๐ เหตุประหารประหัตห้วงขัดแย้ง ยิ่งรุนแรงเหลือหลากฟากฟ้าฝัน กลางเวลาฝ่าข้ามท่ามวัยวัน รอยร้าวอันลึกล้ำยังย้ำเตือน ๐ ในสังคมบ่มห่อก่อความคิด ความถูกผิด ทิศทาง ความ ต่าง/เหมือน ดั่งรอจะสะกิดแผลหากแชเชือน หมางหมู่เพื่อนผิดใจไยแปลกจัง ๐ เปรียบกองไฟไหม้ฟอนมิห่อนจบ มิอาจกลบเกลื่อนแผลแต่หนหลัง รอยแยกลึกนึกร้าวหนาวภวังค์ เกินกว่าครั้งคราใดจะคล้ายกัน ๐ แม้หลบลี้หนีร่างไปทางไหน ไฟในใจหมายตามคอยห้ำหั่น เป็นกองเพลิงเริงไฟไหม้คลุ้งควัน รัดรอยควั่นเกลียวแค้นจนแน่นทรวง ๐ เกิดภาพร้าวราวแยกแตกฝ่ายฟ้า ต่างฝ่ายล่าล้างแค้นแสนใหญ่หลวง ต่างฝ่ายอ้างอีกฝ่ายหมายหลอกลวง ช่วงชิงปวงประชามาหนุนตน ๐ เป็นสงครามประชาชีดิถีใหม่ สื่อทางไกลสานฟ้าเวหาหน ลงทุนเชื่อมช่องทางระหว่างคน ปลุกมวลชนเชิงรุกทุกนาที ๐ กลยุทธทุกอย่างถูกสร้างสรรค์ ทุกวัยวันคั้นมาทำหน้าที่ ตั้งท่าท้าประจันกันข้ามปี ยังมิมีที่สานสมานรอย ๐ ถึงกองไฟกองนี้ไม่มีจบ มิอาจลบแรงใจให้ถดถอย ความตั้งใจแม้หวังยังล่องลอย ก็ยังคอยเวลาเยียวยาคืน ......... คนกุลา ในเหมันต์
27 พฤศจิกายน 2552 20:27 น. - comment id 1068556
ขอที่ 1 ค่ะ ตอนนี้ยากประสานค่ะ
27 พฤศจิกายน 2552 21:16 น. - comment id 1068587
ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ ความหวังยังมีค่ะคุณอากุลา
28 พฤศจิกายน 2552 01:43 น. - comment id 1068618
ภาพแตกร้าวคราวหมางอย่างที่เห็น ไยเยือกเย็นเช่นแย่งดังแข่งขัน แค่อำนาจบาดใหญ่สร้างไฟควัน บ้างประจันหันสู้ดูเศร้าใจ หวังว่าจะประสานรอยได้บ้างนะคะ
28 พฤศจิกายน 2552 05:32 น. - comment id 1068665
หากคนไทยฆ่ากันน่าอายเขา หากว่าเราทะเลาะกันอับอายใหญ่ ขอโทษกันดีกว่าจะเสียใจ หยิ่งหรือไงอยากอยู่เหลือคนเดียว เหมือนโลกนี้คุณอยู่เพียงคนเดียวบนโลกเอาไหม
28 พฤศจิกายน 2552 07:36 น. - comment id 1068674
ทุกคนบ่งบอกถึงความรักชาติ ศาสน์ กษัตริย์ ที่เป็นที่หมายร่วมเหมือนกัน สิ่งเดียวกัน ใยถึงกลบความรู้สึกร่วมเดียวกันนี้ ด้วยการทำร้ายกันเอง เพียงอุดมการณ์ที่ต่างกัน คงไม่มีใครไหนอื่นหรือชาติอื่นที่จะมาทำลาย ทำร้ายเราได้ดอก นอกจากเราเองทำร้ายตัวเอง ..รอยร้าวจึงบังเกิด.. มาอ่านงานที่ให้แง่คิดในความเป็นชนชาติไทยครับ
28 พฤศจิกายน 2552 09:12 น. - comment id 1068683
๐ ถึงกองไฟกองนี้ไม่มีจบ มิอาจลบแรงใจให้ถดถอย ความตั้งใจแม้หวังยังล่องลอย ก็ยังคอยเวลาเยียวยาคืน
