บทกลอนนี้ ตอนแรก ตั้งใจไว้ว่า จะทำแบบ ตลกๆ แต่งไปแต่งมา สมดั่งมุขยอดฮิตที่ว่า "มุขไม่ฮา พาเพื่อนเครียด" 555+ เห้อออ ตลก คนเดียวก็ได้ครับ * โปรดลองอ่าน ไปร้านอื่น อย่าขืนแวะ ใครขี่แพะ คนเเขวะเพื่อน ต้องเบือนหนี ขอเช่าเบียร์ เขาเชียร์บอก ข้างนอกมี ไปร้านสี่ ป้าดดดดหลีสาว ทั้งเอาใจ *ไยน้องรัก ยอนักร้อง แล้วลองจีบ ไม่กลัวถีบ เมื่อกลีบเท้า วิ่งเข้าใส่ เพียงลองหลบ เพราะรบรัก กลัวหนักไป ช้าเมื่อไร ใช้ไม้ไล่ พี่ไป...ล่ะเด้ออ *เอาเป็นว่า เอ็งปร่า-หวั่น ข้าครั่นคร้าม เอ็งอย่าถาม อ๋อยามท้อ เอ็งก็เซ่อ เหนื่อยและหน่าย หนอยรายนี้ คุณซี้เกลอ ยังละเมอ ยิ่งเรอมาก ลำบากตู *จะชวนวิ่ง จ่อชิ่งไว เพราะใจปอด โปรดอย่าออด ไปหยอดอา- หารตราหมู ยี่ห้อช้ำ ยังห้ำ - เชิง กระเจิงรู เรื่องหมาหมู่ รอหมูหมด ปรากฏตัว สำหรับตัวอย่าง กลบทนี้ รอ..ท่ามฝนพรำ(ด้วยกลบทระลอกแก้วกระทบฝั่ง) ญามี่ ฝนปลิวโรย ฝอยโปรยไล้ กายไหววุ่น เหงาเคียงเคล้า หงอยเค้าคุ้น เวียนวุ่นหา ใจเร่จร จับรอนเจ็บ หน่วงเหน็บล้า น้ำวูบไว นัยน์ไหวว้า หวังคว้าใคร ราวแร้นแค้น ร้อนแล่นคอย สอยสร้อยสวม ระด้นร้าว ระด่าวรวม ถมท่วมไล้ คิดถึงคืน เคลิ้มครื้นขำ รื่นร่ำไร คิดถึงค่ำ คอยคำใคร มาใยดี รอพร้อมภักดิ์ ล่อผลักผ่าว ด้วยก้าวหมาย รอรางวัล รอนรั้นว่าย มาก่ายถี่ รอที่ว่าง หลอกทางว้า มาราวี เริ่มลืมตา รอราตรี หวังมีใคร ท่ามรอหลอก ท้อลอกหลอน มาอ้อนข้าง เหมือนจ่อมบ่อ เมียงจ่อบ้าง กับร้างไหว หวังโอบอ่อน วอนอ้อนอม ลืมขมไล้ หวังแขนคล่อง วางคล้องไขว่ ข้างใคร่เคียง รอนาที ราวหนี้ทัก เกินผลักผ่าว มีหลุมหนาม มุ่งลามน้าว เกินก้าวเลี่ยง ลมหายใจ หล่อไห้จับ เริ่มคับเอียง ยังรัวรอ ยอมหล่อเลี้ยง พร่ำเพียงคอย กลบทระลอกแก้วกระทบฝั่ง เป็นกลอน๙ ที่บังคับให้ใช้ เสียงพยัญชนะ ซ้ำเสียง ๓ เสียง สลับกัน๒ชุดแรก เหมือนกลบทกบเต้นต่อยหอยแล้ว ต้องซ้ำเสียงสระอีก ๒ ที่ตรงคำที่๓-๕ และ๖-๘ทุกวรรคเช่นกัน และ เลื่อนคำรับสัมผัสไปสัมผัสระหว่างวรรคตรงคำที่๖ ............................................................................................ กุ้งหนามแดง นั่งคอยแฟน น้องแค่นฟ้อง จึงมองหน้า เอ็งจะบ้า อาจจะบอ นั่งต่อถัง มาใส่ใข่ มาใส่ข่าว สืบสาวยัง ชีวิตพัง ชะหวังผิด สะกิดเตือน เรื่องของตน เร่งขนเติม เริ่มเสริมฐาน ก่อนถึงการ กันฐานแกว่ง ด้วยแรงเคลื่อน สุมกองใหญ่ สิใกล้แย่ อย่าแชเชือน ตกกลาดเกลื่อน ติเกลื่อนกล่น ไม่พ้นมือ.. ........................................................................................ พี่ยา ยามที่ฝน อยู่ทนฝา หลังคาบ้าน กำแพงบาน ก็พานเบื่อ น้ำเมื่อไหล จานชามคว่ำ จนช้ำค่า ราคาใจ นานแค่ไหน นะใครหนอ จะพอกัน ฝนยังตก ฝายกใต้ หัวใจฟ้า รินไหลมา ร้างลาหม่น แค่คนฝัน ก็คนดู กับคู่เดือน ต่างเลือนกัน อกใจสั่น อาบจันทร์แสง เหมือนแกล้งเลือน .................................................................................... http://www.oknation.net/blog/morningmoon/2009/05/20/entry-1 วันพุธ ที่ 20 พฤษภาคม 2552 ..คิมหันต์อำลา ..(กลบทระลอกแก้วกระทบฝั่ง) Posted by ภูมิรพี , ผู้อ่าน : 237 , 20:49:16 น. ทะเลชม ท่ามลมชวน คลื่นครวญกล่อม ชายหาดย้อม ช่างหอมยวน มวลมนต์ฝัน ระลอกคลื่น ระรื่นคล้าย หมายจำนรรจ์ ถวิลผัน ทุกวันผก ซบอกทราย ระรินชื่น ระรื่นชวน กลิ่นนวลหอม ละลวยกล่อม ไล้หลอมกรุ่น อุ่นความหมาย อยู่คู่ฝัน ยอดขวัญใฝ่ เคียงใจกาย จิตมิคลาย ใจหมายครอง ปองคู่กัน คลื่นซบทราย คือสายสรรค์ สัมพันธ์ซึ้ง ฝากถ้อยหนึ่ง ใฝ่ถึงนวล ผู้ชวนฝัน ครวญฝากใจ ขอใฝ่จิต นิจนิรันดร์ แม้กี่ผ่าน แม้กาลผัน คิมหันต์กลาย ฯ http://noknoi.com/pamoo/board/board.php?group=Pamoo&id=3082 มองโลก (กลบท ระลอกแก้วกระทบฝั่ง) มนุษย์หนา มนาใน น้ำใจนั้น คิดกระสัน แข่งกันสร้าง ต่างลุ่มหลง อัตตาโก้ อวดโตกร่าง อย่างลืมองค์ ดำริปลง ดำรงปรุง เถิดมุ่งธรรม อัตตาหนอ โอ้ตอนี้ ที่แสนใหญ่ ปุ่มภายใน เป็นภัยแน่ แค่ถลำ อกุศล โอ้กลสร้าง ปูทางกรรม พาตัวต่ำ พล้ำตำตอ ที่ก่อเอง มากตัวอย่าง มีต่างย้อน มาสอนจิต ภัยพ่นพิษ พาลผิดเพี้ยน เบียดเบียนเบ่ง ปาบไม่กลัว ไปมั่วกรรม ไม่ยำเกรง บ้างข่มเหง บ้างเคร่งหา โกงมากิน ...................................... กลบท บังคับสัมผัสอักษร 1กับ4 2กับ5 3กับ6 บังคับสัมผัสสระ 3กับ5 วันหยุดลองแต่งดูครับ ได้บทหนึ่ง สองบท หรือสาม ก็มาแชร์กันครับ ผู้เขียน : ภูมิรพี ๒๙ พ.