หน้าส่วนตัว
สวัสดีพี่น้องและผองเพื่อน
อย่าแชเชือนชิงชังรีบสั่งสอน
ผมมีเรื่องหมาหมามาเว้าวอน
ฟังผมก่อนมวลมิตรก่อนนิทรา
ห้าปีก่อนน้องสาวผิวขาวสวย
เธอให้ช่วยรับรองเลี้ยงน้องหมา
เจ้าของหอใจดำไม่นำพา
ปิดป้ายหราห้ามเลี้ยงสัตว์สุดขัดใจ
น้องพุดเดิ้ลตัวเมียรีบเลียขา
คงคิดว่าหนูขอเรียกพ่อใหญ่
จากเมืองกรุงแรมร้างเดินทางไกล
สู่เมืองใต้ปักหลักพำนักกาย
เดือนสิบสองหมาข้างบ้านผสานเสียง
หวังร่วมเรียงสืบพันธุ์เช้ายันบ่าย
ด้วยเพราะกลัวหัวหมุนเกรงวุ่นวาย
มิใจร้ายกระมังจับขังกรง
ค่ำคืนหนึ่งยินเสียงสำเนียงแปลก
จึงรีบแหวกม่านดูร้องเสียงหลง
หมาสองตัวช่วยกันอย่างบรรจง
เปิดประตูสมประสงค์อย่างว่องไว
หกสิบวันผ่านมาลูกหมาน้อย
จึงค่อยค่อยคลอดมาเป็นหมาใหม่
รวมสี่ตัวจึงหมายแจกจ่ายไป
เหลือเอาไว้เพียงหนึ่งซึ่งเลี้ยงมา
ตั้งชื่อเจ้าสิงโตฟังโก้หรู
มันแสนรู้แสนรักเป็นนักหนา
แม้นดุด่าประจำมินำพา
เย็นกลับมาเคล้าคลอเล่นไม่เว้นวัน
สายวารินทร์ 10 พ.ย. 2552 21:32 น. - ID 130488 
1124
23
0
10 พฤศจิกายน 2552 21:50 น. - comment id 1062687
หมาที่บ้านน่ารักดีค่ะ.เรื่องหมาๆ
10 พฤศจิกายน 2552 22:55 น. - comment id 1062701
ไอ้นี่สงสัยมันยังทื้งสัญชาติหมาชาติที่แล้วไม่พ้นว่ะ กรูเห็นมันเขียนกลอนวนเวียนแต่เรื่องหมา เอาเป็นว่ามันนิสัยหมาละกันนะพี่น้องงงงงงงงงงงงงงงงงง
10 พฤศจิกายน 2552 23:51 น. - comment id 1062706
คุณธันวันตรี คุณคงไม่มองดูอยู่เฉยๆนะครับ คุณมีความคิดเห็นเช่นไรครับ หากคุณเป็นผมคุณจะทำอย่างไร เพราะอะไรครับ
11 พฤศจิกายน 2552 08:37 น. - comment id 1062758
อรุณสวัสดิ์ครับ คุณสายวารินทร์ ^ ^ แวะมาทักทายก่อนจะไปทำงาน แหะๆ ขอบคุณนะครับ ที่เชิญให้มาแลกเปลี่ยนความคิดเห็น สมมุติว่าผมเป็นสายวารินทร์ กำลัง ปะทะกับนายเอ ซึ่งๆ จริงๆ ผมไม่รู้ต้นสายปลายเหตุว่า เริ่มต้นจากอะไร แต่จะเริ่มมอง ปัญหาจากตรงจุดนี้ ผมเปรียบเทียบการปะทะกัน เหมือนเกม กำลังเล่น "ตบมือ" ที่ก่อนหน้านั้น ต่างคนต่างตบ เพราะจุดประสงค์คือ "การตบ" ดูเหมือนยิ่งตบจะยิ่งมัน แหะๆ อันดับแรก ผมต้องถามตัวเอง ก่อนว่า จุดประสงค์จริงๆของการปะทะ คืออะไร จริงๆ ผมไม่ทราบ เพราะผมไม่ใช่คุณสายวารินทร์ สมมุติว่า คือความสงบของบ้านเมือง