คืนลมหนาวดาวเดือนเกลื่อนบนฟ้า ดวงดาราคราห้อมล้อมจันทร์ฉาย แสงระยิบพริบวับจับประกาย เย็นพระพายร่ายริ้วไผ่พลิ้วตาม แรงลมพัดซัดโฉบโอบไอหนาว ร้อยเรื่องราวดาวดวงเฝ้าห่วงถาม เคยสุขทุกข์ซุกไว้ในนิยาม สุดจะห้ามปรามไหวใจเจ้าเอย ค่ำคืนนี้มีจันทร์นั้นเป็นเพื่อน วอนอย่าเลือนเหมือนแกล้งแสร้งทำเฉย กลิ่นราตรีคลี่หอมน้อมชวนเชย ดั่งเฉลยเผยอยู่รู้ความนัย ใจน้องนวลหวนจิตว่าคิดถึง ด้วยชายหนึ่งซึ่งอ้อนให้อ่อนไหว ร่ายลำนำคำรักสลักใจ ชวนหลงใหลในรสของบทกลอน ฝากความรักถักทอพะนอหวาน สร้างตำนานกานท์เคียงเรียงอักษร จากวันเดือนเหมือนเป็นเช่นละคร ทุกบทตอนซ่อนไว้ในจำนรรจ์ ลืมความจริงอิงเขาเราเฝ้าเพ้อ หลงละเมอเผลอไผลในความฝัน วาดวิมานหวานเพียงได้เคียงกัน คิดผูกพันรั้นข้ามท่ามครอบครัว ดุจคำสาปบาปนักรักสลาย บทสุดท้ายพ่ายพังดั่งฟ้าหลัว ใจหลงทางคว้างไปให้หวาดกลัว นึกเกลียดตัวมัวเมาจึงเศร้าทรวง จึงเก็บรักพักใจในวันหมอง อกกลัดหนองร้องร่ายมิวายหวง ฤาเวรกรรมช้ำเติมดังเพิ่มทวง จนเลยล่วงลวงเล่ห์เสน่ห์คลาย
21 พฤศจิกายน 2552 06:25 น. - comment id 1066424
ความรักที่ดีพี่มีแต่ให้ อันน้ำใจมีมากจนลืมหลง ถึงตัวเจ็บยอมอายยอมลาโรง ยอมยกธงยอมแพ้แด่แม่นาง ถึงเขาจะทำร้ายจิตใจสักเพียงใด ความห่วงใยก็ยังมีให้เหมือนเดิม ขอให้คุณปรางมีความสุขวันนี้นะครับ
21 พฤศจิกายน 2552 06:31 น. - comment id 1066427
ขอให้เพื่อนปรางหายป่วยเร็วๆนะคะ เป็นห่วงค่ะ
21 พฤศจิกายน 2552 06:43 น. - comment id 1066430
หดหู่หายเหือดห้วง.....โหยหา คืนค่ำคิดค้างคา........คับคุ้ง หนาวโน้มเหนื่อยนับนา....นึกหน่าย รอนร่ำแรมไร้รุ้ง....รับร้อนเหรอหรา.. มาแจมด้วยโคลงมั่วๆครับคุณปรางทิพย์ ชีวีสวัสดิ์....
21 พฤศจิกายน 2552 07:51 น. - comment id 1066454
ธรรมดาโลกโศกสรดนะน้องปราง เห็นทีต้องทำใจยอมรับกับความจริง อิอิ บ่อเป็นหยัง เพื่อนบ้านกลอน เรามีเยอะแยะ ขอเป็นกำลังใจ ให้น้องปรางหายป่วยไวไวนะ
21 พฤศจิกายน 2552 08:35 น. - comment id 1066466
สวัสดีครับคุณปรางทิพย์ สบายดีนะครับ ๐ จันทร์เสี้ยวกลางเปลี่ยวค่ำ.........๐ ๐ เหมือนไม้แกว่งแรงลมที่ห่มห้อม จำต้องยอมลู่ใบจนไหวสั่น คือใจหนึ่งต้อง"งาม"จนหวามครัน ให้หวั่นหวั่นจะแกว่งหนักจนหักคา ๐ กิ่งใบว่ายร่ายลมที่บ่มโบก ดั่งใจโยกด้วยภาษที่ปรารถนา ลมหยุด..ไม้หยัดเช่น..อย่างเป็นมา เสน่หาฤๅจะหยุดเพียงนุชเบือน ๐ เป็นคืนมืดไร้จันทร์จะหันแสง หากรุมแรงคะนึงนาฏไม่อาจเกลื่อน จะกลบให้ลับเร้นดั่งเช่นเดือน ก็ดูเหมือนสิ้นกำลังความตั้งใจ ๐ ค่ำคืนนั้น...จันทร์เพ็ญลอยเด่นสรวง แนบกับทรวง..ล่วงศัพท์จะขับไข คือแววเนตรเหม่อละมุนกับอุ่นไอ ทอเป็นใยผูกขวัญพันธนา ๐ ค่ำคืนนี้...จันทร์ทรามไม่วามแสง ดังหน่ายแหนงฟ้าค่ำที่ร่ำหา เหมือนอกใครต้องคำบอกอำลา ฤๅจักต่างฟากฟ้าโศกาแรม ๐ จึงเมื่อไม้ไร้ลมเข้าห่มห้อม ต่างฤๅตรอมอกว้างเมื่อห่างแก้ม ย่อมเกลือกด้วยมืดดำเข้ากล้ำแกม ฤๅจักแจ่มแสงรื่นดั่งคืนเพ็ญ
