จิตสำนึกน้อยไปในเวลา จึงให้พาผัดผ่อนก่อนสะสาง งานอีนุงตุงนังยังว่างวาง เทียวกล่าวอ้างอิดเอื้อนเลือนเรื่อยไป จากงานเล็กงานน้อยพลอยสะสม ปล่อยตามลมเรื่อยไปใช้ผลักไส ทำเช้าชามเย็นชามตามแต่ใจ หมดเชื้อไฟไร้จิตคิดปรับปรุง จะหวังใดในวันเวลาว่าง ทำเงื้อง้างวางจิตคิดเสียฟุ้ง จึงเฉโกโลเลนอนตีพุง คอยผัดวันประกันพรุ่งเพลิดเพลินไป สร้างสำนึกฝึกจิตคิดคุณค่า วันเวลาหลายหลากมากสุกใส เร่งประสานงานเสร็จสำเร็จไว สำเริงใจสำราญจินต์จึงจำเริญ ชีพเรานี้มีน้อยนับวันโรย ควรกอบโกยก่อเก็บคำสรรเสริญ มัวผัดวันประกันพรุ่งเพียงพอเดิน เวลาเนิ่นนานไปพาลเสียใจ เพียงสำนึกหนึ่งวันนั้นมีค่า จึงนำพาพอเพียงเลี้ยงชีพไหว งานเล็กน้อยค่อยเก็บสำเร็จไว สบายใจสบายกายบั้นปลายตน
ภูมะ 8 ธ.ค. 2552 18:52 น. - ID 131215 
1773
1
0
8 ธันวาคม 2552 22:10 น. - comment id 1071955
8 ธันวาคม 2552 20:56 น. - comment id 1071973
ข้าพเจ้าก็ชอบผลัดวันไปเรื่อย อ่านแล้วก็ได้คิดละ ขอบคุณนะคร้าบ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