ธันวันตรี ก็ต้องย้อนถามว่า ในขณะที่เรากำลังปะทะกัน นั่นคือจุดเริ่มต้น ของความสงบ หรือความวุ่นวาย เมื่อรู้ว่า น่าจะเป็นชนวนของความวุ่นวายมากกว่า ดึงมือ ออกมาดีไหม เขาจะได้ไม่มีมือมาให้ตบ หรือ ถ้าเขายังอยากตบ เขาก็จะไปมองหา คนใหม่ที่ต้องการเล่นเกมตบมือกับเขา สมมุติ ต่อไปอีกว่า หากมีคนเข้ามาแสดงความคิดเห็นเชิงขัดแย้ง กับผม แล้วผมจะทำอย่างไร ผมจะพยายาม อธิบาย ด้วยหลักการของเหตุและผล ไปเรื่อยๆ ถ้าคิดว่ากำลังทำในสิ่งที่ถูกต้อง โดยจะไม่เริ่มต่อว่าใครก่อน สมมุติว่า โต้กันไปโต้กันมาเรื่อยๆ จนอีกฝ่าย เริ่มจะปะทุไฟขึ้นมาด้วยคำด่าที่ไม่สุภาพ พอมาถึง ตรงจุดนี้ ก็ต้องถามตัวเองว่า จะเติมเชื้อไฟ หรือ จะดับไฟ ถ้าเป็นอันแรก ผมก็ต้องปะทุไฟขึ้นตาม ถ้าจะดับไฟ ผมก็ต้องใช้น้ำดับ ถ้าเป็นผม ผมก็ต้องเลือกใช้น้ำดับ เพราะผมมองต่อไปว่า คำตอบโต้ ของคนที่มีเหตุมีผล ใจเย็น เป็นสุภาพชน กับคำตอบโต้ในลักษณะ อันธพาล ผู้อ่านที่เข้ามาอ่าน จะเห็นใจใครมากกว่ากัน แต่อย่าลืมว่า ในขณะที่เรากำลังวางกลยุทธต่างๆ ว่าเรากำลังจะเดินหมากอย่างไร อีกฝ่ายกลับมารู้แผนการทั้งหมด จะสามารถบรรลุวัตุประสงค์ตามแผนนั้นได้หรือไม่ เช่น เราวางแผนว่า ถ้าเราไม่เล่นด้วย เดี๋ยวเขาก็จะหยุดเอง อีกฝ่ายรู้ความคิดของเรา อ้าว คิดว่าจะหยุดเล่น หรือ ไม่ง่ายไปหน่อยมั้ง แหะๆ ประมาณนั้น ครับ เพราะฉะนั้นการวางแผนกุลยุทธใช้แก้ปัญหากับอีกฝ่าย อย่าให้เขาล่วงรู้เป็นอันขาด เวลาที่ ธันวันตรี แวะไปบ้านคนอื่น จะมีสองกรณี คือ 1. เพื่อแวะไปเยี่ยมเยียน ทักทาย 2. เพื่อร่วมแลกเปลี่ยนความคิดเห็น ส่วนใครจะมองเจตนาเป็นอย่างอื่น คงไม่สามารถที่จะห้ามความคิดเขาได้ คุณสายวารินทร์ ลองวิเคราะห์ ด้วยตัวเอง ว่าควรจะทำอย่างไรต่อไป ลองถามตัวเองว่า ก้อนหิน ที่กำลังถูกโยนใส่ จะเอาไปสร้างเป็นกำแพง หรือ สร้างสะพานดี ขอเป็นกำลังใจให้ครับ สู้ๆ ^ ^
11 พฤศจิกายน 2552 10:15 น. - comment id 1062840
คุณป้าปลา ขอบคุณที่แวะมาครับ เป็นเรื่องหมาๆที่ไม่ใช่หมาหมาน่ะครับ
11 พฤศจิกายน 2552 10:23 น. - comment id 1062844