21 พฤศจิกายน 2552 09:33 น. - comment id 1066474
เหมือนลูกนกผกผินบินหลงทาง ลอยเคว้งคว้างกลางฟ้าล้าหวั่นไหว ไร้เข็มทิศชี้นำต้องจำไป หวังเพียงได้คนช่วยอำนวยนำ เสียงคนร้องเรียกว่ามาทางนี้ พักก่อนสิค่อยลาอย่าถลำ จึงดีใจได้ปลื้มลืมน้ำคำ นกต้องช้ำคนฆ่าเอามาแกง เพราะคำลวงบ่างเล่ห์เสน่หา เลยต้องมาชีพดับเหมือนอับแสง หากเชื่อมั่นไม่หลงจงแสดง ว่าเราแกร่งบินไม่ต้องกลัว แค่เป็นเรื่องลูกนกยกมาเล่า แต่ตัวเราชี้วัดขจัดสลัว หลงคารมพลั้งพลาดอย่าหวาดกลัว แค่กลับตัวคิดใหม่ยั้งได้ทัน แบมหัดแต่งกลอนไปเรื่อยๆในบ้านพี่ปรางค่ะ ขอให้มีความสุขทุกวันค่ะพี่
21 พฤศจิกายน 2552 09:44 น. - comment id 1066480
ฤาท้องฟ้าหรือดวงดาวจะงานหนัก คนทายทักคอยทวงถามความเสมอ แต่ทำไมไม่เคยพบหรือเจอะเจอ ท้องฟ้าเธอจะตอบคำที่ถามเอย หายไวไวนะคะ
21 พฤศจิกายน 2552 11:04 น. - comment id 1066501
หลงทางแค่เสียเวลา ดีกว่าหลงติดยาแล้วเสียอนาคตนะครับ ไม่ว่าจะเจ็บป่วยเป็นอะไรก็เป็นกำลังใจให้หายไว ๆ นะครับ
21 พฤศจิกายน 2552 13:31 น. - comment id 1066552
กว่าจะพ้นหนทางที่คว้างเคว้ง ต้องวังเวงเวียนวนสู้ทนเหงา เหมือนหนามกั้นตรงกลางระหว่างเรา แสนปวดร้าวหนาวเหน็บสุดเจ็บทรวง ขอให้สุขภาพแข็งแรงเร็วไวนะคะพี่สาว
21 พฤศจิกายน 2552 15:20 น. - comment id 1066567
ขอสมัครเป็นสมาชิกใหม่ด้วยคนน่ะค่ะ
21 พฤศจิกายน 2552 16:35 น. - comment id 1066583
ทุกสิ่งไม่คงมั่น ฟ้านั้นคงเปลี่ยนสี ความรักแหล่ะตัวดี ไม่เคยที่จะยืนยง ขอให้หายป่วยเร็ววันนะคะ
21 พฤศจิกายน 2552 17:06 น. - comment id 1066591
เป็นบทกลอนที่ไพเราะ แฝงความสะทกสะท้อนใจอยู่นะครับ ขอให้หายป่วยเร็วๆ นะครับ
21 พฤศจิกายน 2552 18:06 น. - comment id 1066606
คุณกษิณ ถึงเขาจะทำร้ายจิตใจสักเพียงใด ความห่วงใยก็ยังมีให้เหมือนเดิม ขอให้คุณปรางมีความสุขวันนี้นะครับ ความรักที่ดีพี่มีแต่ให้ อันน้ำใจมีมากจนลืมหลง ถึงตัวเจ็บยอมอายยอมลาโรง ยอมยกธงยอมแพ้แด่แม่นาง .................................................. น้อมรับคำน้ำใจพี่ให้น้อง แม้อยากครองปองไว้อย่าได้หมาง ยามเจ็บป่วยด้วยไข้ฤทัยคราง ทนอยู่อย่างร้างเหงาแสนเศร้าใจ ขอบคุณสำหรับความห่วงใยที่มีให้ปราง อย่างสม่ำเสมอนะคะ ขอให้พี่ป๋องปุ๋ยมีความสุขทุกวันคืนค่ะ
21 พฤศจิกายน 2552 18:09 น. - comment id 1066611
คุณอนงค์นาง ขอให้เพื่อนปรางหายป่วยเร็วๆนะคะ เป็นห่วงค่ะ ........................................................ เพื่อนนางคะ ขอบคุณในความห่วงใยค่ะ อิอิ... หัวเราะออกแล้วค่ะ ปอดบวมรับทานค่ะ เป็นไข้รุม ๆ มาอาทิตย์หนึ่ง พออาทิตย์ที่ ผ่านมา ร่วงเป็นใบไม้เลยค่ะ อากาศหนาวเย็นมาก ๆ งานหนักพักไม่พอค่ะ ตอนนี้สบายแล้วค่ะ อากาศเปลี่ยนดูแลสุขภาพนะคะ
