กล่อมลูก

สุริยันต์ จันทราทิตย์

     ลูกเอ๋ย...ลูกแก้ว
จากแม่ไปไกลแล้วไม่หวนกลับ
แม่เสียน้ำตาคณานับ
เหลือร้ายจะรับกับความจริง
     ลูกเอ๋ย...ลูกขวัญ
พ่อสารพัดสารพันสอนทุกสิ่ง
หวังลูกเป็นหลักให้พักพิง
อุ่นอิงยามล่วงเข้าเฒ่าชรา
     หัวใจ...แม่จะขาด
มัจจุราชพรากลูกลงที่ตรงหน้า
ความฝันแม่ดับไปกับตา
จะเหลียวหาต่อไปนั้นไม่เจอ
     พักเถิด...ลูกพัก
พ่อจะยังคงรักลูกเสมอ
สู่ภพภูมิประเสริฐอันเลิศเลอ
ขอพบขอเจอกันชาติหน้า
     ภูมิใจ...ได้ให้กำเนิด
ปิยะบุตรผู้ประเสริฐและเปี่ยมค่า
คุณงามความดีที่มีมา
จักนำพาลูกแม่นิรทุกข์
     หลับเถิด...ให้สบาย
แม่จะกล่อมลูกชายให้เป็นสุข
ขอพระธรรมนำทางลูกสร่างทุกข์
ปลอบปลุกดวงวิญญาณ์อย่าอาลัย
     ญาติมิตร...มาส่งลูก
พันผูกเกินกว่าจะหาไหน
นั่นเพราะความดีงามและน้ำใจ
ของลูกฟุ้งไกลกำจาย
    มาหนอ...พ่อจะกล่อม
จุมพิตจูบหอมครั้งสุดท้าย
ลูบหน้าทาแป้งให้ลูกชาย
ส่งสู่สัมปรายภพนิรันดร์
.....................................
หากกลอนบทนี้พอจะมีคุณงามความดีอยู่บ้าง
ขออุทิศคุณงามความดีทั้งหมดนั้น......
แด่ป๊อกกี้...น้องชายผู้จากไป
หากชาติหน้ามีจริง....ขอให้เราได้เกิดมาเป็นพี่เป็นน้องกันอีก
ทุกชาติทุกภพ.......
อาลัยรักอย่างสุดซึ้ง
พี่โป้ง