ปล่อยฉันไป...

ละอองน้ำ

ณ ห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆของคำว่ารัก
เธอกักฉันไว้  อย่างไม่คิดจะมีใจสงสาร
เลี้ยงดูใจกัน  ด้วยความผูกพันที่แสนทรมาน
และดอกผลของความรักอันยาวนาน  ก็คือม่านน้ำตา
     ฉันอยากออกไปจากห้องห้องนี้
แม้ข้างนอกจะไม่มี  ความรักจากเธอคนดี  ตามไปค้นหา
แม้อาจต้องเดินลำพัง  ฝ่าความผิดหวังอย่างทรมา
แต่มันก็คงดีกว่า  คำว่ารักที่เธอไม่เคยรู้ค่า  ในครา...เอ่ยมัน				
comments powered by Disqus
  • ลมเหงา

    1 เมษายน 2545 12:43 น. - comment id 43632

    ถ้าจะรักกันแบบทิ้งๆ คว้างๆ  ก้อย่ารักกันเลยดีกว่าใช่เปล่า
  • ละอองน้ำ

    1 เมษายน 2545 13:05 น. - comment id 43639

    อืม...ไม่งั้นจะเกิดการนอกใจกันขึ้น...
    
  • zonkung

    16 กันยายน 2545 10:06 น. - comment id 76863

    งั้นก้อเดินออกมาเลยดีก่าอ่ะ
    
    
  • ละอองน้ำ

    22 กันยายน 2545 08:06 น. - comment id 78957

    เดินออกมานานแล้วล่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน