เมือวาน

24 ตุลาคม 2552 03:53 น. - comment id 1056033

สายฝนพรมพร่างพรายให้เหน็บหนาว
ใต้แสงดาวใกล้สางข้างถนน
กับเหล้าขาวน้ำเปล่าอยู่หนึ่งคน
ที่หมองมนเดียวดายในชีวา







กินเหล้าด้วยกันมั้ยครับ

พจน์รำพัน

24 ตุลาคม 2552 07:36 น. - comment id 1056042

~ แสน.. สวาทวาดวาบเวิ้ง      วันวาน
เสีย.. ร่ำน้ำตาราน          รวดร้าว
ดาย.. เดียวเหนี่ยวใดทาน       ทอดอดีต
รักก่อนเก่าอะคร้าว         คลาดคล้อยคอยถวิล

พี่ป๋องปุ๋ยครับ

24 ตุลาคม 2552 07:38 น. - comment id 1056043

ฉันคิดถึงทุกวันฝันตลอด
อยากอ้อนออดคำหวานระรื่นหู
มีความสุขจะฝันหาพธู
เป็นคุณหนูโรงงานหรือเปล่าเอย

กำลังติดละคร อิอิ  

สบันงา

24 ตุลาคม 2552 10:56 น. - comment id 1056059

ยามราตรีที่เงียบเหงาใจร้าวรวด
ความเจ็บปวดคอยคุกคามยากเลือนหาย
มีไหมคนที่คอยปลอบอยู่ข้างกาย
ความเดียวดายอยู่เคียงข้างไม่ห่างเลย

เศร้าด้วยคน

วงศ์ตะวัน

24 ตุลาคม 2552 11:16 น. - comment id 1056065

เข้ามาแอบดู
ว่าพี่ปรางเสียดายอะไร?
...ทราบแล้วเปลี่ยน

กิ่งโศก

24 ตุลาคม 2552 11:22 น. - comment id 1056066

รอยเสียดายใช่เรื่องล่วงผ่านแล้ว
ดุจลมแผ่วเผยบอกก้วงหฤหรรษ์
มองย้อนกลับลับตาถ้อยรำพัน
รสสุขสันต์พลันเปลี่ยนเป็นโศกา

แวะมาเยี่ยมคุณปรางค์ทิพย์จ้า

กิตติเวทย์

24 ตุลาคม 2552 11:25 น. - comment id 1056067

พิรุณโปรยกลิ่นเคล้า      ไอดิน
ภมรหมู่โบยบิน               คลุกเคล้า
สายลมแผ่วโรยริน         ไพรพฤกษ์
เสียงนกสานหยอกเย้า    เพราะพริ้งชวนฟัง

เสียงลำไผ่ลั่นเอี๊ยด         ครางครวญ
เสียงนทีประหนึ่งชวน     ขับร้อง
กบอึ่งอ่างรับขบวน           เป็นสาย 
ประสานเสียงกู่ก้อง          ดั่งรู้ทำนอง

ดูนั่นซิหิ่งห้อย                  กระพริบ
ดูดอกนั่นดังทิวลิบ            เด่นล้ำ
แสงจันทร์ส่องกระซิบ       ยามค่ำ
ดึกสงัดเงียบยิ่งย้ำ            โศกเศร้าในทรวง

คืนวันวานกาลก่อนกี้          รำพัน
ดึกดื่นเราเคียงกัน             ถิ่นนี้
ฟังเสียงดนตรีบัน--             เลงแว่ว   
แต่ค่ำคืนนี่นี้                     ขวัญเจ้าลับไป

คืนวันวานกาลก่อนน้อง        หนุนตัก
พี่จูบลูบดวงพักตร์                 ปลอบเจ้า
ยังจำกลิ่นยอดรัก                  หอมกรุ่น
โอ.ค่ำคืนเช่นนี้                    พี่เศร้าเหงาใจ