คุณลูกข้าวนึ่ง ป ๔ หากคุณอ่านแล้วมีอาการหมั่นไส้หรืออิจฉาริษยา คุณก็ทิ้งสัญชาติหมาไม่พ้นเช่นกันครับ เพียงแต่ชาติที่แล้วคุณอาจเป็นหมาที่ถูกทอดทิ้ง หรือถูกรังแก หรือไม่ได้รับการเอาใจใส่ตามควร จนเก็บกดความน้อยเนื้อต่ำใจจนหัวใจอัดแน่นด้วยความริษยาอาฆาต เกิดชาตินี้เห็นใครรักหมา จึงแสดงอาการออกมา หากพูดว่าคุณนิสัยมิคู่ควรจะเปรียบกับหมาคงยังน้อยไปครับ ขอให้มีสุขในจิตใจนะครับ
11 พฤศจิกายน 2552 10:44 น. - comment id 1062849
ไม่ค่อยถูกโรคกะหมาค่ะ แต่น้องหมาในภาพน่ารักแบบนี้ อยากลองอุ้มบ้าง
11 พฤศจิกายน 2552 10:46 น. - comment id 1062850
สวัสดีครับคุณธันวันตรี ก่อนอื่นผมต้องชี้แจงก่อนว่าผมไม่ได้ขัดแย้งกับใคร เพียงแต่มีบางใครพยายามมาขัดแย้งกับผม และผมพยายามหลีกเลี่ยงการใช้คำหยาบคายมาตลอด ซึ่งอาจมีหลุดไปบ้างเยี่ยงปุถุชนคนธรรมดาคนหนึ่ง ไม่เหมือนเขาซึ่งหยาบคายมาตลอด มาช่วงหลังนอกจากใช้คำหยาบคายแล้วยังแอบอ้างชื่อไปแสดงความคิดเห็นทั้งที่กระทู้ผมเอง และกระทู้คนอื่น จนถึงวันนี้ผมก็ยังไม่ทราบว่าเขาอยากจะขัดแย้งกับผมเรื่องอะไร ที่ผมตอบโต้ไปเพียงเพื่อรักษาสิทธิ์ของผมที่ถูกละเมิดเท่านั้น ช่วงหลังๆผมมีความรู้สึกว่าจะพยายามขัดแย้งเป็นการส่วนตัวมากกว่าเรื่องใด ส่วนการแสดงความคิดเห็นที่ต่างกันวิญญูชนทำเยี่ยงเขาหรือ ทุกวันนี้ในความรู้สึกมีเพียงความรำคาญใจเท่านั้น เหตุการณ์แบบนี้คงไม่เสียเวลาเสียความคิดเพื่อวางกลยุทธเพื่อต่อสู้หรอกครับ เพราะมีสิ่งที่มีประโยชน์มากกว่านี้ที่ควรทำอีกมากมาย แต่อย่างไรก็ขอขอบคุณที่แวะมาตามคำเชิญครับ
11 พฤศจิกายน 2552 10:48 น. - comment id 1062851
คุณเฌอมาลย์ ลองอุ้มดูสักครั้งสิครับ แล้วจะทราบว่ามันน่ารักกว่าคนบางจำพวกอีกน่ะครับ 555
11 พฤศจิกายน 2552 11:19 น. - comment id 1062855
สวัสดีคุณสายวารินทร์อีกรอบครับ กลยุทธที่ว่า ธันวันตรี เปรียบเทียบให้เห็น กระบวนการคิดที่เราจะเตรียมรับมือ กับปัญหาที่กำลังเกิดขึ้นอย่างไร หากมองว่าเป็นเรื่องที่ เสียเวลา ไม่ควรคิดเตรียมการ เจอปัญหาแล้ว ค่อยแก้ ก็เป็นสิทธิของคุณสายวารินท์ ที่จะทำครับ ยังไงเราก็เป็นเพื่อนร่วมประเทศ เป็นเพื่อนร่วมโลก ผมเชื่อมั่นว่า คุณสายวารินทร์ ก็ต้องการให้เกิดความสงบทั้งที่บ้านกลอนและในประเทศเรา ขอเป็นกำลังใจให้ฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆ ลุล่วงไปด้วยดีครับ
