เรียมเอง...

15 พฤศจิกายน 2552 19:11 น. - comment id 1052108

ไพเราะค่ะ ภาษาสละสลวยงดงาม
ฝีมือจริงๆ ค่ะ 

กิ่งโศก

15 พฤศจิกายน 2552 15:51 น. - comment id 1052451

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านเข้ามาเม้น ขอบคุณยิ่งเด๋วตอนค่ำๆ จะมาตอบทุกท่านครับ

กิตติกานต์

14 พฤศจิกายน 2552 12:12 น. - comment id 1064374

รูปกินไปในความรู้สึก
บทกวีกินลึกลงไปในหัวใจ..


.
อิอิ..เม้นท์ให้คำไม่ต่างจากกลอนอ่ะ
.

กิตติกานต์

14 พฤศจิกายน 2552 12:13 น. - comment id 1064377

มาอีกรอบ
หยุดขำก่อน  เพราะพี่กิ่งโศกกำลังเศร้า..

ไหมไทย

14 พฤศจิกายน 2552 12:18 น. - comment id 1064381

แสร้งทำหน้าชื่นแต่อกตรม
กล้ำกลืนขมบ่มหน้าว่าสดใส
เก็บความทุกข์ซ่อนขังภายใน
ภายนอกไซร์ให้เห็นสุขสบาย

แก้วประภัสสร

14 พฤศจิกายน 2552 12:24 น. - comment id 1064386

งอนแระปู่
ลงกลอนไม่บอก
 

โคลอน

14 พฤศจิกายน 2552 12:27 น. - comment id 1064387

^
^
^
555มาขำ แบม

ปู่เค้าลงกลอน แบมก็เคาะประตูจิ...ไม่ก็ปีนหน้าต่าง...เจีย..อิอิ

เดี๋ยวไปดู วอลเลยืบอลแป๊บ

เดี่ยวกลับมาอ่านนะ กิ่งโศก

เห้นแบม แล้วอดใจไม่ไหว5

แก้วประภัสสร

14 พฤศจิกายน 2552 12:29 น. - comment id 1064388

ไหนๆ มาดูอาการหน่อยจิค๊า
 เมือ่วานยังร้องเพลงให้เค้าฟังอยู่เลย
วันนี้เดียวดายอีกแระ
ไว้เย็นๆมาใหม่จ้า

ครูกระดาษทราย

14 พฤศจิกายน 2552 12:29 น. - comment id 1064390

.....เอนอิงพิงพฤกษ์ไซร้   พี่ยา

คุณกิ่งใยโศกา                 ร่ำร้อง

มาสินั่งชิงช้า                     โล้เล่น

ลมยิ่งเย็นพัดน้อง             ยิ่งล้ำสุขเหลือ

แอฟ

14 พฤศจิกายน 2552 12:32 น. - comment id 1064393

กลับมาแล้วหรอ 
อย่าบอกนะว่าตะเองคิดถึงเค้า

แก้วประภัสสร

14 พฤศจิกายน 2552 12:33 น. - comment id 1064394

ป้าโคฯ
เค้าผิดเองแหละ ปู่บอกในเอ็มแระ
แต่เค้าไม่ได้เปิด
โธ่ กริ้งมาก็ล่ายยย 
5555