ค. ๒๕๕๒, ๑๖.๔๗ น. โลกเรานี้ดูดีได้ใช่อิงอ้าง มีแบบอย่างจัดวางสร้างสืบศิลป์ โลกที่สามยินนามตามระบิล คนยังดิ้นต่างถิ่น ชินคุ้นเคย โลกมนุษย์ท้ายสุดหยุดอยู่นิ่ง คือความจริงมีหญิงชายหมายมาเอ่ย มาอยู่ด้วยมาช่วยสร้างอย่างดีเลย โลกที่เผยภิเปรยถกยกยืนยัน .............................................. กลบทนี้ เจาะจง ให้ ละเลยสัมผัสใน เป็นกลอนก็เข้าข่ายชิงสัมผัส-สัมผัสเลือนฯ (แก้ไข-หลังอ่านต้นฉบับ) ผู้เขียน : สุกรวดี ๒๙ พ.ค. ๒๕๕๒, ๑๘.๒๑ น. ๐๐โลกสดชื่นรื่นสุดชอบมอบอักษร เป็นคำกลอนป้อนความกล้าท้าสร้างสรรค์ เรียงคำไทยไหลความทอดอ้อนออดกัน ฝากสัมพันธ์ฝันสร้างเพื่อนร่วมเรือนชาน ๐๐มิตรไมตรีมีมาต่อล้อความคิด ชื่นใจจิตชิดจิตใจให้สมาน ร่วมทุกข์สุขรุกทางสร้างอย่างยืนนาน สร้างสมงานสานสิ่งงามความผูกพัน...... ผู้เขียน : --ครางแครง-- ๓๐ พ.ค. ๒๕๕๒, ๐๙.๒๒ น. มองโลกสีมาลีสวยช่วยแต่งเสริม พิศยิ่งเคลิ้มพาเยิ้มครวญชวนให้ฝัน คนละมือคราลือมองงามผ่องพรรณ เติมสร้างกันแต่งสันต์กรุ่นเจือจุนใจ เมื่อโลกร้างเหมือนลางร้ายที่ได้รับ คราร้อนทับคงรับถึงซึ่งสิ้นใส รักษาโลกเรื่องโศกลาหนีหน้าไกล ชวนทุกใครเชิญไทยครั้นวันโลกรักษ์ ผู้เขียน : คอนพูทน ๓๐ พ.ค. ๒๕๕๒, ๑๐.๕๙ น. ไทยเราสวย ทั้งรวยศิลป์ ถิ่นสะท้อน ปวงอักษร ประอรสื่อ คือประจักษ์ อีกหนึ่งศาสตร์ โอ้นาฏเสก เอกลักษณ์ ร่วมพิทักษ์ เราภักดิ์ถิ่น แผ่นดินทอง เทศกาล ท่านสานเกื้อ เอื้อคุณค่า ทุกถิ่นหนา ทั่วธานี มีฉลอง ช่วยก่อสรรค์ เชิญกันเสริม เติมเรืองรอง มวลพี่น้อง มากผองเนา เราชื่นใจ ผู้เขียน : ภูมิรพี ๓๐ พ.ค. ๒๕๕๒, ๑๕.๕๐ น. แสนอนาถ สัตว์อาจน้อย บนดอยกว้าง ป่าถูกล้าง เปรตถางโล่ง จนโหรงเหรง นายทุนกร่าง หนุนทางกรรม สิ้นยำเกรง หมู่กวางเก้่ง แม้เก่งกล้า หนีหน้าไกล ความสมบูรณ์ คงสูญบ้าง เป็นบางแห่ง ในห้วยแล้ง น้ำแห้งลง มิสงสัย สัตว์ทั้งป่า สิ้งท่าป้อง จากผองภัย ไม่แก้ไข เหมือนใกล้ขั้น รอวันตาย ผู้เขียน : ฟ้าสีทอง 501 (กู้ภัย 07) ๒๖ ต.ค. ๒๕๕๒, ๑๖.