11 พฤศจิกายน 2552 12:25 น. - comment id 1062922
นิ่งสงบสยบความเคลื่อนไหว แต่ถ้าทนไม่ได้เมื่อไหร่ค่อยแยกเขี้ยวใส่พอเป็นพิธี แฮ่
11 พฤศจิกายน 2552 14:54 น. - comment id 1062969
สวัสดีอีกรอบเช่นกันครับคุณธันวันตรี สำหรับเรื่องอื่น เหตุการณ์อื่น กลยุทธคือหัวใจครับ แต่เหตุการณ์เช่นนี้ ป่วยการจะไปหากลยุทธครับ คงต้องปล่อยให้กาลเวลาเยียวยาตัวมันเอง มีเพื่อนผมคนนึงนะครับเป็นโรคผิวหนังไม่ทราบชนิด สร้างความรำคาญมาหลายปี พบหมอมาหลายสำนัก ก็ไม่สามารถเยียวยาจนหายได้ แต่มีหมอท่านหนึ่งที่รพ.ศิริราช แนะนำว่าแม้จะคันหรือก่อความรำคาญอย่างไรก็อย่าไปยุ่งอย่าไปแคะแกะเกา เดี๋ยวก็หายเอง ปรากฎว่าไม่นานก็ได้ผลโรคมันหายไปเองโดยไม่ต้องทานหรือทายา ดังนั้นการกระทำทุกอย่างมันมีกลยุทธอยู่ในตัวอยู่แล้วเพียงแต่ว่าเป็นกลยุทธที่เหมาะสมกับเหตุการณ์หรือไม่ บางครั้งกลยุทธคือการปล่อยให้กาลเวลาแก้ไขปัญหาเองน่ะครับ ผมไม่ได้บอกว่ากลยุทธไม่จำเป็นนะครับ เพียงแต่ปัญหาโลกแตกใช้กลยุทธไปก็ไม่ดีขึ้นหรอกครับ และที่คุณธันวันตรีมาคุยแนะนำกับผู้ถูกก่อกวน ส่วนผู้ก่อกวนคุณธันวันตรีไม่ได้พูดคุยแนะนำกับเขาเลย เป็นกลยุทธหนึ่งด้วยไหมครับ ยินดีรับการแนะนำครับ
11 พฤศจิกายน 2552 14:56 น. - comment id 1062970
นิ่งสงบสยบความเคลื่อนไหว แต่ถ้าทนไม่ได้เมื่อไหร่ค่อยแยกเขี้ยวใส่พอเป็นพิธี .......................... นี่ก็เป็นอีกหนึ่งกลยุทธเช่นกันครับ 555 ขอบคุณที่เข้ามาแนะนำครับ
11 พฤศจิกายน 2552 15:50 น. - comment id 1062994
สวัสดีค่ะ พี่สายวารินทร์ รูบหัวแล้วก็ตบก้นเบาๆเดี๋ยวน้องหมาก็หลับค่ะ แต่ถ้าขยับก็เตะโด้งไปเลย อิ อิ ดอกบัวมายิ้มๆแค่นั้นค่ะ เมนท์ไปแล้วเด่วยาวไม่เลิกพอดี ทุกๆอย่างดูยุ่งไปหมดนะค่ะ มีแต่ความสุขในทุกๆวันค่ะ
11 พฤศจิกายน 2552 16:23 น. - comment id 1063016
มาดูน้องหมา น่ารักจังเลยค่ะคุณลุง ไว้วันหลังจะเอามาโชว์บ้างค่ะ อิ
11 พฤศจิกายน 2552 16:49 น. - comment id 1063034
สวัสดีครับคุณดอกบัว เจ้าตัวนี้ชอบให้เกาคางและบีบหน้าท้องน่ะครับ สักพักก็หลับแล้วครับ ชวนเราวิ่งออกกำลังกายรอบบ้านทุกเย็นด้วยสิครับ มีความสุขเช่นกันครับ
11 พฤศจิกายน 2552 16:54 น. - comment id 1063037
