ผ้าขี้ริ้วยอมเปื้อนสกปรก เพื่อหยิบยกความสะอาดให้สิ่งอื่น เหมือนคนที่ยอมลำบากอย่างกล้ำกลืน เพียงเพื่อยื่นความสุขคนรอบกาย เหมือนพุทธปฏิมาที่งดงาม โอนอ่อนตามเหล่าช่างศิลป์ทั้งหลาย ยอมถูกขัดเกลาขัดถูมิวางวาย ผลสุดท้ายสวยงามตระการตา ผ้าขี้ริ้วดูดซับความสกปรก แต่สลัดให้ตกจากตัวนั่นหนา ความเลอะเทอะหลุดจากกายา ตลอดเวลาก็สะอาดปราศมลทิน หากคนเรารู้ตัวว่าผิด ไม่ปกปิดยอมรับทั้งสิ้น ผิดก็ว่าผิดพลาดพลั้งให้ยลยิน ควรถวิลคุณค่าคนซื่อตรง ผ้าขี้ริ้วถูกมองไร้ราคา แต่ก็มีคุณค่าที่สูงส่ง ช่วยเช็ดถูสิ่งสกปรกให้ลดลง เพื่อให้คงความสะอาดตลอดไป เหมือนคนที่พยายามทำตน มีค่าล้นด้วยการทำงานไซร้ ไม่ประจบยกคำยอใครใคร เพียงหวังได้ตำแหน่งตามใจตน ผ้าขี้ริ้วไม่เคยคิดจะเกี่ยงงอน หรือผัดผ่อนหนีงานทุกแห่งหน จะเช็ดถูตรงไหน ก็อดทน อาสาคนทำงานเสมอมา หากคนทำงานตามหน้าที่ มานะมีบากบั่นยอมอาสา ไม่เกี่ยงงอนเกี่ยงงานกันไปมา ปรารถนาทำงานที่ควรทำ ผ้าขี้ริ้วพอใจอยู่เบื้องหลัง โดยยับยั้งความสกปรกที่คราคร่ำ อยากเห็นความสะอาดเป็นประจำ จึงตรากตรำทำงานหนักตลอดมา เหมือนคนพอใจในความสำเร็จ จากความเหน็ดเหนื่อยของตนนั่นหนา ยืนยิ้มภูมิใจอย่างสุขอุรา สมปรารถนางานเสร็จเพราะตน อรุโณทัย ๓๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๒
2949
4
0
30 พฤศจิกายน 2552 23:00 น. - comment id 1069431
ดีชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงต่ำอยู่ที่ทำตัว เยี่ยมมากคุณ
30 พฤศจิกายน 2552 23:47 น. - comment id 1069450
แบบ พระเอกหลังเวทีป่าวเนี่ยปรัชญานี้ อิอิ
1 ธันวาคม 2552 00:56 น. - comment id 1069459
เป็นปรัชญาที่ให้ข้อคิดได้ดีมากนะคะ
1 ธันวาคม 2552 06:58 น. - comment id 1069479
ภายนอกย่อมไม่น่ามอง ภายในเรืองรอง ดุจแก้วแพร้วเพริศพรรณราย
1 ธันวาคม 2552 08:06 น. - comment id 1069502
นักปรัชญาจริง ๆ พี่ชายเรา แต่ก็ได้ความรู้มากมายเชียว
1 ธันวาคม 2552 10:54 น. - comment id 1069575
คงเบื้องหน้าได้เด่นดีมีความสุข ไม่เคยทุกข์เคยท้อต่อปัญหา เดินราบเรียบเปรียบไปคล้ายตำรา คนรับหน้าคือเบื้องหลังพลั้งคือผิด.. ...แบบว่า
1 ธันวาคม 2552 11:00 น. - comment id 1069576
เหมือนอรุโณทัยผ้าขี้ริ้วห่อทองป่าว กลอนปรัชญาผมชอบครับ กลอนรักรักหวานหวาน ผมผ่านโลกมามาก รู้เหลี่ยมรู้ลาย ก็เลยรู้สึกเหนือยครับ ความรักนี่ผมป่วย และเจ็บปวดมามากก็เลย ไม่ค่อยได้รัก อาจเป็นเพราะไม่เจอคนใจดีมังครับ อะน่ะ คุยเล่นไปเรื่อย แต่งอีกเน้อ ปรัชญาดีดี
1 ธันวาคม 2552 12:20 น. - comment id 1069600
ขอยืมผ้าขี้ริ้วมาซับใจตัวเองหน่อยนะคะ มหาสมุทรไม่อิ่มด้วยน้ำ ใจคนก็เหมือนกันถมเท่าไหร่ไม่เคยเต็ม . แค่อยากลองมองมาที่ใจตัวเองก่อนน่ะค่ะ เอาไว้ถ้าสะอาดเมื่อไหร่ ค่อยหาคนใจใสคุยด้วยซักคน ขอบคุณบทกลอนสอนใจค่ะ................
1 ธันวาคม 2552 17:07 น. - comment id 1069659
ยอดเยี่ยมค่ะ
1 ธันวาคม 2552 20:28 น. - comment id 1069712
ไม่รู้ไม่เห็นไม่เป็นไร
1 ธันวาคม 2552 21:20 น. - comment id 1069733
จริงใจ แจ่มแจ้ง และแท้จริง
2 ธันวาคม 2552 12:35 น. - comment id 1069911
ไม่มีใครลืมผ้าขี้ริ้วนะคะ
4 ธันวาคม 2552 23:30 น. - comment id 1070916
ขอโทษคุณ อรุโณทัย สำหรับความคิดเห็นที่ 8 ด้วยนะคะ วันนั้นเผลอเล่นเกมส์ไปค่ะ รู้สึกผิดที่เคยใช้บทกลอนของคุณ เพื่อพาดพิงถึงคนอื่น วันนี้เลยเข้ามาขอโทษ ด้วยใจจริงค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
