เพราะคิดว่าเงินคืองานบันดาลสุข ช่วยคลายทุกข์เมื่อต้องการซึ่งสิ่งของ ชายคนหนึ่งสูญสิ้นเมียที่เคยครอง จิตหม่นหมองเลี้ยงลูกอยู่คนเดียว เฝ้าทำงานตั้งแต่เช้าจรดค่ำ เป็นประจำซ้ำทิ้งลูกอยู่โดดเดี่ยว รอพ่อกลับจากงานนั่งแลเหลียว ทางที่เลี้ยวเข้าบ้านพร้อมข้าวปลา เห็นหน้าพ่อดีใจ รีบถามไถ่ ทำงานเหนื่อยบ้างไหม คุณพ่อจ๋า ผู้เป็นพ่อตอบ เหนื่อยสิ ลูกยา เสียงอ่อนล้าพร้อมเอ่ยถามด้วยความชิน ทำการบ้านเสร็จแล้วหรือยัง ลูกตอบมั่ง สำเร็จ ทั้งหมดสิ้น อาบน้ำเถอะพ่อ ลูกรอกิน ข้าวในปิ่นโตเก่า เฝ้ารอคอย หลังอิ่มข้าวมื้อเย็นของลูกพ่อ คุยกันต่อหลายเรื่องอยู่บ่อยบ่อย มาวันนี้ลูกเอ่ยขึ้นอย่างเลื่อนลอย ขอถามหน่อยได้ค่าจ้างวันเท่าไร พ่อหันมามองหน้าลูกขมวดคิ้ว นั่งหน้านิ่วด้วยความสงสัย แล้วตอบลูก เงินไม่มากเท่าใด ทำงานได้เพียงวันละสี่ร้อย ลูกขอยืมเงินสักสองร้อยได้ไหม หา ว่าไงน่ะ เสียงพ่อฉุนขึ้นหน่อย อารมณ์ขุ่นมัวต่อว่าลูกน้อย พูดพล่อยพล่อยเงินหาง่ายนักหรือไง เสียงสั่งสอนลูกรักให้หักจิต ลูกนั่งคิดนั่งนิ่งน้ำตาไหล พ่อทำงานเหน็ดเหนื่อยแทบขาดใจ ทำประโยชน์ใดให้พ่อจึงขอเงิน เมื่อเวลาผ่านพ้นสักพักหนึ่ง คิดคำนึงถึงความหลังให้เก้อเขิน ลูก ไม่เกเร บุญเหลือเกิน มาขอเงินเพิ่มหน่อย ไยต้องว่า เมื่อคิดได้ไปหาลูกในห้อง เห็นยังร้องน้ำตาไหลนองใบหน้า ขอโทษลูก เอ่ยเสียงเครือในวาจา ว่าแต่ว่า ไหนลองบอก ยืมทำไม เสียงตอบ พร้อมสะอื้นจากลำคอ ฉันเห็นพ่อทำงานหนักทุกวันไง ตั้งแต่วันที่แม่สิ้นลมหายใจ เราแทบไม่มีเวลาอยู่ด้วยกัน ฉันเห็นพ่อทำงานหนักเพื่อหาเงิน เหมือนเพลิดเพลินยิ่งนักใช่ไหมนั่น ฉันเก็บเงินค่าขนมทุกทุกวัน นับรวมกันได้แค่เพียงสองร้อย ฉันจึงอยากขอยืมเงินจากพ่อ เพื่อเติมต่อให้ครบเป็นสี่ร้อย เป็นค่าจ้างให้พ่อได้พักหน่อย อยู่กับลูกน้อยคนนี้สักหนึ่งวัน... อรุโณทัย ๑๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๒
1980
8
0
16 พฤศจิกายน 2552 05:21 น. - comment id 1065072
แวะมาอ่านกลอนที่สอนใจค่ะ เมื่อสามปีก่อน อนงค์นางกับพ่อบ้านทำงานกันหนักมาก เพราะรายได้น้อย ค่าครองชีพสูง ไม่ค่อยมีเวลาให้ลูกๆ ยังโชคดีที่เขามีกันสองคนพี่น้อง พี่ช่วยดูแลน้องได้ เป็นชีวิตที่เหนื่อยและลำบากมากๆ วิธีเดียวคือต้องสอบทำงานราชการให้ได้ รายได้ดีกว่าสามเท่า ทำงานวันละแปดชั่วโมง พยายามจนสอบได้ ทุกวันนี้มีเวลาอยู่กับลูก มีความสุข ได้พาไปไหนมาไหน ทำกิจกรรมด้วยกัน เวลาสำคัญมากนะคะ ลูกต้องการความอบอุ่นจากพ่อแม่เสมอ