........
บทกวีช่างแสนเศร้า...จังนะครับ
......คุณปรางทิพย์

วิทย์ ศิริ

24 ตุลาคม 2552 11:34 น. - comment id 1056068

แสนเสียดาย หมายจิต คิดวันหวาน
ครั้นวันวาน ขานสำเนียง เสียงเสนาะ
ช่างอ่อนหวาน ผ่านความหมาย งามไพเราะ
อยากกระเทาะ เปลือกใจ เลือกใครดี

แจมแบบกลอนพาไป  

เขียนได้น่าอ่านมากคับ

เสมอจุก

24 ตุลาคม 2552 11:55 น. - comment id 1056079

เศร้า............

-

24 ตุลาคม 2552 12:06 น. - comment id 1056083

        งามมากรู้จักผันพลิกแพลงอักษร สมแล้วเป็น
ศิษย์ สธ.+ศท. อิอิ หมั่นรักษาการฝึกฝนแบบนี้ไว้
ได้ทั้งอรรถรส อ่อนช้อยไหวพลิ้ว กระชากอารมณ์
คนอ่านได้ดี รักศิษย์เราเสมอ

                  แก้วประเสริฐ.

ยายแม่มด

24 ตุลาคม 2552 12:33 น. - comment id 1056092

เพราะจังเลยค่ะพี่ปราง
ภาพก็สวยด้วย

น้องมดชอบจังเลยยยยย

จะมาชวนพี่ปรางทานข้าวเที่ยงด้วยกันค่ะ
อิอิอิ

อินสวน

24 ตุลาคม 2552 12:42 น. - comment id 1056094

สวัสดีครับ
ครับแสนเสียดายจริงๆครับ

donjuann

24 ตุลาคม 2552 12:50 น. - comment id 1056100

เหมือนได้ไปอยู่ในบรรยากาศแบบนี้เลย..สดชื่นมากเลยครับ

ปติ ตันขุนทด

24 ตุลาคม 2552 13:37 น. - comment id 1056124

คำว่าเสียดายนี้    บางคนเขาไม่เสียดายเรา  ช่างเขา

ผู้ยังไม่ผ่านไป

24 ตุลาคม 2552 14:20 น. - comment id 1056143

กลอนน้องปราง แสนเศร้า ปวดร้าวจิต
คนใกล้ชิด ทำไมไม่สงสาร
ปล่อยให้น้องต้องรออย่างทรมาน
ใจร้าวราน ทำกันได้ ให้ปรางครวญ....

เพียงพลิ้ว

24 ตุลาคม 2552 14:44 น. - comment id 1056156

ไร้อันดับ

24 ตุลาคม 2552 14:44 น. - comment id 1056157

แสนเสียดายดวงดาวที่พราวฟ้า
ไม่อาจมาเก็บไว้ในฟูกหมอน
แสนเสียดายเรไรที่ให้พร
ไม่อาจย้อนฟังซ้ำย้ำอีกที...

มาอ่านกลอนเพราะๆ ครับ

แววอักษรา

24 ตุลาคม 2552 14:56 น. - comment id 1056167

พี่ปรางเจ้าขา
เพราะพริ้งเหลือเกินจ้า
น้ำตาแวว ไหลแหมะๆเลย

แสนเสียดายสายสวาทนิราศร้าง
ทุกคำอ้างบางหนเกินทนไหว
ของเก่าเก็บเหน็บไว้วางให้ไกล
แต่หัวใจไหนเลยเคยยินยอม