21 พฤศจิกายน 2552 18:15 น. - comment id 1066621
แวะมาอ่านผลงาน ครับ
21 พฤศจิกายน 2552 18:18 น. - comment id 1066624
ไพเราะมากๆครับ ลื่นไหลในคำและเข้ากับภาพได้ดี ขอให้บทกลอนเป็นโอสถรักษาให้หายป่วยไวๆครับ
21 พฤศจิกายน 2552 18:30 น. - comment id 1066630
คุณกิ่งโศก หดหู่หายเหือดห้วง.....โหยหา คืนค่ำคิดค้างคา........คับคุ้ง หนาวโน้มเหนื่อยนับนา....นึกหน่าย รอนร่ำแรมไร้รุ้ง....รับร้อนเหรอหรา.. มาแจมด้วยโคลงมั่วๆครับคุณปรางทิพย์ ชีวีสวัสดิ์.... ............................................................ ยามลมหนาวผ่านพ้น เรือนกาย เห็นห่างเหินหอมหาย เหือดห้อม คืนคอยค่อนเคยคลาย คาบแค่ แรมร่ายเรืองรองล้อม ร่ำร้องลาเลย อิอิ.....โคลงแบบนี้ไม่มั่วแล้วนะคะ เป็นยาดีค่ะ ทำให้ฝึกฝนสมองที่ตื้อไปหลายวัน ขอให้คุณกิ่งโศกมีความสุขอย่ารู้คลายนะคะ
21 พฤศจิกายน 2552 18:35 น. - comment id 1066632
คุณกันนา ธรรมดาโลกโศกสรดนะน้องปราง เห็นทีต้องทำใจยอมรับกับความจริง อิอิ บ่อเป็นหยัง เพื่อนบ้านกลอน เรามีเยอะแยะ ขอเป็นกำลังใจ ให้น้องปรางหายป่วยไวไวนะ ....................................................... พี่กันนาคะ ปรางน่ะยอมรับความจริงค่ะ ทำใจไว้แล้วค่ะ อิอิ.....ข้อย บ่ ย่าน ดอกเอื้อย.... ก็เพราะน้ำใจเพื่อน พี่น้อง ในบ้านกลอนนี่ ทำให้ปรางฟื้นไข้เร็วไงคะ ยามเจ็บป่วยทางกาย ใช้ยาดีท็อกซ์ร่างกาย ยามเจ็บป่วยทางใจ บทกลอนเนี่ยช่วยดีท็อกซ์ใจ ได้ดีที่สุดค่ะ แหะ ๆ มีอาจารย์ท่านหนึ่งสอน ปรางไว้น่ะค่ะ เลยยืมคำท่านมาโม้ต่อค่ะ พี่สาวดูแลสุขภาพนะคะ
21 พฤศจิกายน 2552 18:47 น. - comment id 1066636
คุณสดายุ ๐ จันทร์เสี้ยวกลางเปลี่ยวค่ำ.........๐ .... ...... ..... ..... ..... .... .... ..... .... ๐ จึงเมื่อไม้ไร้ลมเข้าห่มห้อม ต่างฤๅตรอมอกว้างเมื่อห่างแก้ม ย่อมเกลือกด้วยมืดดำเข้ากล้ำแกม ฤๅจักแจ่มแสงรื่นดั่งคืนเพ็ญ .................................................... มองจันทร์เสี้ยวเหลียวหาคราเงียบเหงา ไขว่คว้าเงาเฝ้าหมายคล้ายยากเข็ญ หยาดน้ำตาลารินจินต์ลำเค็ญ ยามพบเห็นเช่นท้อทรมาน สวัสดีค่ะคุณสดายุ ปรางขอบคุณในความ กรุณาที่มีให้ปรางนะคะ ถ้อยคำทั้งใน ร่าย กาพย์ กลอน ของคุณ งดงามมาก ๆ ค่ะ ขอให้คุณมีแต่ความสุขนะคะ
21 พฤศจิกายน 2552 19:14 น. - comment id 1066643
ศิษย์เรา เขียนได้ดีจ๊ะ เพียงแต่ว่าอักษร ครู เคยบอกแล้วว่ามีทำนองในตัวเอง แต่วรรคนี้มัน ไม่สัมผัสกัน สูงซ้อนสูงจ๊ะ คือ แรงลมพัดซัดโฉบโอบให้หนาว โอบให้หนาว ที่จริงไม่ผิดแต่มันไม่อ่อนช้อยหาก เป็น แรงลมพัดซัดโฉบโอบไอหนาว จะอ่อนพลิ้วกว่ากันคล้องตั้งแต่ตัวอักษรแรกจ๊ะ อีก วรรคหนึ่ง คือ แสนเสียดายพ่ายใจฤทัยหลัว คำว่าหลัว ไม่มีความหมายคล้องกับอักษรเรา หลัว หมายถึง สิ่งที่ใส่ของจ๊ะ ควรเป็น สลัว แสนเสียดายพ่ายใจฤทัยสลัว จะงามกว่าจ๊ะ รักศิษย์เราเสมอ แก้วประเสริฐ.
