ลูกน้อยของแม่ทั้งสอง......

ทรายกะทะเล

แม่อยากให้ลูกรู้ว่าลูกเกิดมา
ลูกมีค่ากับแม่แค่ไหน
ไม่ว่าแม่จะเจ็บปวดรวดร้าวเท่าใด
คำในใจก้ไม่อยากเอ่ยออกมา
วันนึงแม่ต้องอยู่โดดเดี่ยว
แม้นคนเดียวแม่ก็ไม่ตามหา
แต่ขอให้ลูกรู้วันที่ลูกเกิดออกมา
แม่โดนอะไรที่ผ่าร่างกายจนอวม
แม่ต้องจ่ายค่าผ่าลูกเพียงลำพังทั้งสอง
กับการเป็นสำรองที่แม่สะสมเก็บไว้
แม่อยากให้ลูกทั้งสองจงเข้าใจ
ว่าแม่ไม่มีวันทิ้งลูกสักวันเดียว
วันที่แม่เจ็บ....และเหน็บหนาว
ลูกเคยรู้อะไรในใจแม่ไหมว่าปล่าวเปลี่ยว
พ่อของลูกชอบปล่อยให้แม่อยุ่คนเดียว
คิดเรื่องการงานแม้นสะดุดก็ต้องแก้เอง
ขอลูกจงตั้งใจเล่าเรียนจบการศึกษา
เป็นปัญญาชนให้ประเทศเกิดไม่โดนข่มเหง
จากต่างชาติที่พ่อหลวงเราคุ้มอยู่นั่นเอง
เป็นตัวของตัวเองจงทำความดี
แม่ไม่รู้ว่าจะอยู่จนลูกจะจบหรือเปล่า
แต่ขอกล่าวว่าชาตินี้ลูกคือดวงใจของแม่
สิ่งที่ทำทั้งหลายแหล่บางทีผันแปร
ลูกของแม่อยู่ในใจตลอดเวลา.........
จงเป็นคนที่เข้มแข็งอย่าแข็งกร้าว
เดินทุกก้าว ให้อยู่ใน ทางสายกลางมา
ลูกต้องเดินให้ทันแม้นเวลา
ยุคต่อไปข้างหน้า...ขอเพียงต้องอดทน......