คนกุลา

24 ตุลาคม 2552 15:07 น. - comment id 1056173

๐ แสนเสียดาย
เข้าหายมิกลับ
ลาไปลับ
มิกลับคืนหลัง

  ๐ หนาวอกตรม
ระทมเซซัง
ราวคลื่นคลั่ง
ซัดฝั่งดายเดียว...ฯ


มาเป็นกำลังใจให้นะครับ คุณปรางทิพย์....ฯ

ฤทธิ์ ศรีดวง

24 ตุลาคม 2552 17:09 น. - comment id 1056230

สวัสดีครับ

เป็นกลอนรักที่หวานเศร้า  และไพเราะมาก
เรียกว่าไพเราะกว่าชุดก่อนๆ อย่างเห็นได้ชัด



นิดนึง  กระพริบ ผิดครับ ต้องเป็น กะพริบ

ขอให้มีความสุขมากๆ ครับ 

โคลอน

24 ตุลาคม 2552 17:52 น. - comment id 1056253

ถ้าไม่ได้เข้ามาอ่านต้องบอกว่า"แสนเสียดาย"เลยค้ะ

กันนาเทวี

24 ตุลาคม 2552 20:56 น. - comment id 1056329

บางอย่างเราแสนเสียดาย
แต่บางใครเขาไม่เห็นค่าน้อ
ชั่งมันเถอะ  อิอิ

แมงกุ๊ดจี่

24 ตุลาคม 2552 21:09 น. - comment id 1056338

คุณค่ารักมอบให้หมดใจแล้ว
แต่ไร้แววต่อหวังคล้ายพลั้งเผลอ
แสนเสียดายรอยรักปักบำเรอ
เพียงแค่เธอหนึ่งเดียวเหนี่ยวรั้งใจ...


หากไม่ผูกพันกัน...
ความรัก  ที่มีอยู่ก็ไร้ค่า....

ฉางน้อย

24 ตุลาคม 2552 23:11 น. - comment id 1056398

...... ภาพสวยๆ กลอนเพราะๆค่ะพี่ปราง

ว่าแล้วก็ขโมยภาพสวย อิอิ 

ไปแระ ฟิ้วววววววววว

ปรางทิพย์

25 ตุลาคม 2552 00:35 น. - comment id 1056423

 คุณเมื่อวาน 
สายฝนพรมพร่างพรายให้เหน็บหนาว
ใต้แสงดาวใกล้สางข้างถนน
กับเหล้าขาวน้ำเปล่าอยู่หนึ่งคน
ที่หมองมนเดียวดายในชีวา

กินเหล้าด้วยกันมั้ยครับ
......................................................
ใต้แสงดาวหนาวเหน็บและเจ็บลึก
ความรู้สึกนึกอ้อนอย่างอ่อนล้า
มองเหล้าขาวคราวหม่นปนน้ำตา
ในอุราคราเปลี่ยวและเดียวดาย

ขอเป็นนั่งเป็นเพื่อนและกินถั่วแกล้ม
แทนได้มั๊ยคะ  

ปรางทิพย์

25 ตุลาคม 2552 00:51 น. - comment id 1056424

 คุณพจน์รำพัน 
~ แสน.. สวาทวาดวาบเวิ้ง      วันวาน
เสีย.. ร่ำน้ำตาราน          รวดร้าว
ดาย.. เดียวเหนี่ยวใดทาน       ทอดอดีต
รักก่อนเก่าอะคร้าว         คลาดคล้อยคอยถวิล
.......................................................
แสน  คิดถึงพี่นี้              เพียงใจ
เสีย   ท่าคำหวานไหว     ย่อมร้าง
ดาย  เดียวเปลี่ยวหัวใจ    ใยขาด
รักพ่ายเพียงตรอมบ้าง     หวาดแล้วปรางครวญ

อิอิ....คุณพจน์น่ะ ทำเอาปรางเมาคลื่นเลยค่ะ
       

ปรางทิพย์

25 ตุลาคม 2552 00:58 น. - comment id 1056425

 คุณกษิณ 
ฉันคิดถึงทุกวันฝันตลอด
อยากอ้อนออดคำหวานระรื่นหู
มีความสุขจะฝันหาพธู
เป็นคุณหนูโรงงานหรือเปล่าเอย

