kasin1251

10 พฤศจิกายน 2552 22:31 น. - comment id 1062693

บทเรียนที่ 1 มาแล้ว

ป้าปลา

10 พฤศจิกายน 2552 22:50 น. - comment id 1062698

บทเรียน..จะช่วยให้เราเข้มแข็งขึ้นค่ะ

donjuann

11 พฤศจิกายน 2552 01:27 น. - comment id 1062720

อยากมี"กล่องเก็บความรู้สึก"แบบนี้บ้าง..คงเก็บอาการเศร้ากลั่นออกมาเป็นกลอนเพราะแ บบนี้  ไพเราะมากครับ

ปรางทิพย์

11 พฤศจิกายน 2552 03:09 น. - comment id 1062723

เรื่องความหลังฝังใจในชีวิต
แม้ถูกผิดปิดเถิดอย่าเปิดเผย
เก็บใส่กล่องของใจไว้อย่างเคย
แม้ยากเปรยเฉยเสียละเหี่ยใจ

น้องจ๋า.....
ไม่ใช่เพียงน้องคนเดียวนะคะ ที่มีบทเรียน
ทุกคน มีบทเรียนเป็นของตัวเองทั้งนั้นนะคะ
ในหนึ่งชีวิตคนเรา  สิ่งที่มันเจ็บอย่าไปสกิด
แผลมันบ่อยค่ะ  มันจะอักเสบนะคะ
มาค่ะ พี่ปรางอยู่ตรงนี้ ใกล้ ๆ 

เพียงพลิ้ว

11 พฤศจิกายน 2552 08:19 น. - comment id 1062757

มีบทเรียนบทเดิมบ่อยๆก็เรียนไม่ไหวค่ะ

พิมญดา

11 พฤศจิกายน 2552 09:26 น. - comment id 1062794

จำไว้นะคะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ

(น้ำตาลหวาน)

11 พฤศจิกายน 2552 09:46 น. - comment id 1062815

อย่าเรียนซ้ำชั้นนะค่ะ ต้องเดินหน้าต่อไป

โคลอน

11 พฤศจิกายน 2552 12:14 น. - comment id 1062914

เป็นบทเรียนที่สักวันเราจะผ่านไปด้วยจ๊ะ

ไหมไทย

11 พฤศจิกายน 2552 12:47 น. - comment id 1062947

เรียนรู้ด้วยประสบการณ์ตรง
บทเรียนจริงให้รู้เข้าใจมากๆ
เหมือนกับเป็นการสร้างภูมิต้านทานให้ตนเองด้วยนะ

รัมณีย์

11 พฤศจิกายน 2552 20:55 น. - comment id 1063142

ป๋อง สหายปุถุชน

11 พฤศจิกายน 2552 21:11 น. - comment id 1063165

เพาะครับ

ฝากฝัน

11 พฤศจิกายน 2552 21:37 น. - comment id 1063181

"""
เป็นกลอนกานต์ผ่านใจอันใสสด
ช่างงามงดรสกวีลีลาไหว
อักษรพลิ้วริ้วร่ายได้ดั่งใจ
เชิญก้าวไปในงานกานต์กวี


เป็นกำลังใจครับ..
งามกลอน..งามรส ครับ

นรศิริ

12 พฤศจิกายน 2552 04:59 น. - comment id 1063264

เราสองคนมาเดินเป็นเพื่อนน้องแล้วจ้า

กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

12 พฤศจิกายน 2552 09:36 น. - comment id 1063349

ยังเรียน มะจบ อีกหรอครับ อิอิ

นึกว่า เรียนผ่านมาแล้ว ซะอีก