คืนหนาวหนาวดาวเปลี่ยวแสงสลัว แววหวาดกลัวรัวชัดรัดไม่อยู่ รดใบหน้าคร่ำเพ้อแตะตื่นพรู แววหดหู่เหว่ว้าดาเดียวปัน สายน้ำตาโดยดายกรายเข้าหา บทสัญญาจะเข้มแข็งคล้ายเลือนผัน ประกาศิตสาปโศกเริ่มโรมรัน ปรอยปรอยสรรค์แทรกซุกรุกระบม ปร่าเปล่าดายละม้ายมนต์หม่นเพรียก นัยน์ช้ำเปียกเรียกแล้วกับขื่นขม เสียงกระซิบลิบลิบที่โรยรม พายากข่มระทมที่เรียงราย อารมณ์ล่วงเข้าสู่ลู่ลานโศก คิดชะโงกโยกย้ายก็มิหาย แหหงอยเหงาพลันคลี่ระเลียบกราย ด่าวกระวนกระวาย ณ ที่นั้น พรั่นเดียวดายผะผ่าวก้าวมาหล่อ ทยอยทอกรอเศร้ามาพันฝัน ใบไม้นั้นยังร่วงตามกาลวัน แต่เดียวดายในใจฉันฤาร่วงเป็น..
24 พฤศจิกายน 2552 06:16 น. - comment id 1067512
ยามหนาวมาเย็นเฉียบพาหนาวสั่น ใจผูกพันคะนึงถึงกันหนอ มิเดียวดายส่งใจไปพะนอ อย่าเพิ่งท้อใจทดเดี๋ยวหมดแรง....นะ สู้สู้.....
24 พฤศจิกายน 2552 07:55 น. - comment id 1067522
เดียวดายใจอ้างว้างน้ำค้างหนาว ลมพัดพราวยอดหญ้าพาเหน็บหนาว มาเป็นกำลังใจให้สหายมีงานเขียนดีๆอีกครับ
24 พฤศจิกายน 2552 11:25 น. - comment id 1067592
อยู่คนเดียว เดียวดาย มิมีคู่ ได้รับรู้ เดียวดาย มาหลายฝน ได้แค่อยู่ เดียวดาย ทุกข์ระทม มีกี่คน เดียวดาย เฉกเช่นเรา..
24 พฤศจิกายน 2552 13:38 น. - comment id 1067632
มาอยู่เป็นเพื่อนจ้า จะได้ไม่เดียวดาย มันเหงานะรู้ไม๊ อิอิอิ หนาวไม๊จ๊ะน้องสาวคนเก่ง รักษาสุขภาพนะคะ (บอกกันทุกวันจะได้ไม่หนาววววววววว ใจ)
24 พฤศจิกายน 2552 19:14 น. - comment id 1067718
กลอนนี้แอบซ่อนกลอะไรไว้หรือเปล่าจ๊ะ
24 พฤศจิกายน 2552 22:25 น. - comment id 1067772
ถอดรหัสกลไม่เจอ หรือว่าเธอจะเผลอซ่อนกลน้อ
25 พฤศจิกายน 2552 04:53 น. - comment id 1067814
คนเดียวดายตัวจริงมาแล้วค่ะ ไร้ที่ติไร้ปัญญาที่จะต่อ ขอปรบมือให้ดังๆกับนเก่งของพี่ ชื่นชอบทุกคำประพันธ์ค่ะ
25 พฤศจิกายน 2552 10:13 น. - comment id 1067867
แม้จะเป็นกลอนแปด แต่แบมก็มองเห็นรูปแบบคำคล้ายกลบท ที่คุณมี่ถนัดค่ะ งดงามเสมอเลยจ้า