กำลังติดละคร อิอิ  
................................................
ฤา คำหวานสานไว้ให้เศร้าหมอง
ใจร่ำร้องปองอยู่รู้เฉลย
ดังความสุขรุกเร้าเฝ้าทรามเชย
โอ้พี่เอ๋ยเปรยมาว่าสักตอน

อิอิ....ปรางก็เป็นสาวโรงงานจริง ๆ ค่ะ
โรงงานผลิตหัวใจค่ะ

ปรางทิพย์

25 ตุลาคม 2552 01:07 น. - comment id 1056427

 คุณสบันงา 
ยามราตรีที่เงียบเหงาใจร้าวรวด
ความเจ็บปวดคอยคุกคามยากเลือนหาย
มีไหมคนที่คอยปลอบอยู่ข้างกาย
ความเดียวดายอยู่เคียงข้างไม่ห่างเลย

เศร้าด้วยคน
........................................................
ในความเงียบเฉียบเย็นดังเช่นหลอน
แม้ซุกซ่อนอ่อนล้าแก้วตาเอ๋ย
อกกลัดหนองร้องร่ำช้ำอย่างเคย
เพียงแค่เฉยเผยไปใช่ได้คืน

ขอบคุณค่ะที่มาร่วมกันเศร้านะคะ

ปรางทิพย์

25 ตุลาคม 2552 01:38 น. - comment id 1056430

 วงศ์ตะวัน 
เข้ามาแอบดู
ว่าพี่ปรางเสียดายอะไร?
...ทราบแล้วเปลี่ยน
......................................
พี่ปรางเสียดายการเปลี่ยนแปลงค่ะ
ทราบแล้วอย่าเปลี่ยนนะคะ

ปรางทิพย์

25 ตุลาคม 2552 01:51 น. - comment id 1056432

 คุณกิ่งโศก 
รอยเสียดายใช่เรื่องล่วงผ่านแล้ว
ดุจลมแผ่วเผยบอกก้วงหฤหรรษ์
มองย้อนกลับลับตาถ้อยรำพัน
รสสุขสันต์พลันเปลี่ยนเป็นโศกา

แวะมาเยี่ยมคุณปรางค์ทิพย์จ้า
...................................................
สายลมหวนทวนกลับแล้วลับหาย
แสนเสียดายปลายฝันสุขหรรษา
เคยเรียงร้อยถ้อยหวานซ่านอุรา
วันเวลาพาเปลี่ยนเจียนขาดใจ

ขอบคุณค่ะที่แวะมาขอให้คุณกิ่งโศก
มีความสุขนะคะ

ปรางทิพย์

25 ตุลาคม 2552 02:06 น. - comment id 1056434

 คุณกิตติเวทย์ 
คืนวันวานกาลก่อนกี้          รำพัน
ดึกดื่นเราเคียงกัน             ถิ่นนี้
ฟังเสียงดนตรีบัน--             เลงแว่ว   
แต่ค่ำคืนนี่นี้                     ขวัญเจ้าลับไป

คืนวันวานกาลก่อนน้อง        หนุนตัก
พี่จูบลูบดวงพักตร์                 ปลอบเจ้า
ยังจำกลิ่นยอดรัก                  หอมกรุ่น
โอ.ค่ำคืนเช่นนี้                    พี่เศร้าเหงาใจ
.........................................................
คืนวันวานผ่านแล้ว           เรียมรอ
ยามค่ำเราเคียงคลอ         ใช่ร้าง
ยามหลับพี่พนอ                แนบร่าง
ยามกล่อมนอนหนุนอ้าง   ใฝ่คล้องดวงใจ

คืนวันกาลก่อนนี้             หมางเมิน
คอยพี่นานเหลือเกิน        ดั่งร้าง
คอยรอย่อมจางเหิน         ดังพ่าย
คอยพร่ำรำพันอ้าง            ห่างน้องใจครวญ

