ดาวอุ่น

ดาวอุ่น...
เธอไปแอบซบอกกรุ่นของเมฆก้อนไหน
ปล่อยให้อกของฉันเปล่าเปลี่ยวและเดียวดาย
คืนเดือนฉาย แต่ใจฉันกลับมืดมน
ดาวอุ่น...
ลืมแล้วหรือถ้อยคำละมุนกลางสายฝน
จำได้ไหมสัญญาระหว่างเราสองคน
ทุกแห่งหน เราจะแบ่งปันไออุ่น ให้อิงไอ
ดาวอุ่น...
ฉันกำลังคิดถึงไอละมุนจากเธออยู่รู้ไหม
ท่ามกลางลมหนาว สายฝนกร้าวซัดสาดห้องใจ
ฉันคว้าฉันไขว่
ควานหาไออุ่นจากเธอ
ดาวอุ่น...
ฉันพบเพียงธุลีฝุ่นกับหยาดน้ำตาที่ล้นเอ่อ
และมองเห็นความว่างเปล่ามีเงาเฝ้าพร่ำเพ้อ
แต่สำหรับเธอ ฉันไม่เจอแม้เงา
ดาวอุ่น...
หรือว่าเธอโดนแดดทารุณรุมผลาญเผา
โอ...พระเจ้า !
ถ้าคุณหลอกดาว ฉันคงปวดร้าวไปชั่วนิรันดร์
ดาวอุ่น...
โปรดกลับมากระซิบข้างแก้มกรุ่นของฉัน
โปรดกลับมาเพื่อบอกว่า เรายังรักกัน
แม้เธอหลอกฉันก็ไม่เป็นไร
ดาวอุ่น...
และแล้วเธอก็กลับมาหาฉันจนได้
แต่ดูเธอเปลี่ยวแปลก และเปลี่นยนไป
ดาวอุ่นเธอช่างใจร้าย
มีคนข้างกายแทนฉันอีกคน