21 พฤศจิกายน 2552 19:21 น. - comment id 1066646
แก้วประภัสสร แบมหัดแต่งกลอนไปเรื่อยๆในบ้านพี่ปรางค่ะ ขอให้มีความสุขทุกวันค่ะพี่ เหมือนลูกนกผกผินบินหลงทาง ลอยเคว้งคว้างกลางฟ้าล้าหวั่นไหว ไร้เข็มทิศชี้นำต้องจำไป หวังเพียงได้คนช่วยอำนวยนำ เสียงคนร้องเรียกว่ามาทางนี้ พักก่อนสิค่อยลาอย่าถลำ จึงดีใจได้ปลื้มลืมน้ำคำ นกต้องช้ำคนฆ่าเอามาแกง เพราะคำลวงบ่างเล่ห์เสน่หา เลยต้องมาชีพดับเหมือนอับแสง หากเชื่อมั่นไม่หลงจงแสดง ว่าเราแกร่งบินไม่ต้องกลัว แค่เป็นเรื่องลูกนกยกมาเล่า แต่ตัวเราชี้วัดขจัดสลัว หลงคารมพลั้งพลาดอย่าหวาดกลัว แค่กลับตัวคิดใหม่ยั้งได้ทัน .................................................... ดังลูกนกผกผินบินถลา ยามเหนื่อยล้าลาแรงแข็งเย้ยหยัน ด้วยปีกอ่อนร่อนลงทนงพลัน ลืมหวาดหวั่นรั้นดื้อด้วยถือดี โดนกับดักจักห้อมล้อมเสียขวัญ เนื้อตัวสั่นงันงกตระหนกหนี ขนหลุดร่วงบ่วงรัดตัดรตี ทุกวจีชี้แจงแถลงตรง ดังตำนานผ่านกลอนสะท้อนเล่ห์ จุดหักเหเสแสร้งแรงลุ่มหลง ใช้สติตริตรองสนองปลง ความมั่นคงสงสัยในวันวาร เป็นเรื่องบอกยอกย้อนออดอ้อนเขา ยามคว้าเงาเฝ้าจ่มระทมสาน คนป่วยฟังยั้งคิดสนิทนาน จึงร่ายกานท์ผ่านกลอนสะท้อนใจ อิอิ....น้องแบมจ๋า มาหัดแต่งกลอน พี่ปรางก็เลยหัดเขียนตอบกลับไป อ่ะนะ....ยามเจ็บป่วย เพื่อนมาเยี่ยมค่ะ ก็มาเล่ารำพัน ชีวิตคุณเธอให้คนป่วยรับฟัง ทีนี้ คุณเธอกลับไปแล้ว คนป่วยก็เลยคิดย้อนกลับไปค่ะ ก็เลยถามไถ่ดวงดาว ไปว่า อะไร ทำไมน่ะ ประกอบกันเป็นบทกลอนค่ะ ขอให้น้องแบม มีความสุขมาก ๆ นะคะ สาวสวยที่มีจิตใจดีเช่นนี้ งามทั้งกายและใจ ไม่รักไม่ได้แล้วค่ะ
21 พฤศจิกายน 2552 19:34 น. - comment id 1066652
สบันงา ฤาท้องฟ้าหรือดวงดาวจะงานหนัก คนทายทักคอยทวงถามความเสมอ แต่ทำไมไม่เคยพบหรือเจอะเจอ ท้องฟ้าเธอจะตอบคำที่ถามเอย หายไวไวนะคะ ....................................................... ยามทุกข์ท้อขอเพียงจำเรียงถ้อย ดาวดวงน้อยคอยพร่ำคำเฉลย ใจตัวเองเกรงพ่ายดังคล้ายเปรย หากเงียบเฉยเลยไปฤทัยตรอม ขอบคุณค่ะ วันนี้ก็ดีมากขึ้นแล้วค่ะ ลั้นลาได้แล้ว อิอิ.... ขอให้มีความสุขในวันหยุดนะคะ
21 พฤศจิกายน 2552 19:47 น. - comment id 1066661
รู้แต่ว่าเป็นไข้ใจ....ต้องใช้เวลาทำใจ ส่วนไข้กาย สักพักก็หายเมื่อได้หาถูกหมอ ไข้อะไรก็เถอะ รู้แต่ว่าเดี๋ยวนี้เขียน เก่งมือโปรเลยคับ
21 พฤศจิกายน 2552 19:57 น. - comment id 1066669
จงเก็บรักพักใจไว้รอพี่ ขอคนดีอดทนอยาหม่นหมอง ถึงเวรช้ำกรรมก่อ พี่ขอจอง พี่ร่ำร้องโหยหาแต่ยาใจ หลงทางยังหาเจอ หลงเธอหมดหนทาง
21 พฤศจิกายน 2552 20:27 น. - comment id 1066685
คุณสุริยันต์ จันทราทิตย์ หลงทางแค่เสียเวลา ดีกว่าหลงติดยาแล้วเสียอนาคตนะครับ ไม่ว่าจะเจ็บป่วยเป็นอะไรก็เป็นกำลังใจ ให้หายไว ๆ นะครับ ........................................................ ขอบคุณค่ะ ในกำลังใจที่มอบให้ ไม่ดีทั้งหลงทางรัก กับหลงติดยาค่ะเพราะ ทั้งสองหลง ทำให้เราขาดสติค่ะ แต่จะว่าไป อกหักดีกว่ารักไม่เป็นนะคะ อาการเจ็บไข้ดีขึ้นมากแล้วค่ะ เนื่องจาก กำลังใจจาก พี่ ๆ น้อง ๆ บ้านกลอนค่ะ อากาศเปลี่ยนไปมา ดูแลสุขภาพนะคะ
21 พฤศจิกายน 2552 20:38 น. - comment id 1066695
เทียนหยด กว่าจะพ้นหนทางที่คว้างเคว้ง ต้องวังเวงเวียนวนสู้ทนเหงา เหมือนหนามกั้นตรงกลางระหว่างเรา แสนปวดร้าวหนาวเหน็บสุดเจ็บทรวง ขอให้สุขภาพแข็งแรงเร็วไวนะคะพี่สาว ........................................................ ใจดวงน้อยลอยคว้างพลางลุ่มหลง แม้อยากปลงคงยากหากหึงหวง เป็นเคราะห์กรรมช้ำเติมเพิ่มกลลวง ดังติดบ่วงห่วงคล้องดังต้องทัณฑ์ น้องเทียนหยดจ๋า..... ก็กำลใจดี ๆ แบบนี้ต้องรีบลุกจากเตียงแล้วค่ะ กะว่าจะไปเตะฟุตบอลกับเด็ก ๆ ข้างบ้านเลย ก็เกรงใจ กลัวไข้จะกลับมาอีกค่ะ สุขสดใสในวันหยุดนะคะ