ตรากลม

14 พฤศจิกายน 2552 13:35 น. - comment id 1064406

เข้ามาแวะอ่านจ้า

เพียงพลิ้ว

14 พฤศจิกายน 2552 13:42 น. - comment id 1064411

ขอให้สดใสทั้งในและนอกนะคะ
อย่าได้กำสรวลเลยค่ะ

แก้วประเสริฐ

14 พฤศจิกายน 2552 13:56 น. - comment id 1064420

        ศิษย์รักเรา....เขียนกลอนนี้ผสมผสานกันได้ดี
ระหว่างคำยากกับคำง่าย ทำให้ครูนึกถึง ช่ออักษราลี
ศิษย์รุ่นแรกครู ซึ่งเขาหลงทางไปพักหนึ่งซึ่งเขา
เองคงไม่รู้หรอกว่าครูเองรู้ ด้วยติดตามเฉพาะศิษย์
เสมอๆ บัดนี้เขากลับมาแล้วครูก็ดีใจมาก การอธิบาย
ไม่จำเป็นต้องอธิบายคำศัพท์หรอก จะทำให้คนอ่าน
เขาหาว่าเราดูถูกเขา ฉนั้นต่อไปไม่ต้องใ ต้องห้เกียรติเขา
     เราต้องถ่อมตนเองให้เสมอดินนะจำคำครู
ไว้ คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ ครูเอง
เจอมามากต่อมากแล้ว รักศิษย์เราเสมอ

           แก้วประเสริฐ.

ปรางทิพย์

14 พฤศจิกายน 2552 14:00 น. - comment id 1064422

กำสรวลรนร่ำไห้           อกเอย
นวลรื่นฝืนชวนเชย        อ่อนล้า
ไพรพฤกษ์โอบนางเคย  ไออุ่น
ยามรุ่งอรุณจินต์กล้า      ซ่อนไว้ภายใน

งดงามจังเลยค่ะ ทั้งโคลง กาพย์ และ
ศัพท์สำนวน  เหงาตามไปเลยค่ะ

White roses

14 พฤศจิกายน 2552 14:12 น. - comment id 1064433

แวะมาอ่านบทกลอนทีลึกซึ้งกินใจค่ะ...

โอเลี้ยง

14 พฤศจิกายน 2552 16:33 น. - comment id 1064565

ช่วงนี้มี่ปิดบล็อกระยะหนึ่ง เพราะต้องไปที่นี่ค่ะ พี่กิ่งโศก อิอิ

http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W8525959/W8525959.html#109

กู้ภัย

14 พฤศจิกายน 2552 17:05 น. - comment id 1064589

เฌอมาลย์

14 พฤศจิกายน 2552 17:10 น. - comment id 1064592

มาส่งกำลังใจให้ค่ะ

บอกแล้วว่าอย่าฟังเพลงเก่าๆมาก ทำให้คิดถึงฟามหลัง( หรือเปล่า ) แล้วก็เศร้า

ธันวันตรี

14 พฤศจิกายน 2552 17:31 น. - comment id 1064605

พิศพักตร์ผิวผ่องเพี้ยง   จันทรา
แลเนตรน้ำไนยนา       หลั่งย้อย
เหตุใดจึ่งโศกา             หนอนุช พี่เฮย
จะปลอบขวัญน้องน้อย   แนบข้างเคียงขวัญ

สวัสดีครับ กิ่งโศก ^ ^

virismara

14 พฤศจิกายน 2552 17:39 น. - comment id 1064613

สดใสภายนอกแล้   รื่นรมย์
ในอกช้ำชอกขม    ขื่นไหม้
เมื่อช้ำรักระทม     ตรมจิต
วอนมิ่งมิตรชิดใกล้  ปลอบให้คลายเหงา

 เพื่อนเยอะแยะช่วยปลอบให้หายช้ำเด้อค่า

โคลอน

14 พฤศจิกายน 2552 18:33 น. - comment id 1064634

กลับมาอ่านอีกรอบหลังจากเมื่อเช้าเข้ามาแซวแบมเฉยๆ


ฝีมือค่ะฝีมือ

ภาษาสละสลวยแต่เข้าใจได้ง่ายค่ะ

วิทย์ ศิริ

14 พฤศจิกายน 2552 19:40 น. - comment id 1064696

...................เศร้าด้วยอีก

ต่างหาก

ก่องกิก

14 พฤศจิกายน 2552 19:51 น. - comment id 1064703

เนื้อนอกสดใส..เนื้อในกำสรวล.
คิดถึงเนื้อนวล...กำสรวลชอกช้ำ
โถใจนวลน้อง..ร่ำร้องระกำ
ใครหนาใจดำ...ทำได้ลงคอ

