ณ ปลายทางที่เปล่าว่าง ยิ้มจางจางกับใจที่ไร้หวัง เหงาเศร้าสร้อยอยู่แต่เพียงลำพัง ชีพแม้ยังแค่หายใจไปวันวัน มิตั้งใจจ่อมจมระทมเศร้า เคยขัดเกลาฝึกฝืนยืนสู้ฝัน ผ่านแบบฝึกใจกล้าสารพัน ด้วยบากบั่นฟันฝ่ากว่าหยัดยืน เหมือนจะรักเข้าใจในความเหงา รอยหม่นเศร้าถูกลบพบความชื่น ดั่งน้ำทิพย์ชะโลมใจให้ฟื้นคืน ที่กล้ำกลืนฝังกลบจนลบเลือน เริงระรื่นชื่นรักเกินจักกล่าว ฟื้นความสาวคืนใจหาใดเหมือน สุขหัวใจเมื่อรักมาเยี่ยมเยือน เป็นทั้งเพื่อนทั้งพี่สุดที่รัก ที่แท้จริงใจเราคว้าเงาไว้ ภาพหลอนใจกว่าซึ้งจึงประจักษ์ ไม่มีใครจริงใจให้เรานัก ก็แค่พักหายเหงาเขาก็ไป ณ ปลายทางที่เปล่าว่าง ค่อยค่อยวางใจลงปลงสงสัย เขาเหยียบย่ำรอยช้ำจนฉ่ำใจ เหลือสิ่งใดก็ใจเหงาเศร้าอย่างเดิม...
กันนาเทวี 9 พ.ย. 2552 22:30 น. - ID 130469 
1362
9
0
9 พฤศจิกายน 2552 23:52 น. - comment id 1062282
แวะมาเยี่ยมค่ะ...สบายดีนะคะ.....
9 พฤศจิกายน 2552 23:33 น. - comment id 1062287
มาอยู่เป็นเพื่อนพี่สาวค่ะ ช่างเขาเถอะ ปล่อยเขาไป แล้ววันหนึ่งเขาก็จะกลับมาเอง เมื่อนึกถึงความรักที่เรามีให้เขามากมาย
9 พฤศจิกายน 2552 23:56 น. - comment id 1062291
หลับดีคืนนี้...ตื่นเช้าจะได้หายเหงา
10 พฤศจิกายน 2552 00:56 น. - comment id 1062307
ณ ปลายทางว่างเปล่าช่างเศร้าเหลือ ใยรักเพื่อเจือเขาเท่านั้นหรือ สงสารใจใยท้อมิพอฤา ยามใจดื้อถือดีรตีครวญ พี่กันนาคะ วันนี้ทำไมเศร้าจังคะ มาค่ะ ปรางมานั่นข้าง ๆ แล้ว อย่าเหงา นะคะ
10 พฤศจิกายน 2552 06:12 น. - comment id 1062334
ปลายทางที่ว่างเปล่ายังดีกว่าทางตันนะคะพี่ คิดถึงค่ะ
10 พฤศจิกายน 2552 06:43 น. - comment id 1062340
ลบรอยร้าวด้วยรอยยิ้ม มีชัยไปแล้วครึ่งค่ะ....รอรับอยู่ปลายทางค่ะ ไม่ว่างเปล่านะคะ
10 พฤศจิกายน 2552 07:48 น. - comment id 1062356
ลบภาพหลอนใจให้ได้นะคะ
10 พฤศจิกายน 2552 09:04 น. - comment id 1062380
ไม่กล้าคิด เรื่องปลายทางของชีวิตเลยค่ะ กลัวๆบอกไม่ถูก พี่กันนาแต่งกลอนนี้ ดูเศร้านะค่ะ ขอให้มีความสุขกับชีวิตค่ะ...
10 พฤศจิกายน 2552 15:44 น. - comment id 1062441
ปลายทางเดี่ยวโดดเปลี่ยว พาใจเกี่ยวเหลียวแต่เศร้า แต่ฟ้าใช่สีเทา ยังมีสว่างฉายทอ.. สวัสดีค่ะพี่กันนา มีความสุขมากๆนะคะ
10 พฤศจิกายน 2552 10:57 น. - comment id 1062514
แวะทักทาย ณ ปลายทางที่เปล่าว่าง.. ไกลนะ..สุดปลายฟ้าโน่น.. สุขอย่าได้สร่าง
11 พฤศจิกายน 2552 07:14 น. - comment id 1062522
ณ ปลายทางที่ว่างปล่าว ความเงียบเหงาเข้ามาในหน้าหนาว คิดถึงใครบางคนบนภาพเงา แล้วความเหงาจางไปกับสายลม.....
10 พฤศจิกายน 2552 18:55 น. - comment id 1062609
เพราะจังเลยนะคะ ชอบรูปภาพจังเลยค่ะ
10 พฤศจิกายน 2552 18:58 น. - comment id 1062610
อย่าเสียใจไปเลยครับ อย่างน้อยครั้งหนึ่งเราก็ได้เรียนรู้และรู้จักคำว่ารักได้สัมผัสความรักว่าเป็นสิ่งสวยงามเพียงไหน...ถึงจะเป็นได้แค่รักลม ๆ ก็ตาม
10 พฤศจิกายน 2552 21:13 น. - comment id 1062664
10 พฤศจิกายน 2552 21:13 น. - comment id 1062665
กลอนเหงา..คนเขียนอย่าเหงานะคะ
10 พฤศจิกายน 2552 21:25 น. - comment id 1062677
มาขอเดินเป็นเพื่อนค่ะ บางที่เส้นทางนี้ยังมีหลายคนที่กำลังเดินมานะค่ะ
11 พฤศจิกายน 2552 11:51 น. - comment id 1062879
มาแนวกลอนเศร้า เศร้าจริงๆ เป็นกำลังใจให้คับผม
11 พฤศจิกายน 2552 12:10 น. - comment id 1062905
เป็นกลอนเศร้าที่สะท้อนใจเลยค่ะ
11 พฤศจิกายน 2552 14:36 น. - comment id 1062962
กลอนอะไรจะเหงาปานฉะนี้คะพี่ป้าฯ อย่าเหงาเลยนะคะพี่เรา ยังไง ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น แต่ยังส่งใจ ระลึกไปถึงพี่เช่นเดิมค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
