วังน้ำเขียว ที่รัก

กวีบ้านไร่

วังน้ำเขียว   ที่รัก
ฉันจะพัก ริมทางใจให้สมหวัง
เห็นแดดส่อง  คิดหวนก่อนเมื่อครั้ง
สองเรายัง สดชื่น ดูรื่นรมย์
วังน้ำเขียว เขียวชื่น ชื่นดวงจิต
งามดวงพิศ พิศสมัย ใจสุขสม
แสงสีทอง ยามเช้า เฝ้าชื่นชม
งามภิรมย์ เลิศยิ่ง วังเวียงทอง
เบญจมาศดอกใหญ่ เหลืองอะร่าม
ทอความงาม งามพิศพริ้ง ชวนฉลอง
เพราะงาม อะร่าม กับหมอก ชวนมอง
ถิ่นแดนทอง วังน้ำใจ เมืองย่าโม
วังน้ำเขียว เหลี่ยวหลัง ครั้งสดชื่น
ช่างดูรื่น รื่นรมย์ สุโข
เมื่อครั้งนั้น มีหลานแม่ย่าโม
เป็นคนโชว์ ความงาม วังเวียงทอง
นางก็พา เราชม เขาแพงม้า
จึงแกล้งว่า ศรใจ มัดเราสอง
นางเอ๋ยบอก ว่าอย่าแกล้งให้ใจมอง
แล้วก็ต้อง ระทมเมื่อจากลา
แล้วจึงเดิน ชมกระทิง ทิ้งความเศร้า
เมื่อครั้งเรา นั่งเล่น อย่างหรรษา
ดูผีเสื้อ สวนองุ่น งามอุรา
จึงแกล้งว่า สงสารใจเมื่อไม่มีเธอ
มาแอบเศร้า เฝ้ามองตะวันตก
ใจเราหก ผาเก็บตะวัน ให้ใจเม่อ
เมื่อเธอฝาก รอยรัก ปักษ์ใจเจอ
หรือว่าเธอ ตกผาไปกับตะวัน
พอตอนเช้า เข้าชมสวนองุ่น
แดดอุ่นๆ กระทบผล จนใจฝัน
เห็นแสงทอง  ส่องรักผูกสัมพันธ์
แต่กะนั้น ก็ไร้ผลเพราะขาดเธอ
++++++ว่างๆ ไปวังน้ำเขียวกันนะครับ++++++++