ลมหนาวพัดมา...หงอยเหงาเมียงหา วังเวงเงียบคา...ให้วุ่นกมล ยิ่งเย็นยิ่งเพ้อ...ละเมอสับสน ก่ายกอดเดียวดล...ยืนบ่นพึมพำ ยามหนาวเยือนใกล้...อ้างว้างอวลไอ หวาดหวั่นเต้นไหว...หมองหมอกงุมงำ เงาเงื่องผุดโผล่...เกินโต้ลมกรำ นั่งคว้างย่ำช้ำ...ระกำระอา คราเดินโต้ลม...เหมือนขื่นแซมขม เลาะเลียบสาดพรม...ให้น้ำปริ่มตา เมียงจันทร์กลางหาว...ยิ่งร้าวศรัทธา จันทร์มัวคล้ายว่า...วาดว้ามาสุม หลุมเงียบเรียงหล่อ...หาใช่เยินยอ แต่แกล้งชะลอ...ให้เศร้าฉายกุม กาลรอนไล่เร่า...แผ่วเผาปวดชุม จำเจ็บจมจุ่ม...ในกลุ่มเหงาหนาว เมาลมหนาวเยือน...ร้อยเหงาเศร้าเหมือน จิตปวดแปดเปื้อน...แต่โศกสอยสาว ฤาจิตเพียงผ่าว...รู้ร้าวระนาว หารู้ถึงข่าว...ลมพราวเริงเพลิน เดินหว่างลม,เหงา...วิเวกเร่งเหลา โดดเปลี่ยวเหลียวเย้า...ก่อทุกข์เกินเทิน พาจิตสอนสุ่ม...แต่ชุ่มหน่ายเนิน ยากแท้ดาเดิน...เผชิญเยียบหนาว..
25 ตุลาคม 2552 13:43 น. - comment id 1056569
ผัง กาพย์สุรางคนางค์ ๓๒
25 ตุลาคม 2552 14:07 น. - comment id 1056582
เพราะมากเลยค่ะ แต่...ยากจังเลย อิอิอิ
25 ตุลาคม 2552 15:52 น. - comment id 1056590
สงสัยนอกจากตำแหน่งเจ้าแม่กลบทแล้ว อาจจะคว้าตำแหน่งเจ้าแม่กาพย์อีกตำแหน่ง ด้วยมั้งครับ ขอมาศึกษาด้วยคนครับ
25 ตุลาคม 2552 17:13 น. - comment id 1056612
ไพเราะครับ เก่งจริงหนอ
25 ตุลาคม 2552 20:47 น. - comment id 1056680
เข้ามาศึกษากะคุณมี่ด้วยคนครับ
25 ตุลาคม 2552 23:45 น. - comment id 1056744
น้องโอเลี้ยงเนี่ย ช่างสามารถแท้ ๆ ค่ะ ปกติพี่ปรางเป็นคนชอบอ่าน งั้น.... ขออ่านและชื่นชมนะคะ
26 ตุลาคม 2552 06:36 น. - comment id 1056774
นั่งทำอะไร อยู่ครับ ใบไม้ รกรุงรัง หมดไม่เก็บ ไม่กวาด ใบไม้เลย แล้วกะบอกว่า เหงา อิอิ
26 ตุลาคม 2552 13:28 น. - comment id 1056886
ทีละสี่คำ..เป็นสื่อลำนำ บอกเล่าจิตจำ..หลากเรื่องในใจ สุขฤาโศกร้อน..ซุกซ่อนสิ่งใด บอกเล่าเรื่อยไป..ไร้สิ้นบทปราม อิ อิ สวัสค่ะพี่แม่มด
26 ตุลาคม 2552 13:35 น. - comment id 1056887
ไร้อันดับขา..ที่จริงตำรา ลักครูจำมา..ใช่น่าเกรงขาม จึงเขียนเรียงร่าย..มากมายเกินถาม แต่ต้องวิ่งตาม..จึงข้ามปัญหา
26 ตุลาคม 2552 13:44 น. - comment id 1056888
เสมอจุกปลุกจินต์..ให้วุ่นถวิล แต่คิดโบยบิน..หาสุดาบังอร ยามรอนบ่กิน..ยามผินบ่นอน ด้วยใจอาวรณ์..มากร้อนคะนึง สวัสดีค่ะคุณเสมอจุก
26 ตุลาคม 2552 13:51 น. - comment id 1056889
กิ่งโศกมาเยือน..ใจรอนเสมือน วิญญาณ์ลอยเลือน..ให้วุ่นเวียนหา ฤาใจอาทร..ยากจรจากลา ฤาเยียบเลียบโยก..กิ่งโศกจึ่งบาน มาค่ะคุณกิ่งโศกมาหัดกันค่ะ
26 ตุลาคม 2552 14:01 น. - comment id 1056890
ปรางทิพย์ มณี..คุณพี่คนดี ขอบคุณที่มี..อารมณ์คิดดู แลตามอ่านรู้..อีกปูคำหรู ให้หวามนัยต์หู..สู่ห้วงใฝ่ฝัน ขอบคุณที่แวะมาอ่านและชมค่ะพี่ปรางทิพย์
26 ตุลาคม 2552 14:10 น. - comment id 1056893
ใบไม้ที่ลอย..คือหลักบอกคอย ได้เลื่อนผ่านคล้อย..นะพี่กวีฯ ใบไม้ร่วงเร็ว..เติมเปลววจี ว่าใจดวงนี้..เหลือลี้เหงาหนาว.. วันนี้ "ชาร์ทไฟตัวเอง"ยัง พี่กวีฯ มี่ว่านะ พี่เขียนแบ่งเป็นช่วงๆดีกว่า นักวิชาการเขาว่า เวลาเช้ามืดคือเวลา ที่สมองจำและคิดเรื่องราวไปเร็วกว่า แสงและเสียง ลองเปลี่ยนมาคิดตอนตื่นนอนเช้าๆบ้าง..อาจง่ายและได้ผลเลิศกว่า ที่คิดไว้นา
26 ตุลาคม 2552 21:45 น. - comment id 1057004
แวะมาอ่านกาพย์สุรางคนางค์ 32 คุณมี่เก่งจังมากๆ นี่แบมก็ว่าจะแต่งแจมด้วย แต่ยังงงๆอยู่ค่ะ อิ ไว้โอกาสหน้าจะแจมด้วยค่ะ
27 ตุลาคม 2552 20:12 น. - comment id 1057442
คุณแก้วแวะมา..ส่งยิ้มหรรษา พร้อมเจรจา...คิดร่ายกาพย์กลอน มาสิมาเล่น...ตามเกณท์วรรคตอน จะสุขเกินถอน...เลิกนอนไปเลย อิอิ ขอบคุณที่แวะมาค่ะคุณแบม