28 พฤศจิกายน 2552 09:38 น. - comment id 1068690
ไม่ได้ร้าว หรอกครับ สังคมแตก เกือบละเอียด ด้วยซ้ำไป ยุค สามก๊ก 1 รัฐบาล 2 เสื้อแดง 3 เสื้อเหลือง แล้ว ใครถูก ใครผิด ถูกจริต จิตใจใคร ตรงไหนบ้าง ล่ะครับเนี่ยยย
28 พฤศจิกายน 2552 13:25 น. - comment id 1068729
อนิจจา สังคมไทย ฤๅไกล้แตก ถูกแบ่งแยก ด้วยมือใคร ที่ไหนเล่า ที่มันแตก ก้อเพราะคน ไทยเช่นเรา คิดจะเอา แต่ใจตน ไม่สนใคร แบ่งเป็นก๊ก แบ่งเป็นเหล่า ไม่เคารพ ทั้งมีกฏ หมายใหญ่อยู่ ให้อาศัย อ้างว่ากฏ มันไม่ดี ต้องแก้ไป แล้วทำไม ไม่แก้ใจ ของตนดู
29 พฤศจิกายน 2552 10:23 น. - comment id 1068854
หยุดความร้าวก้าวผ่านสู่กาลใหม่ เพื่อเมืองไทยหลุดพ้นวังวนร้าวฉาน ไทยเคยสงบประสบสุขมาช้านาน อย่าได้พาลให้ยุ่งเหยิงเพราะเริงคน.. ...แบบว่า..มาร่วมแสดงเจตนารมณ์ในการยุติความร้าวฉานด้วยคนครับ
29 พฤศจิกายน 2552 16:29 น. - comment id 1068924
ขอที่ 1 ค่ะ ตอนนี้ยากประสานค่ะ เฌอมาลย์ """"""""""""""""""" เชิญ ครับ นั่นนะซี ความร้าวฉาน มาไกลมากจริงๆ ครับ
29 พฤศจิกายน 2552 16:30 น. - comment id 1068926
ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ ความหวังยังมีค่ะคุณอากุลา ดอกบัว """""""""""""""""""""" ดีครับ เป็นกำลังใจให้กันนะครับ น้องดอกบัว
29 พฤศจิกายน 2552 16:34 น. - comment id 1068927
เห็นภาพแมวมองหน้ากัน น่ารักออกค่ะคุณลุง หันมามองหน้ากันสิคะ ยิ้มให้กัน รอยยิ้มจะช่วยประสาน รอยร้าวได้ดีทีเดียวค่ะ
29 พฤศจิกายน 2552 16:35 น. - comment id 1068928
สวัสดีค่ะ พี่คนกุลา มันก็พูดยากนะคะ มีใครบ้างไม่ชอบ ทั้ง ทรัพย์ ยศ คนสรรเสริญ เมื่อมีสิ่งเหล่านี้ค้ำจุน การทำอะไรที่ตรงทางแล้วยาก"สุขสบายกาย" ใครนะ? จะกล้าไปทำจริงๆ ไม่ใช่แค่ ..คุยไว้ อิอิ ........................ (โคลงผวน) หนาวลึก นึกร้าว ฤ........รอดภัย จิตคลัก จักคิด ไข..........ยากพ้น ลาภควง ล่วงคราบ ใด....วานบอก เมาชั่ว มัวฉาว ล้น...........ใช่สร้างฤาหลอน นอนหลับ นับร้อน ต่อ.......คือไทย ฟังคึก ฝึกขัง ไฟ................อย่าเศร้า มินาน ม่านหนี ไกล...........คงชื่น ภาพชัด พัดฉาบ เว้า..........นั่นต้องพบเห็น เหม็นรัน มันเร้น หลู่............ทุกปี คนเด่น เข็ญดล ที................ท่านบุ้ย หนาวแขวน แน่นคราว ตี......ตนโง่ ถองร่าน ท่านร้องอุ้ย.........โทษจ้าลืมหลง มีความสุขมากๆนะคะ