ยาแก้ปวด

14 พฤศจิกายน 2552 20:43 น. - comment id 1064741

แบบข้างนอกเปงชาย
ข้างในเปงหญิงได้ป่าวจ๊ะปู่  

แหะ แหะ ลืมไปคนกำลังเศร้า
อย่าชวนนออกนอกเรื่อง 

คำสวยๆเพียบเลยนะ 

พจน์รำพัน

14 พฤศจิกายน 2552 21:10 น. - comment id 1064747

~ เงาเอยเจ้าทอดน้ำ      แนบนอน
สงบนิ่งมิอาวรณ์       ว่างว้าง
ใจข้าสิรอนรอน       ร้อนรุ่ม
ไหวหวั่นรักแรมร้าง      รวดร้าวทรวงใน

สุริยันต์ จันทราทิตย์

14 พฤศจิกายน 2552 22:58 น. - comment id 1064785

ขอให้หายเศร้าไว ๆ นะครับ

วงศ์ตะวัน

14 พฤศจิกายน 2552 23:37 น. - comment id 1064803

เทียนหยด

15 พฤศจิกายน 2552 09:25 น. - comment id 1064894

ผลิดำผิวนอกแต่ใน ผ่องเนื้อนพคุณ..

ลองคิดกลับกันเล่นๆ..อิอิ

ปล.ศิษย์พี่สามารถจริงๆทั้งงานโคลงและ
กลอนเยี่ยมค่ะ  

janja

15 พฤศจิกายน 2552 14:30 น. - comment id 1064961

สองสายตาทอดไกลในท้องน้ำ
แลหมอกย่ำพื่นผิวริ้วริ้วสาย
แสงแดดอ่อนผ่อนมากระทบกาย
แสนสบายยืนพิงแลอิงใจ

ขอฝากทุกข์ฝากโศกกับแผ่นน้ำ
หมอกระบำเริงรื่นวานหอบให้
ฝากป่าเขาอุ้มโอบโรมลูบไล้
ขออุ่นไอ แด่กาย แลใจเอย...

แวะมาชมกลอนระดับครูของคุณกิ่งโศกค่ะ
และขออนุญาตลงกลอนเด็กๆ ไว้ด้วยนะคะ
เผอิญว่าเห็นรูปนี้แล้วความคิดเกิดค่ะ (ซึ่งไม่ค่อยจะเกิดมาง่ายนัก)

วาวเดือน

15 พฤศจิกายน 2552 14:59 น. - comment id 1064969

กลอนบาดลึกกินใจเหลือเกิน

บอกตรงๆ ว่าภาพนี้เคยเกิดขึ้นกับตัวเองเหมือนกัน

ตาช่างอธิบายความรู้สึกผ่านบทกลอนได้ดีอย่างไม่รู้จะอธิบายยังไง

ขอคารวะ

ขอเเซวคนข้างบนหน่อยนะคะ( janja)
เเหมกลอนเด็กๆ สองบทนี้ไม่ธรรมดาเลยนะ
นับวันจะเป็นกวีมากขึ้นทุกวัน เพราะจ้า

กอ กา

16 พฤศจิกายน 2552 08:51 น. - comment id 1065124

คห. 30
.ค่ำวันไหนหรอคะพี่กิ่ง  

ภุมรินทร์

16 พฤศจิกายน 2552 14:41 น. - comment id 1065307

ภาพประกอบว่างดงามแล้ว กลอนยิ่งงดงามกว่าอีกค่ะ

มณีจันทร์

16 พฤศจิกายน 2552 19:24 น. - comment id 1065461

บางทีการยิ้มแย้มแจ่มใสของใครๆ
แต่ข้างในของเค้าอาจขมขื่น  สินะ