21 พฤศจิกายน 2552 20:41 น. - comment id 1066701
ลูกแก้วเก้า ขอสมัครเป็นสมาชิกใหม่ด้วยคนน่ะค่ะ ........................................................ ยินดีต้อนรับค่ะ บ้านกลอนไทยมีสมาชิก พี่ ๆ น้อง ๆ เพื่อน ๆ ที่อบอุ่นค่ะ ทุก ๆ ท่าน มีน้ำใจ จิตใจ ความห่วงใย มอบให้ทุกคนค่ะ
21 พฤศจิกายน 2552 21:15 น. - comment id 1066709
อ่านซ้ำ ๆ กี่ครั้งก็ไพเราะ
21 พฤศจิกายน 2552 20:47 น. - comment id 1066712
คุณไหมไทย ทุกสิ่งไม่คงมั่น ฟ้านั้นคงเปลี่ยนสี ความรักแหล่ะตัวดี ไม่เคยที่จะยืนยง ขอให้หายป่วยเร็ววันนะคะ ............................................... ในฝันสิ่งสมมติ จำหยุดก่อนลุ่มหลง แม้สัญญามั่นคง จึงสาปส่งลาไกล ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาเยี่ยมไข้นะคะ ขอให้มีสุขภาพสมบูรณ์แข็งแรงนะคะ
21 พฤศจิกายน 2552 20:50 น. - comment id 1066714
คุณนักสืบ ไร้อันดับ เป็นบทกลอนที่ไพเราะ แฝงความสะทกสะท้อนใจอยู่นะครับ ขอให้หายป่วยเร็วๆ นะครับ ........................................................ ขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ ในเรื่องของความรัก หากรักด้วยใจ ไม่ลุ่มหลงกับมัน ไม่ยึดถือ ติดยึด ที่จะครอบครอง ก็สุขใจที่จะได้รักค่ะ ปรางเป็นเช่นนี้นะคะ ไม่หวังผลตอบแทน อิอิ....แต่บทกลอน มันฟ้องนะคะ ดูแลสุขภาพนะคะ
21 พฤศจิกายน 2552 20:53 น. - comment id 1066715
คุณอรุโณทัย แวะมาอ่านผลงาน ครับ ..................................... ขอบคุณค่ะที่แวะมาให้กำลังใจกันนะคะ ทุกคอมเมนท์ ปรางทิพย์ถือว่าเป็นกำลังใจ จากพี่ ๆ เพื่อน ๆ ที่ช่วยกันติชมค่ะ สุขสดใสนะคะ
21 พฤศจิกายน 2552 21:21 น. - comment id 1066723
อันชีวิต เป็นเช่น บทละคร ทุกบทตอน มีไว้ ให้ศึกษา มีสุขทุกข์ ปนเศร้า เคล้าน้ำตา อย่าโหยหา ในสิ่งที่ไม่จริง จงทำใจรับไว้ที่เป็นอยู่ หมั่นตรวจดูหัวใจอย่าสลาย เติมความรักความอบอุ่นอย่าให้คลาย รักสลาย รักไม่จริง ปล่อยทิ้งไป.....
21 พฤศจิกายน 2552 21:28 น. - comment id 1066734
คุณฤทธิ์ ศรีดวง ไพเราะมากๆครับ ลื่นไหลในคำและเข้ากับภาพได้ดี ขอให้บทกลอนเป็นโอสถรักษาให้หายป่วยไวๆครับ ...................................................... ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาติชมกันนะคะ ตอนนี้แข็งแรงทั้งกายและใจค่ะ เตรียม ออกรบได้แล้วค่ะ ขอให้คุณมีความสุขมาก ๆ นะคะ
21 พฤศจิกายน 2552 22:05 น. - comment id 1066759
คุณแก้วประเสริฐ ปรางขอกราบขอบพระคุณที่ครูแก้วฯ กรุณาชี้แนะปรางค่ะ ปรางแก้แล้วตาม คำแนะนำ และจะจดจำไว้ค่ะ [หฺลัว] น. ภาชนะสานรูปคล้ายทรงกระบอก ก้นสอบปากผาย มีหูที่ขอบปาก ๒ ข้าง.(รูปภาพ หลัว) หลัว ๒, หลัว ๆ ความหมาย [หฺลัว] ว. มัว, ไม่แจ่ม, ไม่กระจ่าง, เช่น ตอนเช้าใกล้สว่าง อากาศยังหลัว ๆ อยู่ มองอะไรไม่ค่อยชัด, ใช้ว่า สลัว ก็มี. หลัว ๓ ความหมาย [หฺลัว] (ถิ่น-พายัพ) น. ฟืน, ฟืนไม้ไผ่. เพราะก่อนลง ปรางก็ค้นดูแล้วค่ะ ครูท่าน เน้นเสมอ ๆ ว่าให้ตรวจเช็คคำศัพท์ แต่ปรางไปใช้คำมัดตัวเอง อิอิ....... เหมือนติดบ่วง กว่าจะหาที่ลงได้ อากาศช่วงนี้เปลี่ยนไปมาค่ะ ครูแก้วฯ รักษาสุขภาพนะคะ ยังนึกขำตัวเองเลยค่ะ ช่วงที่ครูแก้วฯ ป่วยก็ตาม ๆ อาการค่ะ ตัวเองไม่เฉลียวใจว่าจะเป็นปอดบวม เลยงอมเลยค่ะ