ขอบคุณมากค่ะ ที่แวะมา  พร้อมกับโคลงงดงามค่ะ
โอ๋ ๆ อย่าเศร้าไปกับปรางนะคะ
    

ปรางทิพย์

25 ตุลาคม 2552 02:19 น. - comment id 1056435

 คุณวิทย์ ศิริ 
แสนเสียดาย หมายจิต คิดวันหวาน
ครั้นวันวาน ขานสำเนียง เสียงเสนาะ
ช่างอ่อนหวาน ผ่านความหมาย งามไพเราะ
อยากกระเทาะ เปลือกใจ เลือกใครดี

แจมแบบกลอนพาไป  
เขียนได้น่าอ่านมากคับ
........................................................
เปลือกหัวใจใครปอกลอกกระเทาะ
ฤา จะเสาะเคาะหาพาหวั่นไหว
เพียงเสียดายหมายอยู่คู่ความนัย
พรางสายใยไว้แนบแอบในทรวง

ขอบคุณค่ะที่แวะมาแจมกลอนกัน
ขอให้มีความสุขนะคะ 

ปรางทิพย์

25 ตุลาคม 2552 02:21 น. - comment id 1056436

 คุณเสมอจุก 
เศร้า..........
............................................

โอ๋ ๆ อย่าเศร้านะคะ  มาค่ะปรางเช็ด
น้ำตาให้ค่ะ 

ปรางทิพย์

25 ตุลาคม 2552 02:26 น. - comment id 1056437

 คุณแก้วประเสริฐ 
       งามมากรู้จักผันพลิกแพลงอักษร สมแล้วเป็น
ศิษย์ สธ.+ศท. อิอิ หมั่นรักษาการฝึกฝนแบบนี้ไว้
ได้ทั้งอรรถรส อ่อนช้อยไหวพลิ้ว กระชากอารมณ์
คนอ่านได้ดี รักศิษย์เราเสมอ
.......................................................
ปรางกราบขอบพระคุณค่ะ  ครูแก้วฯ
กรุณาปรางเสมอมา   
ปรางยังต้องเรียนรู้อีกมากค่ะ เพราะ
ยังมีบทกลอนของครูกลอนบางท่าน
ที่ปรางติดตามงาน  และลีลาพลิ้วไหวค่ะ

ขอให้ครูแก้วฯ มีความสุข และดูแล
สุขภาพด้วยนะคะ

ปรางทิพย์

25 ตุลาคม 2552 02:30 น. - comment id 1056438

 ยายแม่มด 
เพราะจังเลยค่ะพี่ปราง
ภาพก็สวยด้วย
น้องมดชอบจังเลยยยยย
จะมาชวนพี่ปรางทานข้าวเที่ยงด้วยกันค่ะ
อิอิอิ
......................................................
น้องมดจ๋า.......
อย่าชมมากนักเลยค่ะ พี่ปรางยิ่งบ้ายออยู่ด้วยค่ะ
ก็นะ....ความในใจน่ะ 
อิอิอิ....กว่าจะมาทานข้าวเที่ยงด้วยก็กลาย
เป็นข้าวค่ำไปแล้วค่ะ ทานให้อร่อยนะคะ

ปรางทิพย์

25 ตุลาคม 2552 02:31 น. - comment id 1056439

 คุณอินสวน 
สวัสดีครับ
ครับแสนเสียดายจริงๆครับ
..............................................
สวัสดีค่ะ
ค่ะ ปรางก็ว่างั้นค่ะ  น่าเสียดายเนาะ
ขอให้คุณอินสวนมีความสุขนะคะ

ปรางทิพย์

25 ตุลาคม 2552 02:37 น. - comment id 1056440

 คุณ donjuann 
เหมือนได้ไปอยู่ในบรรยากาศแบบนี้เลย..
สดชื่นมากเลยครับ
.......................................................
อ้าว....อิอิ....
ดีค่ะ   ที่ชอบ งั้นมอบให้เลยค่ะ
ขอให้มีความสุขนะคะ