๐๙ น. http://noknoi.com/pamoo/board/board.php?group=Pamoo&id=1407 คนไทยหรือเปล่า? "กลบทระลอกแก้วกระทบฝั่ง" เป็นคนไทยแล้วไยเล่าเลิกเอาถ่าน ถูกประจานเพราะงานนี้คุณมีเถื่อน ตายน้ำตื้นยังฟื้นซ่าทุกข์มาเยือน หมู่พ้องเพื่อนเขาเตือนมามันน่าอาย คุณเหยียบย่ำคิดทำผลมีคนด่า ด้วยหมดท่าเลยซ่าแรงความแฝงร่าย ข้าวที่ขุนไม่อุ่นอิงขอติงนาย สื่อความหมายด้วยคล้ายขำถูกยำนาน ทำวางตัวขายชัวร์ข่าวเรื่องราวร้อน ปัญญาอ่อนวางผ่อนเอียงความเสี่ยงซ่าน ปากกับใจจึงไร้ชอบขอตอบพาล ขอประจานเพราะงานนี้คุณมีพัง ผมก็คนหนึ่งจนจริงพร้อมอิงเอ่ย อยู่อย่างเชยขอเผยกลางไม่อ้างสั่ง ความพอดีจึงชี้บ่งบอกตรงจัง พูดเสียงดังควรฟังข้อยเพราะปล่อยชู คิดแล้วปลงแสนสงสารหมอขานไข้ ป่วยทางใจด้วยไม่จริงหลายสิ่งอยู่ เหมือนตกตาลเพราะการไต่บอกได้ตู แย้ลงรูคิดกู่ ร้องคนข้องลาง ตื่นจากฝันด้วยขันขำจดจำแน่ ปลงทุกข์แท้คิดแก้ถอนเพื่อผ่อนถาง ยุบหนอพองขอร้องบ่อยลอบค่อยวาง ความจืดจางคนช่างต่อความพอดี รอยแผลเป็นจึงเห็นง่ายความหมายเศร้า ชั่งอ่อนเบาลองเอาอิงช้อนพิงพี่ หลายอย่างล้วนดีชวนชมนิยมมี อย่าลืมที่คุณนี้อยู่ควรบูชา ใจกับปากขอฝากป้องควรลองเปลี่ยน หลายคนเอียนเขาเรียนฟ้องให้มองค่า เกิดเป็นคนถึงจนมีชั่ว-ดี พา ใช้ปัญญาช่วยมากันความบั่นทอน เหมือนจงใจทำให้เกิดว่าเลิศรู้ เพื่อคนชูพอดูเห็นจึงเป็นอ่อน ชอบสร้างเรื่องคิดเฟื่องจังลับหลังตอน ความร้าวรอนเริ่มย้อนมีความดีรวน ไม่สำนึกรู้สึกตัวความชั่วก่อ หยุดเถิดหนอจึงขอยันความปั่นป่วน โลภโกรธหลงโปรดปลงเถิดให้เกิดชวน แล้วอย่ากวนก่อมวลชนให้คนตาม ชอบทำตัวเป็นขั้วข่าวให้ฉาวโฉ่ ตึกใหญ่โตยังโหลพังคนสั่งห้าม เกิดเป็นไทยต้องใจเย็นแล้วเห็นงาม สมญานามพอถามชื่อนี่หรือคน ผู้เขียน : สมศักดิ์ บุญมาเลิศ ๒๓ พ.ค. ๒๕๕๑, ๑๙.๕๗ น.
2 พฤศจิกายน 2552 01:29 น. - comment id 1059403
ยากค่ะ แต่ก็ยังจองที่หนึ่งไว้ก่อน
2 พฤศจิกายน 2552 07:02 น. - comment id 1059414
อ่านจบแล้วจ้า ยิ้มได้อยู่ อิอิ...
2 พฤศจิกายน 2552 07:09 น. - comment id 1059416
คารวะในความเพียรครับ...ตลกดีออกไม่เห็นจะฝืด
2 พฤศจิกายน 2552 07:54 น. - comment id 1059421
ร่วมรายการด้วยครับ ~ เฉลียวรักฉลักร้อย ชะรอยชัก ประสานพบประสบภักดิ์ ประจักษ์พ้อง ฤดีร่มระดมรัก สมัครมุ่ง เสนาะคิดสนิทคล้อง ละล่องค้นคำสวรรค์
2 พฤศจิกายน 2552 16:13 น. - comment id 1059440
ไปลอยกระทงดีกว่าค่ะ.....
