รักครั้งแรก
ป๋อง สหายปุถุชน
รักครั้งแรกแปลกหนักหนาพาให้พบ
แต่จุดจบแสนเจ็บปวดรวดร้าวแสน
ตัวผมนี้อยากจะเล่าครั้งมีแฟน
สุดหวงแหนรักสุดใจไม่ทำผิด
มีความสุขยามเราสองประครองรัก
สุขยิ่งนักเมื่อเธออยู่ร่วมเคียงชิด
เคยฝันถึงอยากได้ลูกไม่ปกปิด
ได้แต่คิดเมื่อน้องยามากลับกลาย
สุดเจ็บปวดรวดร้าวคล้าน้ำตา
เมื่อน้องยาเธอไม่มาหนีหน้าหาย
พี่ติดตามเฝ้าถามจากเพื่อนชาย
คำตอบท้ายเธอมอบใจชายใหม่ครอง
พี่สุดช้ำระกำเศร้าเมาทุกวี่
น้องคนดีไปไม่ลาพามัวหมอง
โอ้ที่รักน้องจำจากน้ำตานอง
ให้เศร้าหมองรักจากไปในลมหนาว
ยามค่ำคืนพี่มองเดือนเกลื่อนกระจ่าง
ฟ้าใสกว้างแต่ทำไม่ไร้ดวงดาว
คิดถึงรักเมื่อถึงคราต้องลมหนาว
สุดปวดร้าวเมื่อลมหนาวหวนกลับคืน.....