มองดูฟ้า..ค่ำคืน..ช่างมัวหมอง ดาวทั้งผอง..ลอยล่อง..กลางเวหา เมฆทุกก้อน..ค่อยค่อย..เลื่อนเข้ามา บอกเจ้าว่า..ข้าคิดถึง..เจ้าเพียงไร ผิดที่ข้า..ไร้ซึ่ง..อิทธิฤทธิ์ จะดลจิต..ให้เจ้า..ไม่ไปไหน เพราะข้านั้น..จะลอยล่อง..ข้ามฟ้าไป กระซิบข้างหู..เจ้าไซร้..ว่าข้าคิดถึง