ปรางทิพย์

25 ตุลาคม 2552 02:40 น. - comment id 1056441

 คุณปติ ตันขุนทด 
คำว่าเสียดายนี้    
บางคนเขาไม่เสียดายเรา  ช่างเขา
..................................................
ค่ะปรางจะจำไว้ค่ะ
ว่าแต่ว่า.....แล้วหากปรางเสียดายเขาล่ะคะ
อิอิ.....ขอบคุณที่แวะมานะคะ
ขอให้มีความสุขนะคะ

ปรางทิพย์

25 ตุลาคม 2552 03:04 น. - comment id 1056442

 คุณผู้ยังไม่ผ่านไป 
กลอนน้องปราง แสนเศร้า ปวดร้าวจิต
คนใกล้ชิด ทำไมไม่สงสาร
ปล่อยให้น้องต้องรออย่างทรมาน
ใจร้าวราน ทำกันได้ ให้ปรางครวญ...
......................................................
หัวใจปรางวางแอบไว้แนบฝัน
โดนเขาบั่นหวั่นไหวร่ำไห้หวน
ด้วยหนทางห่างไกลให้เรรวน
อีกปั่นป่วนล้วนเกิดเพราะเปิดใจ

ขอบคุณค่ะที่ยังไม่ผ่านไปไหนนะคะ

ปรางทิพย์

25 ตุลาคม 2552 03:24 น. - comment id 1056443

 คุณเพียงพลิ้ว 
สถานการณ์กาลเก่าเฝ้าหลอกหลอน
ร่ายบทกลอนวอนไปใจลุ่มหลง
หากซ่อนเร้นเล่นรักจักต้องปลง
ดั่งฝ่าดงพงหนามคล้ายหยามกัน

ความรู้สึกดี ๆ คงไม่สูญหายไปค่ะ 
แต่...ความผูกพัน คงเป็นสิ่งที่น่าเสียดาย
ขอบคุณนะคะที่แวะมา 
ขอให้สุขอย่าได้สร่างนะคะ

ปรางทิพย์

25 ตุลาคม 2552 03:40 น. - comment id 1056444

 คุณนักสืบ ไร้อันดับ
แสนเสียดายดวงดาวที่พราวฟ้า
ไม่อาจมาเก็บไว้ในฟูกหมอน
แสนเสียดายเรไรที่ให้พร
ไม่อาจย้อนฟังซ้ำย้ำอีกที...

มาอ่านกลอนเพราะๆ ครับ
...............................................
แสนเสียดายหลายสิ่งที่ทิ้งร้าง
จำปล่อยวางว่างไว้ใช่หลีกหนี
หากคิดย้อนวอนบอกยอกฤดี
ดุจใจที่พลีให้ไร้ตอบแทน

ขอบคุณนะคะที่แวะมาอ่านพร้อมกับ
กลอนงาม ๆ ค่ะ 
ขอให้มีความสุขนะคะ

ก่องกิก

25 ตุลาคม 2552 11:09 น. - comment id 1056493

อย่าเสียดายที่นอนเลยนะน้อง
พี่ยังปองไฝ่หามาแลเหลียว
น้องอย่าตรมจมอยู่แต่ผู้เดียว
พี่อยากเหนี่ยวใจน้องมาครองใจ

ภัทราภา

25 ตุลาคม 2552 11:21 น. - comment id 1056504

ไพเราะ ....สวยงาม....ตราตรึง....