2 พฤศจิกายน 2552 09:52 น. - comment id 1059446
เธอเฉยเมย ทำเฉยเหมือน แค่เพื่อนหยอก ไม่อยากบอก มาหยอกบ่อย พลอยหวั่นไหว ช่วยจำแนก ช่วยแจกหน่อย นะกลอยใจ ไม่อยากได้ ไม่ใยดี บอกพี่มา... ...อิอิ...แบบว่า..ได้แค่นี้ได้เป่า...หุหุ ใจคอจะแต่ทุกกลบทเลยหรือนี่
2 พฤศจิกายน 2552 10:12 น. - comment id 1059448
ระลอกแก้ว ลองแล้วกึ่ม นั่งซึมลึก จึงนอนดึก จะนึกได้ ก็ใกล้สาง พอมึนหนัก พี่มักนอน ให้ผ่อนวาง เช้าค่อยจาง ใช่ค้างใจ ตอบให้เธอ โฮ่ๆๆ มึนเลยเจ้าค่ะท่านกวีฯ โจทย์ยากจริงหนา เมื่อคืนดูแล้วเมาค่ะ หลายแก้วหลายระลอกเหลือเกินเจ้าค่ะ อิอิ
2 พฤศจิกายน 2552 13:05 น. - comment id 1059489
ดูแล้วยากมาก ขออ่านก้อพอเนาะ
2 พฤศจิกายน 2552 14:28 น. - comment id 1059519
เก่งจังเลย
2 พฤศจิกายน 2552 16:28 น. - comment id 1059558
สว.มึนเลย เก่งนะค่ะหนุ่มน้อย
2 พฤศจิกายน 2552 19:35 น. - comment id 1059626
แวะมาทักทาย ค่ะ สบายดีนะคะ
2 พฤศจิกายน 2552 20:26 น. - comment id 1059635
ขอบคุณครับ พี่สาวอนงค์นาง ยกกระทงหลงห้อง มาจองที่ 1 เอาไปลอย คืนนี้ครับ อิอิ
2 พฤศจิกายน 2552 20:28 น. - comment id 1059637
ขอบคุณครับ พี่วุ้นเส้น วันนี้ ไปลอยกระทงที่ไหนครับ ผมไม่ได้ไปไหนเลย ไม่อยากจะไปครับ ขอให้คืนนี้ มีความสุขมากๆ นะครับ
2 พฤศจิกายน 2552 20:29 น. - comment id 1059639
ขอบคุณครับ ท่านพี่ เสมอจุก ตลกตรงที่ว่า "มุขไม่ฮา พาเพื่อนเครียด นี่หรือเปล่าครับ" ขอบคุณมากครับ กับกำลังใจ
2 พฤศจิกายน 2552 20:38 น. - comment id 1059647
ขอบคุณมากครับ พี่พจน์ รำพัน โคลงนี่ เป็นของแสลง เลยล่ะครับ เพราะผมอ่อนจริงๆ เรื่องเสียง แต่พี่แต่งได้เพราะ มากๆ ครับ
2 พฤศจิกายน 2552 20:52 น. - comment id 1059652
ขอบคุณครับ พี่จะเด็ด เจ็ดน้ำย่าน เธอเฉยเมย ทำเฉยเหมือน แค่เพื่อนหยอก ไม่อยากบอก มาหยอกบ่อย พลอยหวั่นไหว ช่วยจำแนก ช่วยแจกหน่อย นะกลอยใจ ไม่อยากได้ ไม่ใยดี บอกพี่มา... *************************************** *ทุกคำเอ่ย ที่เคยอ้าง ใช่วางเล่น ล้วนซ่อนเร้น หลบเช่นไร ยังใฝ่หา ทุกคืนค่ำ ทนคำคน กล่าวก่นนินทา เพียงพี่ยา พร่ำพร่าไย ไม่ได้ความ อิอิ พี่แต่งได้ดีครับ แต่ผมจิ จะตอบก็แบบ เอาตัวรอด เท่านั้น อิอิ ก็กะว่า จะแต่งให้ครบ น่ะครับ อาจจะนานหน่อย เห็นว่า มีแค่ 86 กลบทเอง
