หมดแรง..รอคอย mono ทั้ง ๆ ที่ฉันก็รู้ตัวดี กับการมีค่าเพียงแค่นี้...คนที่เธอไม่รัก วัน ๆ ที่ผ่านไป..ก็ไม่ต่างอะไร..แค่คนที่เธอรู้จัก ไม่มีความหมายได้สักเสี้ยวหนึ่ง..ของคนที่เธอรัก..ก็เฝ้ารอ ไม่เคยทำตัวเข้าไปเป็น...ส่วนเกิน ทุกก้าวที่เดิน...ฉันต้องเผชิญจนท้อ แรงใจที่คิดว่า...ยังมีมากมายเพียงพอ ที่จะฝืนอดทนต่อ...ก็กลับไม่เกิดก่ออะไร หมดแรงแล้ว...กับการรอคอย ความหวังเลื่อนลอย...ทั้งที่ไม่รู้ว่าต้องคอยอีกนานแค่ไหน มอดไหม้หมดแล้ว...แรงใจของฉัน...จากนี้มันไม่เหลืออะไร ความรักที่ทุ่มเทไปเท่าไหร่...ก็เหมือนสูญสลายไปกับการรอคอย dokkoon เธอเองรู้อยู่เสมอใช่ไหม กับการที่ใครคนนี้ที่เงียบหงอย เป็นคนเก่าที่เฝ้ารอคอย โปรดมองทางนี้หน่อยคนที่คอยเธอตลอดมา สำหรับเขาคนนั้น ฉันยังหวังให้เธอสมตามความปรารถนา เพื่อเห็นเธอมีสุขทุกเวลา ฉันคงยิ้มทั้งน้ำตาที่เห็นว่าเธอสมใจ ถ้าหากหมดแรงกับการรอคอยเขาแล้ว ดวงแก้วลองมองคนนี้บ้างได้ไหม คนที่รู้สึกแบบที่เธอเป็นเช่นนี้ไง คนที่ทั้งหมดของหัวใจ....ทุ่มเทไปกับการรอคอยเธอ
1 เมษายน 2545 10:41 น. - comment id 43614
อ่านะ ดี ๆๆค่ะ
1 เมษายน 2545 11:48 น. - comment id 43624
ดีจริงๆค่ะ อย่าเพิ่งท้อนะทั้งสองคน
1 เมษายน 2545 16:36 น. - comment id 43683
แต่ถ้ากำลังรอให้ใครเขามอง ก็น่าจะลองมองรอบๆตัวบ้างว่า มีใครรอให้เรามองเขาอยู่รึเปล่า จริงไหมคะ
1 เมษายน 2545 17:50 น. - comment id 43691
ดีจังค่ะ...พี่ dokkoon เข้าใจคิดต่อกลอนของ mono นะคะ....ทั้งเพราะ แล้วก็ได้ข้อคิดดี ๆ เพราะเราอาจจะลืมคนที่รักเรา คนที่อยู่ข้างเรา แล้วก็กำลังรอคอยเราไป โดยที่ใช้เวลาทั้งหมดมาทุ่มเทกับคนที่ไม่เห็นค่าของเรา.....ขอบคุณค่ะ