ด้วยกฎเกณฑ์ เก่าเก่า ที่เอาเปรียบ หญิงถูกเหยียบ จมดิน ไร้สิ้นค่า ถูกประณาม ยับย่อย ร้อยมารยา เปรียบเธอว่า เป็นดอกไม้ ให้ชายดอม หญิงเป็นช้าง เท้าหลัง แต่ครั้งไหน สนองตอบ ความใคร่ ให้เขาคร่อม ไม่อาจ เผยอหยิ่ง หญิงจำยอม อยู่ท่ามกลาง วงล้อม ของเล่ห์ลวง เพียงเพราะ แผกเพศพรรณ กระนั้นหรือ คาและขื่อ จึงกดกัด เธอหนักหน่วง คนใจร้าย ย่ำทำลาย เธอช้ำทรวง แถมหลอกลวง เหมือนเธอไร้ ซึ่งหัวใจ ชายลืมไป หรือว่าหญิง นั้นยิ่งใหญ่ ให้กำเนิด สายใย ได้ก้องหล้า สร้างสรรค์ บุรุษเพศ ดำรงมา ยืนเคียงบ่า ชายชาญ มานานล้ำ แด่ทรวงอก อบอุ่น กรุ่นไอรัก ด้วยวงตัก โอบอารีย์ พิไรร่ำ คือสองมือ ป้อนน้ำข้าว ทุกคราวคำ เทิดชีวิต เลอล้ำ เพศมารดา
5 พฤศจิกายน 2552 16:28 น. - comment id 1053133
แต่งได้เยี่ยมดีจัง
3 พฤศจิกายน 2552 19:22 น. - comment id 1059819
พ่อและแม่คือพระอรหันต์ของลูก ยินดีที่ได้รู้จักครับ
3 พฤศจิกายน 2552 21:05 น. - comment id 1059991
เราก็ชาย แต่ชายชอบเอาเปรียบแล้วหญิงก็ชอบถูกให้เอาเปรียบอยากให้สังคมมีหญิงที่ไม่ชอบถูกเอาเปรียบเยอะๆสังคมคงน่าอยู่ขึ้น
5 พฤศจิกายน 2552 13:33 น. - comment id 1060588
เอกดเป็นหญิงเหมือนเกิดเป็นทาส