21 พฤศจิกายน 2552 23:13 น. - comment id 1066786
คุณวิทย์ ศิริ รู้แต่ว่าเป็นไข้ใจ....ต้องใช้เวลาทำใจ ส่วนไข้กาย สักพักก็หายเมื่อได้หาถูกหมอ ไข้อะไรก็เถอะ รู้แต่ว่าเดี๋ยวนี้เขียน เก่งมือโปรเลยคับ ...................................................... อูยยยย.....ปรางยิ่งบ้ายออยู่ด้วยค่ะ ขอบคุณนะคะที่แวะมาเยี่ยมไข้.... ตอนนี้ทั้งกายและใจแกร่งขึ้นแล้วค่ะ ขอให้คุณวิทย์ มีความสุขกายสุขใจนะคะ
21 พฤศจิกายน 2552 23:36 น. - comment id 1066794
คุณก่องกิก หลงทางยังหาเจอ หลงเธอหมดหนทาง จงเก็บรักพักใจไว้รอพี่ ขอคนดีอดทนอยาหม่นหมอง ถึงเวรช้ำกรรมก่อ พี่ขอจอง พี่ร่ำร้องโหยหาแต่ยาใจ ................................................... ใจที่เจ็บเก็บซ่อนยามอ่อนล้า หยาดน้ำตาครารินถวิลไหว หากพี่ปองร้องขอให้ท้อใจ แล้วบางใครใช่ยอมเขาพร้อมฤา คุณก่องกิกคะ เดี๋ยวนี้น่ะ เค้ามีคอมพ์ ช่วย บอกทางแล้วนะคะ ไม่ยากเลย หนทาง อยู่แค่ปลายขนตาคุณเองค่ะ ขอให้สุขอย่าได้สร่างนะคะ
21 พฤศจิกายน 2552 23:37 น. - comment id 1066795
ค่ำคืนเคียงคู่ข้าง หัวใจ หลงหลับละเมอไกล เรียกร้อง เดือนดาวเด่นแดนใด ฤาเปรียบ สัมผัสหัวใจคล้อง แค่คล้อยยามฝันฯ
21 พฤศจิกายน 2552 23:42 น. - comment id 1066797
คุณ donjuann อ่านซ้ำ ๆ กี่ครั้งก็ไพเราะ .......................................... ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาอ่านค่ะ ทุก ๆ คอมเมนท์ จะเป็นแรงใจ ส่งให้ ปรางทิพย์ ค้นหาถ้อยคำ มาร้อยเรียงค่ะ ขอให้มีความสุขอย่าได้สร่างนะคะ
22 พฤศจิกายน 2552 00:07 น. - comment id 1066803
คุณผู้ผ่านมา อันชีวิต เป็นเช่น บทละคร ทุกบทตอน มีไว้ ให้ศึกษา มีสุขทุกข์ ปนเศร้า เคล้าน้ำตา อย่าโหยหา ในสิ่งที่ไม่จริง จงทำใจรับไว้ที่เป็นอยู่ หมั่นตรวจดูหัวใจอย่าสลาย เติมความรักความอบอุ่นอย่าให้คลาย รักสลาย รักไม่จริง ปล่อยทิ้งไป..... ..................................................... ในละครซ่อนบทหลายรสชาด แม้ฉลาดปราญช์เปรืองประเทืองไหว ย่อมโอนอ่อนร้อนหนาวปวดร้าวใจ แม้บทไหนใครเล่นเห็นตัวตน ชมละครย้อนดูให้รู้ซึ้ง ในก้นบึ้งถึงใจไยฉ้อฉล รักสลายสายไปในเล่ห์กล กว่าหลุดพ้นหนนี้ฤดีครวญ ขอบคุณนะคะที่ผ่านมาอย่างสม่ำเสมอ ขอให้มีความสุขกับวันหยุดนะคะ
22 พฤศจิกายน 2552 00:30 น. - comment id 1066808
ยาแก้ปวด ค่ำคืนเคียงคู่ข้าง หัวใจ หลงหลับละเมอไกล เรียกร้อง เดือนดาวเด่นแดนใด ฤาเปรียบ สัมผัสหัวใจคล้อง แค่คล้อยยามฝันฯ ........................................................ รอยรอราวร่ำร้อง ลางเลือน ดาวเด่นดูดวงเดือน ฝากไว้ ยามยอมย่อมยลเยือน ใยเอ่ย หลงหลอกหลอนลาไล้ บ่วงล้อมตรอมตรมฯ ขอให้ น้องยาผู้น่ารัก ..... มีความสุขสดใสในวันหยุดนะคะ
22 พฤศจิกายน 2552 07:31 น. - comment id 1066831
สวัสดีครับ..กลอนหวานหยดเลยครับ ไพเราะมากๆๆๆครับ
22 พฤศจิกายน 2552 07:51 น. - comment id 1066845
สุดยอดครับ
22 พฤศจิกายน 2552 10:15 น. - comment id 1066869
*ดั่งหลงทางเคว้งคว้างอยู่กลางป่า จะแลหาใครนั้นแค่ฝันหวาน เหมือนความรักถักทอล้อสำราญ พอเนิ่นนานกาลแปรรักแชเชือน *เพียงคำอ้อนวอนมาก็พาฝัน จินตนาการหวานมันส์นั้นเสมือน เป็นความจริงยิ่งแล้วจากแววเลือน แท้บิดเบือนอำพรางหลงทางรัก มาร่วมกลอนครับ บรรยากาศภาพ ชวนแต่งกลอนเป็นยิ่งนัก อิอิ
22 พฤศจิกายน 2552 10:57 น. - comment id 1066876