คุณแก้วประภัสสร ยินดีครับถ้าเป็นตัวผู้จะได้ประชันคารม เอ้ย ประชันความหล่อกัน 555 เจ้าสิงโตนี่เกิดจากความพยายามอย่างยิ่งยวดของพ่อกับแม่เค้าเชียวครับ ที่ช่วยกันเปิดประตูกรง ที่มัดอย่างแน่นหนาสำเร็จ จนเกิดเจ้าสิงโตมา ตอนเล็กเค้าเกือบเสียชีวิตจากโรคลำไส้อักเสบต้องรักษาไปหลายเงินครับ เลยสงสารเก็บไว้เอง ขอบคุณที่แวะมาครับ
11 พฤศจิกายน 2552 18:12 น. - comment id 1063064
สวัสดีอีกครั้งครับคุณธันวันตรี พบหน้ากันสวัสดีกันแล้วพูดคุยกันด้วยรอยยิ้มและภาษาดอกไม้ วันละหลายๆคงไม่เบื่อหรอกครับ ดีกว่าพบหน้ากันแล้วชี้หน้าด่ากันฉอดๆ วันนั้นคงไม่มีความสุขทั้งวันน่ะครับ ผมดูในกระทู้คุณผมก็พอดูออกน่ะครับว่าคุณมีแนวความคิดอย่างนี้ ที่ผมถามคุณไปก็หวังว่าคุณตอบแนวนี้เพื่อยืนยันว่าผมไม่ได้คิดไปเอง และเพื่อความสบายใจของเพื่อนๆที่มาเห็นการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันฉันท์มิตรเพื่อมิให้ก่อให้เกิดการเข้าใจผิดครับ ขอบคุณอีกครั้งครับ
11 พฤศจิกายน 2552 17:50 น. - comment id 1063068
สวัสดีคุณสายวารินทร์อีกรอบครับ(ไม่เบื่อที่จะสวัสดีนะครับ แหะๆ) มีคน 2 คน คนแรก คุณสายวารินทร์รู้จักดี อาจจะเป็นเพื่อนสนิท เพื่อนร่วมห้อง เพื่อนร่วมโรงเรียนก็ได้ครับ แหะๆ ^ ^ อีกคน ใครก็ไม่รู้ เราไม่เคยเห็นหน้า ไม่เคยรู้จัก หากปัญหาเกิดขึ้นกับคน 2 คนนี้ คุณสายวารินทร์คิดว่าจะเข้าไปยุ่งกับคนไหนมากกว่ากันครับ ^ ^ ขอให้ผ่านพ้นอุปสรรคต่างๆไปได้ด้วยดีครับ เป็นกำลังใจให้ สู้ๆ
11 พฤศจิกายน 2552 19:15 น. - comment id 1063085
ผมเลี้ยงชิสุ ชื่อก้านกล้วยน่าจะเป็นเพื่อนกับสิงโตได้ ใหญ่พอกัน
11 พฤศจิกายน 2552 20:10 น. - comment id 1063115
สวัสดีอีกครั้งครับ คุณสายวารินทร์ ถามวิธีคิดของธันวันตรี ธันวันตรีก็อธิบายไปตามนั้น ส่วนคุณสายวารินทร์ ก็มีวิธีคิดที่เป็นของตัวเองอยู่แล้ว ตอนที่เราเรียน วิชาเลข โจทย์ปัญหา 1 ข้อ ก็สามารถแก้ปัญหาได้หลายวิธี เราควรจะเลือกวิธีที่เราถนัด ขอให้ได้คำตอบที่ "ถูกต้อง" ก็น่าจะพอแล้วเนาะครับ ^ ^ ขอให้ผ่านพ้นอุปสรรคต่างๆนานาได้ด้วยดีครับ ^ ^
11 พฤศจิกายน 2552 20:17 น. - comment id 1063119
มาสวสัดีกะลุงสายน้ำครับ อิอิ อืม ถ้อยที ถ้อยอาศัย แบบนี้ ค่อยอยากเข้ามาอ่านหน่อยครับ..