29 พฤศจิกายน 2552 17:41 น. - comment id 1068961
ภาพแตกร้าวคราวหมางอย่างที่เห็น ไยเยือกเย็นเช่นแย่งดังแข่งขัน แค่อำนาจบาดใหญ่สร้างไฟควัน บ้างประจันหันสู้ดูเศร้าใจ หวังว่าจะประสานรอยได้บ้างนะคะ ปรางทิพย์ """""""""""""""""""""""" เพราะคนคิดผิดแปลกและแตกต่าง ความเมินหมางช่างแยกแปลกไฉน ใจกินแหนงแบ่งฝ่ายทั้งใกล้ไกล อุ่นเอื้อใดดูคล้ายสลายลง ดีครับ ปราง
29 พฤศจิกายน 2552 17:45 น. - comment id 1068963
หากคนไทยฆ่ากันน่าอายเขา หากว่าเราทะเลาะกันอับอายใหญ่ ขอโทษกันดีกว่าจะเสียใจ หยิ่งหรือไงอยากอยู่เหลือคนเดียว เหมือนโลกนี้คุณอยู่เพียงคนเดียวบนโลกเอาไหม พี่ป๋องปุ๋ยครับ """"""""""""""""""" ไทยฆ่าไทยใครจะมาช่วยเหลือ หากไทยตายเป็นเบือเหลือใครหนอ ไทยช่วยไทยไยที่ต้องรีรอ ช่วยเติมต่อแต่งไทยให้ยั่งยืน
29 พฤศจิกายน 2552 17:50 น. - comment id 1068966
ทุกคนบ่งบอกถึงความรักชาติ ศาสน์ กษัตริย์ ที่เป็นที่หมายร่วมเหมือนกัน สิ่งเดียวกัน ใยถึงกลบความรู้สึกร่วมเดียวกันนี้ ด้วยการทำ ร้ายกันเอง เพียงอุดมการณ์ที่ต่างกัน คงไม่มีใครไหนอื่นหรือชาติอื่นที่จะมาทำลาย ทำร้ายเราได้ดอก นอกจากเราเองทำร้ายตัว เอง ..รอยร้าวจึงบังเกิด.. มาอ่านงานที่ให้แง่คิดในความเป็นชนชาติไทยครับ กิ่งโศก """""""""""""""""""" นั่นนะซี ครับ ผมเห็นด้วยอย่างยิ่งที่ คุณกิ่งโศก ว่ามา แต่สำหรับบางกลุ่มบางคน ก็คงจะยังยากที่ประสานรอยร้าวกันให้ได้จริงๆในขณะนี้ ครับ
29 พฤศจิกายน 2552 17:51 น. - comment id 1068967
๐ ถึงกองไฟกองนี้ไม่มีจบ มิอาจลบแรงใจให้ถดถอย ความตั้งใจแม้หวังยังล่องลอย ก็ยังคอยเวลาเยียวยาคืน ป๋อง สหายปุถุชน """""""""""""""""" ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียนกันนะครับ
29 พฤศจิกายน 2552 17:53 น. - comment id 1068969
ไม่ได้ร้าว หรอกครับ สังคมแตก เกือบละเอียด ด้วยซ้ำไป ยุค สามก๊ก 1 รัฐบาล 2 เสื้อแดง 3 เสื้อเหลือง แล้ว ใครถูก ใครผิด ถูกจริต จิตใจใคร ตรงไหนบ้าง ล่ะครับเนี่ยยย กวีน้อยเจ้าสำราญครับ """"""""""""""""""""" สำคัญในสภาพแบบนี้ มันยากที่จะให้ตกลงกัน ได้ว่าใครถูกใครผิด เรื่องมันเลยล่วงเลยมาถึงจุดนี้ ไงครับ กวีน้อย ก็คงต้องช่วยกันหลายๆฝ่ายนะครับ
29 พฤศจิกายน 2552 17:57 น. - comment id 1068970
