น้ำใส..ไหลเป็นทาง หยดรดใจเบาบาง..ร้าวไหว ติดกับคำถามนับพัน..ว่าทำไม เธอถึงทิ้งฉันไว้..ให้จมกับน้ำตา ฉันยืนตรงนี้..ตรงนี้ เก็บกลืนความรู้สึกที่มี..ว่าหมดค่า ทุกครั้งที่ฉันสับสน..เธอเคยเป็นคนเช็ดน้ำตา แต่วันนี้..เธอแสดงให้เห็นว่า หมดเวลา..ความสัมพันธ์ ไม่น่าเชื่อเลยนะ.. ว่าคนที่เคยแสนดี.. จะทิ้งให้ฉัน..ร้องไห้คนเดียว.. ทุกครั้งที่ฉันร้องไห้ เพราะเรื่องของเรา.. สิ่งที่เธอทำได้ดีที่สุด.. คือวางสาย.. แล้วปล่อยให้ฉันหายเอง.. กลับมาอีกครั้ง..เมื่อหายดี ที่ตรงนั้น ฉันเหมือนคนบ้า.. ฉันยืนร้องไห้ กับโทรศัพท์ ที่ไม่มีคนฟัง..
31 ตุลาคม 2552 22:18 น. - comment id 1058958
คุณค่าของเรา มิใช่อยู่ที่คนอื่นให้ไว้เพียงเท่านั้น เราเองต่างหาก ที่รู้ว่าตัวเรามีค่าแค่ไหน ต่อสิ่งใดบ้าง.... อย่าร้องไห้เลยนะ...
31 ตุลาคม 2552 23:17 น. - comment id 1058991
หยาดน้ำใสไหลรินดังสิ้นค่า ปาดน้ำตาคราขืนฝืนความช้ำ กอดตัวเองเกรงไปให้ระกำ น้อมพระธรรมย้ำบอกแม้ยอกใจ อย่าท้อแท้นะคะ ร้องให้พอ แล้วรีบ ลุกขึ้นมาใหม่ค่ะ มีอะไรที่เราต้องฝ่าฟัน หนทางข้างหน้ามีค่าพอสำหรับเรานะคะ
1 พฤศจิกายน 2552 09:56 น. - comment id 1059120
ค่าของเธอมีค่าเสมอกับพ่อแม่ ไม่มีแม้ไม่มีหมดถึงอยู่ไหน ไม่มีใครมีค่ากว่าท่านได้ หรือหัวใจลืมเลือนเตือนตัวเอง
1 พฤศจิกายน 2552 20:04 น. - comment id 1059264
น้ำตารินหลั่งนองสองปรางชื้น ให้สะอื้นอาลัยใจห่วงหา คนที่รักแสนรักมาจากลา สุดเหว่ว้าอาวรณ์สะท้อนทรวง แวะมาเยี่ยมค่ะ
5 พฤศจิกายน 2552 07:42 น. - comment id 1060104
แล้วก็จะผ่านไปจ้าน้องนัส อย่าคิดมากจ้ะ เดี๋ยวไม่สวยน้า
10 มกราคม 2553 14:39 น. - comment id 1083837
พี่กลับมาแล้วนะ จำได้ป่าว 3-4 ปีที่แล้ว นามปากกา"น้องกาญ"อ่านะ ทักทายหลังจากที่ไม่เจอกันนานค่ะ ระหว่างนี้น้องสาวแต่งกลอนเป็นตับเลย 555+
10 มกราคม 2553 16:08 น. - comment id 1083875
พี่ลืม.. Happy Birthday ด้วยนะจ๊ะ ขอให้มีความสุขมาก ๆ แระก็ไม่เศร้ากะความรัก เหมือนในบทกลอนของนู๋นะจ๊ะ
12 มกราคม 2553 12:09 น. - comment id 1084901
แระพอพี่กลับมา น้องสาวก๊ะหายไป
11 กุมภาพันธ์ 2553 09:19 น. - comment id 1098199
สวัสดี นู๋นัส จำตังเมได้หรือเปล่า หายหน้าไปนานเลยทั้งเราแล้วก็นัสด้วย สบายดีหรือเปล่าจ๊ะ ตังเมแวะมาทักทายนะ