ทุ่งเลื่อนธารไหลไปเอื่อยอ่อน ลมโบกรอนรอนแดดอ่อนสาย ผีเสื้อตัวน้อยค่อยกรีดกราย เคลื่อนย้ายสยายปลายปีกงาม บินโบกตามโตรกชะง่อนหิน เซาะซอนร่อนบินถิ่นไหวหวาม บุปผาดาษดื่นล้วนรื่นงาม ใต้ฟากฟ้าครามแลงามน่าชม เริงร่ายลีลาบินฝ่าลมพัด ปีกดำสะบัดแต้มตัดจุดส้ม โบกปีกโบยบินสูดกลิ่นดอมดม เกสรว่อนลมปลิวชมลานตา ทุ่งเลื่อนธารไหลไปเอื่อยอ่อน ตะวันรอนแดดเริ่มแผดกล้า ผีเสื้อขยับปีกหลีกจากมา ทิ้งรอยเสน่หาคราจากไป...
คะน้า 31 มี.ค. 2545 16:48 น. - ID 13044 
966
4
0
31 มีนาคม 2545 16:48 น. - comment id 43527
มองไม่เห็นอะไรเลย นอกจากผีเสื้อตัวน้อยที่สวยงาม ^O^
31 มีนาคม 2545 23:27 น. - comment id 43552
เป็นกลอนชมธรรมชาติที่ไพเราะมากๆ ให้บรรยากาศสดใส ลงท้ายหวานหน่อยๆ ชื่นใจจังนานๆจะเห็นคะน้า เขียนแนวนี้สักครั้ง เพราะจังจ้ะ
31 มีนาคม 2545 23:52 น. - comment id 43554
ยอดเยี่ยมจ้ะ....เขียนได้ดีมากเลย อ่านแล้วหลงเสน่ห์ผีเสื้อเลยล่ะ
1 เมษายน 2545 10:11 น. - comment id 43606
อ่านไปก็จินตนาการตามไปด้วย สวยงามมากเลยพี่คะน้า
1 เมษายน 2545 13:16 น. - comment id 43640
โบกบินไปแล้วหรือผีเสื้อ งามเหลือแต้มต่างสว่างไสว อยากหลับหับห่มใต้ร่มไพร กลางทุ่งดอกไม้ใต้เงาเธอ...
1 เมษายน 2545 22:47 น. - comment id 43718
อ่านแล้วทำให้นึกถึงอดีต เมื้อไม้เก็ดยังเด็กจำได้ว่าที่บ้านมีผีเสิ้อบินว่อนไปหมด มากเสียจนเหมือนจะเอิ้อมมือจับไว้ได้ แต่...ปัจจุบันนี้มองไม่ค่อยเห็นเลย ไม่รู้หายไปไหน.....ชอบอ่านแนวนี้มากครับ.
2 เมษายน 2545 11:19 น. - comment id 43791
ชอบมากค่ะ เพราะดี แต่งให้อ่านอีกนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