กลอนความหมายดีมากค่ะ ชอบจังเลย

ปรางทิพย์

25 ตุลาคม 2552 12:12 น. - comment id 1056525

 แววอักษรา 
พี่ปรางเจ้าขา
เพราะพริ้งเหลือเกินจ้า
น้ำตาแวว ไหลแหมะๆเลย

แสนเสียดายสายสวาทนิราศร้าง
ทุกคำอ้างบางหนเกินทนไหว
ของเก่าเก็บเหน็บไว้วางให้ไกล
แต่หัวใจไหนเลยเคยยินยอม
.................................................
คำแอบอ้างว่างเปล่าเฝ้าหลอกหลอน
แต่ปางก่อนอ้อนร่ำพร่ำถนอม
เมื่อยามเก่าเขาหนีฤดีตรอม
หัวใจพร้อมยอมอยู่ดูใจชาย

น้องแววจ๋า....
โอ๋ ๆ อย่าเศร้าไปกับพี่ปรางเลยนะคะ
มามะ  พี่ปรางจะปาด....น้ำตาให้ค่ะ

ปรางทิพย์

25 ตุลาคม 2552 12:26 น. - comment id 1056528

 คุณคนกุลา 
๐ แสนเสียดาย
เข้าหายมิกลับ
ลาไปลับ
มิกลับคืนหลัง

  ๐ หนาวอกตรม
ระทมเซซัง
ราวคลื่นคลั่ง
ซัดฝั่งดายเดียว...ฯ
...................................
แสนเสียดาย
ใจชายลดเลี้ยว
ผูกมัดเกลียว
มิเหลียวแลมอง

น้ำตาริน
ถวิลเศร้าหมอง
มิอาจครอง
ร่ำร้องใจครวญ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
กำลังใจเป็นสิ่งที่สำคัญเสมอยามทุกข์นะคะ

เทียนหยด

25 ตุลาคม 2552 13:15 น. - comment id 1056538

แสนเสียดายกายเจ็บและเหน็บหนาว
สุดเงียบเหงาร้าวรานเกินต้านไหว
เคยแนบชิดสนิทอุ่นละมุนละไม
วาบหวามใจในรักประจักษ์จินต์

เหลือเพียงรอยถ้อยคำที่พร่ำรัก
ใจเคยภักดิ์หักเหเรรวนสิ้น
หลั่งน้ำตาอาลัยในชีวิน
รอยมลทินฝังอยู่มิรู้ลืม...

จะแสนเสียดายอย่างมากค่ะพี่ ถ้าไม่ได้เข้ามา
อ่านกลอนที่งดงามชองภาษาและลีลาที่แสน
พริ้วไหว..ยอดเยี่ยมค่ะ 

กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

25 ตุลาคม 2552 13:47 น. - comment id 1056572

ถ้าฝันไป จะน่าเสียดาย  กว่านี้ครับ

อุ้ยยยย เสียดายจัง อิอิ

โอเลี้ยง

25 ตุลาคม 2552 17:26 น. - comment id 1056618

มาลงชื่อ อ่านกลอนด้วยคนค่ะพี่ปรางค์ทิพย์

ปรางทิพย์

25 ตุลาคม 2552 22:12 น. - comment id 1056701

 คุณฤทธิ์ ศรีดวง 
สวัสดีครับ
เป็นกลอนรักที่หวานเศร้า  และไพเราะมาก
เรียกว่าไพเราะกว่าชุดก่อนๆ อย่างเห็นได้ชัด
นิดนึง  กระพริบ ผิดครับ ต้องเป็น กะพริบ

ขอให้มีความสุขมากๆ ครับ 
......................................................
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณนะคะ ที่กรุณาตรวจคำให้ 
ปรางแก้เรียบร้อยแล้วนะคะ

ขอให้คุณสุขอย่าได้สร่างเช่นกันค่ะ

ปรางทิพย์

25 ตุลาคม 2552 22:15 น. - comment id 1056704

 คุณโคลอน 
ถ้าไม่ได้เข้ามาอ่านต้องบอกว่า
"แสนเสียดาย"เลยค้ะ
...................................................
ขอบคุณค่ะที่แวะเข้ามานะคะ
ทุกเมนท์ถือว่าเป็นกำลังใจให้ค่ะ
สิ่งที่ผ่านไปแล้ว  หากเรายังคงจดจำอยู่
ก็ต้องมีทั้งสุขและทุกข์ค่ะ
ขอให้มีความสุขนะคะ