11 พฤศจิกายน 2552 20:48 น. - comment id 1063132
สวัสดีครับคุณเสมอจุก ชิสุ กับพุดเดิล รูปร่างพอกันครับ แต่ก้านกล้วยกับสิงโหรูปร่างคงไม่พอกันนะครับ 555 คนต้องการเพื่อน หมาก็ต้องการเพื่อนเหมือนกันนะครับ จะรู้ใจหมามากไปหรือไม่นี่ 555
11 พฤศจิกายน 2552 20:50 น. - comment id 1063135
ไอ้แดงที่บ้าน ตัวโตน่ารัก เป็นมาหลงมา สงสารก็เลยเลี้ยงไว้ แต่ว่าเสียอยู่อย่างค่ะ มันกินแต่ไก่ย่าง วันหนึ่งเสียค่าไก่ย่าง 40 บาทเชียวค่ะ เปลือง อ่ะค่ะ อิอิ
11 พฤศจิกายน 2552 20:53 น. - comment id 1063140
สวัสดีครับคุณธันวันตรี ครับนอกจากวิชาเลขแล้วปัญหาของแต่ละคนก็มีวิธีแก้ที่อาจจะเหมือนกันหรือไม่เหมือนกันก็ได้ ขึ้นอยู่กับปัญหาของแต่ละคน แต่ที่สำคัญคือการแก้ด้วยสติปัญญาหยั่งรู้ถึงเหตุแห่งปัญหา ขอบคุณครับ
11 พฤศจิกายน 2552 20:58 น. - comment id 1063147
สวัสดีครับคุณกิ่งโศก คนเราถึงจะคิดต่างกัน ไม่จำเป็นที่เมื่อเจอหน้ากันแล้วต้องชี้หน้าด่ากันใช่ไหมครับ การขัดแย้งด้วยความบริสุทธิ์ใจเพื่อสิ่งเดียวกันจุดหมายเดียวกัน ย่อมจะนำไปสู่วิธีการแก้ปัญหาที่ดีที่สุดเสมอครับ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนเสมอมาครับ
11 พฤศจิกายน 2552 21:01 น. - comment id 1063156
ดีจ้าหลานอ้อม ให้มันกินเถิดครับ อย่างน้อยมันก็รักเรา และหากมันหาเงินได้มันคงไม่มาขอเรากินหรอกว่ามั๊ยครับ 555 หมาหลงมาอยู่กับเราแสดงว่ามันรู้นะครับว่าเราคือที่พึ่งพาของมัน และมันจะรักเรามากด้วยนะครับ เลี้ยงให้ดีๆเชียวนะครับ
12 พฤศจิกายน 2552 01:48 น. - comment id 1063262
ไม่ค่อยชอบสัตว์เลี้ยงเลยค่ะ
12 พฤศจิกายน 2552 10:04 น. - comment id 1063367
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
