ลมทะเลโชยมาคราไกล้ค่ำ อยู่ริมน้ำท้องฟ้าพาแจ่มใส ดูอาทิตย์ค่อยๆดับลับหายไป แสงแดงใหญ่ลับหายไปในธารา มองยอดพร้าวมีความเหงาเข้าไถ่ถาม สายลมยามค่ำพัดไปให้โหยหา ริมทะเลมีแสงเดือนเกลื่อนนภา ในมหาแสงจันทร์ส่องผ่องคืนเพ็ญ เรือประมงคงลอยอยู่ที่ริมฝั่ง เกลียวคลื่นยังไม่อ่อนล้าพาทุกข์เข็น คลื่นซัดฝั่งดังเซ็งซ่าน้ำกระเซ็น ริมฝั่งเห็นแสงไฟวัวดับติดหาย เรือลำน้อยล่องลอยไกลในทะเล คลื่นลมเห่เร่ร่อนไปไร้จุดหมาย ฟังคลื่นลมซัดเข้าฝั่งดังนิยาย เรือจ่ำพายออกหาปลาคราค่ำคืน
22 พฤศจิกายน 2552 15:54 น. - comment id 1066945
ไกล้ ......งี้ ไกล + ใกล้ หรือเปล่าค่ะ แหะ แหะ
22 พฤศจิกายน 2552 23:38 น. - comment id 1067103
ทะเลยามใกล้ค่ำ ช่างตอกช่างย้ำความอ้างว้างจริง ๆ นะครับ
23 พฤศจิกายน 2552 01:39 น. - comment id 1067121
สายลมโชยโรยมาพาให้เหงา ใต้แสงเงาเฝ้ามองท้องน้ำไหว เรือลำน้อยลอยคว้างกลางคลื่นไกว เร่ร่อนไปไร้เพื่อนเสมือนลา
23 พฤศจิกายน 2552 16:31 น. - comment id 1067326
ตะวันรอนใจหลอน ยากอุทธรณ์บทหวามฝัน ความมืดที่ลดหลั่น พาฤทัยก่ายวุ่นวาย สวัสดีค่ะพี่ป๋อง