อนิจจา สังคมไทย ฤๅไกล้แตก ถูกแบ่งแยก ด้วยมือใคร ที่ไหนเล่า ที่มันแตก ก้อเพราะคน ไทยเช่นเรา คิดจะเอา แต่ใจตน ไม่สนใคร แบ่งเป็นก๊ก แบ่งเป็นเหล่า ไม่เคารพ ทั้งมีกฏ หมายใหญ่อยู่ ให้อาศัย อ้างว่ากฏ มันไม่ดี ต้องแก้ไป แล้วทำไม ไม่แก้ใจ ของตนดู drroyz """""""""""""""""""""" แก้ใจตนคนว่ายากหากจะแก้ จึงยอมแพ้ใจตนเหมือนคนเขลา จึงรบราฆ่าฟันไม่บรรเทา เพียงเพื่อเราและหมู่อยู่รอดพอ ยินดีครับที่มาเยี่ยมเยียนกัน
29 พฤศจิกายน 2552 18:01 น. - comment id 1068972
หยุดความร้าวก้าวผ่านสู่กาลใหม่ เพื่อเมืองไทยหลุดพ้นวังวนร้าวฉาน ไทยเคยสงบประสบสุขมาช้านาน อย่าได้พาลให้ยุ่งเหยิงเพราะเริงคน.. ...แบบว่า..มาร่วมแสดงเจตนารมณ์ในการยุติความร้าวฉานด้วยคนครับ อยากจะหยุดทุกอย่างทางแตกร้าว อยากหยุดข่าวร้าวฉานเกินทานไหว อยากหยุดความทรุดโทรมโถมใส่ไทย เพียงฝันไปเพราะความจริงยิ่งรุนแรง ขอบคุณที่มาเยี่ยมครับ หายไปนานเลยนะครับ
29 พฤศจิกายน 2552 18:02 น. - comment id 1068973
เห็นภาพแมวมองหน้ากัน น่ารักออกค่ะคุณลุง หันมามองหน้ากันสิคะ ยิ้มให้กัน รอยยิ้มจะช่วยประสาน รอยร้าวได้ดีทีเดียวค่ะ แก้วประภัสสร """""""""""""""""""""""""""""' เห็นด้วยอย่างยิ่งเลยครับ หลานแบม ครับ
29 พฤศจิกายน 2552 18:11 น. - comment id 1068976
สวัสดีค่ะ พี่คนกุลา มันก็พูดยากนะคะ มีใครบ้าง ไม่ชอบ ทั้ง ทรัพย์ ยศ คนสรรเสริญ เมื่อมีสิ่ง เหล่านี้ค้ำจุน การทำอะไรที่ตรงทางแล้ว ยาก"สุขสบายกาย" ใครนะ? จะกล้าไปทำ จริงๆ ไม่ใช่แค่ ..คุยไว้ อิอิ ........................ (โคลงผวน) หนาวลึก นึกร้าว ฤ........รอดภัย จิตคลัก จักคิด ไข..........ยากพ้น ลาภควง ล่วงคราบ ใด....วานบอก เมาชั่ว มัวฉาว ล้น...........ใช่สร้างฤาหลอน นอนหลับ นับร้อน ต่อ.......คือไทย ฟังคึก ฝึกขัง ไฟ................อย่าเศร้า มินาน ม่านหนี ไกล...........คงชื่น ภาพชัด พัดฉาบ เว้า..........นั่นต้องพบเห็น เหม็นรัน มันเร้น หลู่............ทุกปี คนเด่น เข็ญดล ที................ท่านบุ้ย หนาวแขวน แน่นคราว ตี......ตนโง่ ถองร่าน ท่านร้องอุ้ย.........โทษจ้าลืมหลง มีความสุขมากๆนะคะ โอเลี้ยง """""""""""""""" นั่นนะซีครับ คุณ โอเลี้ยง มันถึงต้องยากันอยู่นี่ไงครับ ราวกองเพลิงคลั่งคลุ้ง มัวควัน ไทยดั่งแตกแยกกัน แบ่งข้าง ผินพักตร์มิเคยหัน มองสบ ตานา ราวปล่อยใจรกร้าง รักนั้นสูญหาย..ฯ ขอตอบแค่กลอนธรรมดา ก็แย่แล้วครับ