สวัสดียามเช้าครับ คืนลมแรงแฝงหนาวให้ร้าวผิว กายสยิวพริ้วไปให้อ่อนไหว จันทราฉายคล้ายเลือนเลื่อนห่างไกล ตอกฤทัยได้เหงามาเข้าคอย สุดระทมขมขื่นในคืนหนาว ต้องปวดร้าวรอยช้ำซ้ำเหงาหงอย อยู่เดียวดายกายหมองมองตาลอย จนจันทร์คล้อยเคลื่อนหายกับสายลม วิมานฝันนั้นหายให้หวนคิด ฝังร่างติดตรึงไว้ให้ขื่นขม เพียงรอวันผันไปคลายระบม จะต้องซมต้องซานนานเท่าไร กลอนคุณปรางฯพริ้วไหวจนอ่อนไหว ตามไปด้วยเลยครับ สดใสสุขสันต์ครับ
22 พฤศจิกายน 2552 11:31 น. - comment id 1066882
ถ้าหลงทาง ก็ลองเดินไปตามแสงดาวดีไหมคะ อาจผิดทาง หรือถูกทาง ยังไม่รู้ แต่อย่างน้อยก็มีจุดหมาย ให้ได้เดิน หายป่วยหรือยังคะ น้ำอุ่นๆ ช่วยได้นะ ^^
23 พฤศจิกายน 2552 00:12 น. - comment id 1067107
คุณอินสวน สวัสดีครับ..กลอนหวานหยดเลยครับ ไพเราะมากๆๆๆครับ ...................................................... สวัสดีค่ะคุณอินสวน ขอบคุณค่ะที่แวะมา อืม.... กลอนหวานหรือคะ แต่ทำไมน้ำตาปราง หยดแหมะ ๆ ล่ะคะ สุขสดใสนะคะ
23 พฤศจิกายน 2552 00:16 น. - comment id 1067108
คุณครูกระดาษทราย เมื่อวานไปใช้เน็ตมหาลัย จะตอบสักหน่อย เน็ตหลุด ไวเล็ตไม่แรงพอ เลยหลงทาง วันนี้หาทางเจอแล้วค่ะ ....................................................... อิอิ.....ใช่มะ แรงรักมันเหวี่ยงแรงค่ะ ทำเอาตัวปรางทิพย์กระเด็นหวือ... หลุดวงโคจรไปเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับรูปน่ารัก ๆ ที่มอบให้กัน เสมอมานะคะ ขอให้สุขอย่าได้สร่างนะคะ
23 พฤศจิกายน 2552 00:18 น. - comment id 1067110
คุณกู้ภัย สุดยอดครับ ............................... อิอิ....อูยยย ยอเข้าไปค่ะ ปรางทิพย์ยิ่งบ้ายออยู่ด้วย ขอบคุณสำหรับแรงใจนะคะ คอมเมนท์ ของเพื่อน ๆ ในบ้านกลอนทุกท่าน ทำให้ ปรางมีกำลังใจที่ต่อสู้ค่ะ ขอให้มีความสุขในทุก ๆ วันนะคะ
23 พฤศจิกายน 2552 00:37 น. - comment id 1067112
กวีน้อยฯ *ดั่งหลงทางเคว้งคว้างอยู่กลางป่า จะแลหาใครนั้นแค่ฝันหวาน เหมือนความรักถักทอล้อสำราญ พอเนิ่นนานกาลแปรรักแชเชือน *เพียงคำอ้อนวอนมาก็พาฝัน จินตนาการหวานมันส์นั้นเสมือน เป็นความจริงยิ่งแล้วจากแววเลือน แท้บิดเบือนอำพรางหลงทางรัก มาร่วมกลอนครับ บรรยากาศภาพ ชวนแต่งกลอนเป็นยิ่งนัก อิอิ ................................................... วันเวลาพาเราเฝ้าเวียนหมุน เคยอ้อนอุ่นกรุ่นอกตระหนกนัก จินตนาพาไปให้ประจักษ์ คนเคยภักดิ์รักอยู่มาดูดาย อันตำนานกาลเก่าช่างเศร้าเหลือ รักจุนเจือเผื่อเลือกกลั้วเกลือกหลาย ยามหลงใหลไขว่คว้าหนาหญิงชาย สิ่งสุดท้ายพ่ายใจฤทัยตรอม อิอิ.....แหมคนป่วยสองคนเราเนี่ย ยาม นอนมองดาวจินตนาการไปโลดเลยนะคะ อากาศเปลี่ยนอีกแล้วรักษาสุขภาพนะคะ
23 พฤศจิกายน 2552 00:57 น. - comment id 1067113
คุณแสงเพชร สวัสดียามเช้าครับ กลอนคุณปรางฯพริ้วไหวจนอ่อนไหว ตามไปด้วยเลยครับ สดใสสุขสันต์ครับ คืนลมแรงแฝงหนาวให้ร้าวผิว กายสยิวพริ้วไปให้อ่อนไหว จันทราฉายคล้ายเลือนเลื่อนห่างไกล ตอกฤทัยได้เหงามาเข้าคอย สุดระทมขมขื่นในคืนหนาว ต้องปวดร้าวรอยช้ำซ้ำเหงาหงอย อยู่เดียวดายกายหมองมองตาลอย จนจันทร์คล้อยเคลื่อนหายกับสายลม วิมานฝันนั้นหายให้หวนคิด ฝังร่างติดตรึงไว้ให้ขื่นขม เพียงรอวันผันไปคลายระบม จะต้องซมต้องซานนานเท่าไร ..................................................... ยามเมื่อเจ็บเก็บไว้มิให้เห็น แม้ยากเย็นเช่นกลอนจึงอ่อนไหว จึงซุกร่างพรางตัวดั่งกลัวภัย หลบหลีกไกลให้พ้นทนระกำ ยามลมแรงแฝงไว้ให้ชวนคิด หนึ่งชีวิตติดอยู่ดูถลำ ยากไขว่คว้าหาทางดุจพรางกรรม หัวใจช้ำคลำไปเผื่อได้คลาย วิมานฝันนั้นพังฝังไปแล้ว ดังเศษแววแก้วแตกแหลกสลาย จิตมนุษย์สุดหยั่งยั้งใจกาย อาจจะสายพ่ายบ้างอย่างเลื่อนลอย ราตรีสวัสดิ์ค่ะ กว่าปรางจะเข้ามาตอบคุณ ก็ล่วงเข้าไปอีกวันค่ะ ขอให้คุณมีความสุขเช่นกันค่ะ