2 พฤศจิกายน 2552 21:01 น. - comment id 1059654
ขอบคุณครับ พี่ วริสมาหรา ะลอกแก้ว ลองแล้วกึ่ม นั่งซึมลึก จึงนอนดึก จะนึกได้ ก็ใกล้สาง พอมึนหนัก พี่มักนอน ให้ผ่อนวาง เช้าค่อยจาง ใช่ค้างใจ ตอบให้เธอ ***************************************** *พี่เมากลอน เพราะหมอนเก่า ผมเศร้ายิ่ง หมอนหนุนอิง มัวนิ่งอ่าน ตาหวานเหม่อ ทำอ้อยอิ่ง ทนอิงแอบ แบบละเมอ ต้องมาเจอ ตาเหม่อจัง ระวังเมา.... อิอิ ผมเมา มากกว่า ครับ
2 พฤศจิกายน 2552 21:02 น. - comment id 1059655
ขอบคุณครับ พี่ไหมไทย เรื่องยาก รับประกันครับ ถ้าเก่ง ศัพท์ สำนวน ภาษา กลอนบทนี้ ผมว่า ง่ายนะ แต่ตอนนี้ ผมน่ะยาก อิอิ
3 พฤศจิกายน 2552 19:13 น. - comment id 1059913
ทิ้งเบื้องหลัง ทางบังหลอน ในตอนตื่น เพื่อรสร้อย พารอยรื่น ไร้ฝืนขม กับอารมณ์ กรายอมเร่า ยามเศร้าตรม จะให้พ้น จนหายพรม ต้องข่มไว้ สวัสดีค่ะ พี่นัด
3 พฤศจิกายน 2552 20:02 น. - comment id 1059963
ขอบคุณครับ พี่ดอนฮวน ไม่เก่งหรอกครับ แค่อยากฝึกไปเรื่อยๆ พี่ลองฝึกได้นะครับ ปวดหัวเสมอ ทุกกลบทเลย อิอิ
3 พฤศจิกายน 2552 20:03 น. - comment id 1059964
ขอบคุณครับ พี่ลิลลี่ สีนวลขาว ผมต้องขอโทษครับ ที่ไม่ได้ไป ลอยกระทงเลย น่าเศร้าใจครับ ไม่รุ้จะไปลอยกะใครดี
3 พฤศจิกายน 2552 20:04 น. - comment id 1059966
พี่น้ำตาลหวานอมขมกลืน พี่มะลองแต่ง แล้วบอกว่ายาก ผมเอง ยังบอกมไม่ยากเลยครับ แต่ไม่ง่าย สักกะ กลบท นี่สิ อิอิ
3 พฤศจิกายน 2552 20:05 น. - comment id 1059967
สวัสดีครับ ครูนิลวรรณ สบายดีหรือเปล่า บอกยากครับ คนมีโรคภัยติดตัว บอกสบายเหมือนไม่สบาย แต่ถือว่า สบายครับ
3 พฤศจิกายน 2552 20:12 น. - comment id 1059970
ทิ้งเบื้องหลัง ทางบังหลอน ในตอนตื่น เพื่อรสร้อย พารอยรื่น ไร้ฝืนขม กับอารมณ์ กรายอมเร่า ยามเศร้าตรม จะให้พ้น จนหายพรม ต้องข่มไว้ ********************************* *เก็บเรื่องราว ก่อนร้าวรอน ในตอนนั้น มาแปรผัน เมื่อปั้นผิด ลิขิตไหน สวรรค์สาป ส่องวาบส่ง ยิ่งหลงไหล ยากเก็บไว้ ยังไกลวัน แห่งฝันเพ้อ ขอบคุณครับ คุณญามี ที่ร่วมแจมกลอน ด้วย
27 พฤศจิกายน 2552 22:04 น. - comment id 1068603
คุณสมศักดิ์ บุญมาเลิศ แกเขียนอะไรของแก ไม่ใช่กลบทระลอกแก้วกระทบฝั่งซักหน่อย เขียนมาซะยืดยาว