16 พฤศจิกายน 2552 06:00 น. - comment id 1065085
ตอนเป็นหนุ่มทุ่มงานเพื่อก้าวหน้า ตอนชราเอาเวลามาให้ลูก เวลาพ่อเพื่อเจ้าพร้อมพันผูก อยากเห็นลูกมีสุขพ่อดีใจ
16 พฤศจิกายน 2552 07:45 น. - comment id 1065090
อันนี้เป็นเรื่อง ลูกสอนพ่อ ใช่มะพี่ชาย อิอิ ไปรับชุดครุยมา แขนมันขาดอ่ะค่ะ
16 พฤศจิกายน 2552 08:28 น. - comment id 1065106
ตอนยังเล็กต้องการเวลาจากพ่อแม่ ตอนโตขึ้นพ่อแม่ต้องการเวลาจากเรานะคะ
16 พฤศจิกายน 2552 13:28 น. - comment id 1065278
ชอบจังเลยค่ะ บางทีเงินกับเวลาก็ไม่สัมพันธ์กันนะคะ จะมีไม๊นะ ที่เงินกับเวลาจะสัมพันธ์พอดี ไม่ขาดไม่เกิน
16 พฤศจิกายน 2552 13:53 น. - comment id 1065288
อ่านแล้วเศร้าค่ะ เวลาก็สำคัญ เงินก็สำคัญ
16 พฤศจิกายน 2552 17:09 น. - comment id 1065382
เคยได้ยินได้ฟัง ตื้นตันใจจริงๆค่ะ
16 พฤศจิกายน 2552 18:49 น. - comment id 1065432
สำคัญทั้งสองอย่าง แต่เราต้องให้เวลากับสิ่งที่สำคัญกว่า.....ในชีวิตเคยดูสารคดีครอบครัวของอเมริกา ที่พ่อไม่ค่อยจะช่วยแม่ดูแลลูกเพราะบอกว่า วันหยุดก็อยากพักผ่อนอยากมีเวลาเป็นของตัวเอง ผู้เชี่ยวชาญบอกว่า ถ้าคุณพ่อคิดว่า"การได้ใช้เวลาอยู่กับลูกคือช่วงเวลาของตัวเอง" เมื่อนั้น คุณพ่อจะไม่พูดคำว่า "ไม่มีเวลา"อีกเลยค่ะ
16 พฤศจิกายน 2552 20:37 น. - comment id 1065507
สำคัญทั้งสองอย่างเลยอ่ะ... แต่คิดว่า ทำให้มันสมดุลย์กันก็ดีค่ะ
16 พฤศจิกายน 2552 21:47 น. - comment id 1065550
พ่อก็ทำงานหนักเพื่อลูกๆแหละค๊าพี่ชาย พี่สบายดีนะคะ ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ
17 พฤศจิกายน 2552 01:41 น. - comment id 1065624
เงิน เป็นสิ่งที่สำคัญนะคะ แต่ไม่ได้สำคัญที่สุดเพราะ.... เงินไม่สามารถซื้อได้ทุกอย่าง ไม่สามารถซื้อเวลาที่เสียไป....โดยที่เรายังไม่ได้ทำในสิ่งที่เราควรทำ ไม่สามารถซื้อชีวิตได้.....โดยเฉพาะความรัก ความจริงใจ อิอิ....อ่านกลอนคุณแล้ว เกิดความคิดแบบนี้น่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
