*** เงินเดือนน้อยใช้สอยคอยประหยัด มัธยัสอดออมย่อมมีหวัง กำลังใจที่แน่วแน่ นั่นแหละพลัง แม้บางครั้งตื่นมาน้ำตาซึม ซึมเพราะงานมันเข้าเราหดหู่ ซึมเพราะผู้ร่วมงานพาลปวดหัว ซึมเพราะคนบางคนเห็นแก่ตัว ซึมเพราะกลัวความดีแพ้ภัยพาล แพ้ที่กายแพ้ได้ไม่นานหรอก แผลถลอกนอกใจใช่เหตุผล ใส่ยานิดหยุดพักหน่อยค่อยฟื้นตน แต่...แพ้คนชั่วช้ามันน่าอาย อายเพราะดีแพ้ชั่วกลัวความคิด อายเพราะจิตเสื่อมถอยนับถอยหลัง อายเพราะตึกแห่งปัญญาต้องมาพัง อายเพราะยัง ไม่รู้ว่า มีค่าควร ************