23 พฤศจิกายน 2552 01:02 น. - comment id 1067114
คุณตัวเล็ก ถ้าหลงทาง ก็ลองเดินไปตามแสงดาวดีไหมคะ อาจผิดทาง หรือถูกทาง ยังไม่รู้ แต่อย่างน้อยก็มีจุดหมาย ให้ได้เดิน หายป่วยหรือยังคะ น้ำอุ่นๆ ช่วยได้นะ ....................................................... เดินตามดาวเหนือใช่ไหมคะ เนี่ยก็วอนดาวให้ช่วยชี้ทางให้อยู่ค่ะ อิอิ....ว่าแต่ว่าดาวดวงไหนคะที่เค้าเรียก ว่าดาวเหนือ กว่าจะหาเจอ คงจะหลง อีกนานค่ะ อิอิ.... ขอบคุณนะคะที่แวะมาเยี่ยมไข้......... ไข้กายค่อยยังชั่วแล้วค่ะ แต่ไข้ใจ อาการกำเริบค่ะ ปวดตึบ ๆ รักษาสุขภาพเช่นกันนะคะ
23 พฤศจิกายน 2552 12:58 น. - comment id 1067257
ขอดาวนำทางสู่ความสุขครับ
23 พฤศจิกายน 2552 13:54 น. - comment id 1067278
มาบอกให้แสงดาว ทอแสงส่องทางให้ก้าวต่อไปครับ แหะๆ สวัสดีครับ ^ ^
23 พฤศจิกายน 2552 18:41 น. - comment id 1067384
๐ คราหลงทางกลางป่าในคราก่อน เอาดาวจรราตรีเป็นที่หมาย ยึดดารามานำดำเนินกราย ก่อนเวียนว่ายหลุดออกนอกวังวน มาอ่านกลอนงามๆ และเป็นกำลังใจให้นะครับ ปราง
24 พฤศจิกายน 2552 10:41 น. - comment id 1067578
ดวงดาวยอ ทอแสง แรงบนฟ้า ดวงดารา พาใจ ให้สุขสันต์ ฝากสายลม ชมนาง พลางดวงจันทร์ ให้สุขสันต์ วันคืน รื่นอารมณ์
24 พฤศจิกายน 2552 13:26 น. - comment id 1067628
เมื่อลมหนาวพัดมาพาหวั่นไหว
25 พฤศจิกายน 2552 02:03 น. - comment id 1067802
คุณนาคะพรรณ ขอดาวนำทางสู่ความสุขครับ .......................................... ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ คนเรานี่ก็แปลกนะคะ ทุกข์ สุข ก็ อ้อนวอนดวงดาว อิอิ.... ขอให้คุณมีความสุขนะคะ
25 พฤศจิกายน 2552 02:07 น. - comment id 1067803
คุณธันวันตรี มาบอกให้แสงดาว ทอแสงส่องทางให้ก้าวต่อไปครับ แหะๆ สวัสดีครับ ^ ^ ....................................................... สวัสดีค่ะ อิอิ...... ขอบคุณที่ช่วยบอกแสงดาวให้นะคะ ช่วงนี้ไม่ค่อยส่องแสงเลยค่ะ (ฟ้องหน่อย) มืดมนน่ะ ก้าวคลำทางไปตลอดเลย ขอให้คุณสุขอย่าได้สร่างนะคะ
25 พฤศจิกายน 2552 02:24 น. - comment id 1067804
คุณคนกุลา ๐ คราหลงทางกลางป่าในคราก่อน เอาดาวจรราตรีเป็นที่หมาย ยึดดารามานำดำเนินกราย ก่อนเวียนว่ายหลุดออกนอกวังวน มาอ่านกลอนงามๆ และเป็นกำลังใจให้นะครับ ปราง ....................................................... เคยไขว่คว้าหาทางช่างยากแสน ดุจคลั่งแค้นแหนหวงทวงสับสน หวังดาวจรผ่อนร้ายคลายกังวล มิหมองหม่นพ้นหลุดประดุจเตือน ขอบคุณคุณพี่ชายค่ะ ที่เป็นกำลังใจให้ปราง อย่างสม่ำเสมอ ขอให้พี่ชายมีความสุขนะคะ
25 พฤศจิกายน 2552 02:38 น. - comment id 1067805
คุณพงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร ดวงดาวยอ ทอแสง แรงบนฟ้า ดวงดารา พาใจ ให้สุขสันต์ ฝากสายลม ชมนาง พลางดวงจันทร์ ให้สุขสันต์ วันคืน รื่นอารมณ์ .................................................... มองดวงดาวพราวแสงแข่งระยิบ แลวับวิบลิบไกลใจสุขสม อยากแนบข้างอย่างนี้ชวนชี้ชม แสนภิรมย์บ่มรักสลักทรวง ขอบคุณนะคะที่แวะมาแจมกลอนงาม ๆ ขอให้มีความสุขนะคะ
25 พฤศจิกายน 2552 02:43 น. - comment id 1067806
คุณป๋อง สหายปุถุชน เมื่อลมหนาวพัดมาพาหวั่นไหว เสียงหัวใจใคร่บอกยอกหนักหนา ยามลุ่มหลงคงอยู่คู่น้ำตา หยุดไขว่คว้าคราท้อทรมาน แต่งต่อจากคุณป๋องนะคะ เพราะเห็นว่า คุณขึ้นต้นไว้น่ะ ขอให้คุณมีความสุขมาก ๆ นะคะ