส อารมณื บรรเจิด อิอิ