๕ ธันวา ปวงประชาเป็นสุข (ปรับปรุง)

นายชิตไวทย์

ใจจดจ่อ หน้าทีวี วันนี้แล้ว		
	ร่มโพธิ์แก้ว  ดำเนินมา พาสุขสม
	เสด็จออก ณ มหาสมาคม		
	ราษฎร์ชื่นชม  ยามเห็นพระบารมี
                                         สิบเอ็ดโมง ไร้สัญญาณ ดังขานกล่าว
                     ใจร้อนเร่า เฝ้าแต่ทุกข์ ไม่สุขศรี
                     	คอยเหลือบมอง คอยเวลา หน้าทีวี	
	ป่านฉะนี้ ใยไม่เห็น เป็นทุกข์ใจ
		โทรถามข่าว เพื่อนคอยเฝ้า ริมถนน	
	แต่ละคน ยังเฝ้าคอย ไม่คล้อยไหน
 	แดดจะร้อน แผดเผา สักเท่าใด 	
	ก็จะไม่ ถอยหนี จากที่ยืน
		สักครู่เสียง อึงเอ็ด เสด็จแล้ว	
	ร่มฉัตรแก้ว  เสด็จผ่าน สุดบานชื่น
	ทรงพระเจริญ ดังสนั่น ให้ครั่นครื้น	
	ความชื่นมื่น  คืนสู่ ทุกผู้ชน
		เสียงดีใจ ปนสะอื้น บนคลื่นเสียง
	คือสำเนียง จากใจไทย ไม่ฉ้อฉล
	เสียงไชโย โห่ร้อง ก้องสกล		
	อัสสุชล หลั่งไหล ให้ยินดี
		พอเที่ยงวัน สัญญาณ ก็ผ่านฟ้า	
	ถ่ายทอดมา ให้ชาวไทย ได้สุขี
	หกสิบสาม ล้านไทย ใคร่เปรมปรีดิ์	
	พระภูมี หายประชวร ถ้วนโรคา
		ธ ดำเนิน ด้วยพระพักตร์ อันผ่องใส	
	แย้มละมัย โบกสะบัด พระหัตถา
	ฉลองพระองค์ ทรงเครื่องใหญ่ ให้ปรีดา
	ปวงประชา กู่ร้อง ก้องอาคาร
		ราชยาน ผ่านที่ใด  ไทยร้องกู่		
	เสื้อชมพู โบกไตรรงค์ ธงตระหง่าน
 	พร้อมธงเหลือง ภปร. ส่อชื่นบาน		
	เสียงขับขาน ทรงพระเจริญ ตลอดทาง
		ในยามที่ ทรงประชวร มวลไทยเศร้า	
	ทุกจิตเฝ้า เทิดพรชัย ขอไข้สร่าง 
	มหาชน ตั้งจิตมั่น อันรางชาง			
                     ร่วมจิตวาง น้อมใจ ถวายพระพร
 		และวันนี้ ทุกดวงจิต สัมฤทธิ์ผล		เฉลิมพระชนม์ เปี่ยมสุข สโมสร
	ธ คือองค์ มิ่งขวัญ นิรันดร			
               	ดับทุกข์ร้อน ในใจ ไทยทุกดวง.