ปรางทิพย์

25 ตุลาคม 2552 22:20 น. - comment id 1056707

 คุณกันนาเทวี 
บางอย่างเราแสนเสียดาย
แต่บางใครเขาไม่เห็นค่าน้อ
ชั่งมันเถอะ  อิอิ
..............................................
พี่สาวคะ....บางใครไม่เห็นค่า ช่างเขาค่ะ
แค่เราเสียดายถือว่ามีค่าแล้วค่ะ
ดูแลสุขภาพนะคะ

นิลวรรณ

25 ตุลาคม 2552 22:24 น. - comment id 1056710

แวะมาเป็นกำลังใจให้ค่ะ

กลอนซึ้งจัง

ปรางทิพย์

25 ตุลาคม 2552 22:38 น. - comment id 1056715

 คุณแมงกุ๊ดจี่ 
คุณค่ารักมอบให้หมดใจแล้ว
แต่ไร้แววต่อหวังคล้ายพลั้งเผลอ
แสนเสียดายรอยรักปักบำเรอ
เพียงแค่เธอหนึ่งเดียวเหนี่ยวรั้งใจ...

หากไม่ผูกพันกัน...
ความรัก  ที่มีอยู่ก็ไร้ค่า....
......................................................
หากความรักภักดิ์ให้ดูไร้ค่า
คำสัญญามากลับสุดรับไหว
สายสวาทขาดกลางหว่างฤทัย
ซ่อนหน้าไกลให้ท้อทรมาน

ความรักและความผูกพัน มักจะอยู่คู่กันค่ะ
ถึงเวลาสิ้นสุดความผูกพัน  ต้องห่างกันไป
ใช่ว่าจะหมดรักนะคะ  แต่ด้วยความเป็นหญิง
ทำให้เราจำต้องถอยค่ะ

ปรางทิพย์

25 ตุลาคม 2552 22:40 น. - comment id 1056717

 ฉางน้อย 
...... ภาพสวยๆ กลอนเพราะๆค่ะพี่ปราง
ว่าแล้วก็ขโมยภาพสวย อิอิ 
ไปแระ ฟิ้วววววววววว
.......................................................
ไล่จับน้องนุ้ยไม่ทันเลยค่ะ 
ขโมยภาพหรือคะ อิอิ....พี่ปรางก็ขโมย
เค้ามาอีกต่อหนึ่งค่ะ  ว่าแล้ว แว่บไปด้วย
ดีกว่าเนาะ

ปรางทิพย์

25 ตุลาคม 2552 22:57 น. - comment id 1056724

 คุณก่องกิก 
อย่าเสียดายที่นอนเลยนะน้อง
พี่ยังปองไฝ่หามาแลเหลียว
น้องอย่าตรมจมอยู่แต่ผู้เดียว
พี่อยากเหนี่ยวใจน้องมาครองใจ
..............................................
แม้พี่ปองครองใจใยทอดทิ้ง
ด้วยเป็นหญิงหยิ่งนิดจิตอ่อนไหว
โดนพี่เหนื่ยวเกี้ยวจีบบีบฤทัย
เสียงหัวใจใฝ่รักจักช้ำตรม

ปรางทิพย์

25 ตุลาคม 2552 23:00 น. - comment id 1056726

 คุณภัทราภา 
ไพเราะ ....สวยงาม....ตราตรึง....
กลอนความหมายดีมากค่ะ ชอบจังเลย
.......................................................
ขอบคุณค่ะ สำหรับคำชม แค่แวะมา
ก็เป็นกำลังใจให้แล้วค่ะ
หากชอบยกให้เลยนะคะ
ขอให้มีความสุขค่ะ

ปรางทิพย์

25 ตุลาคม 2552 23:22 น. - comment id 1056731

 เทียนหยด 
จะแสนเสียดายอย่างมากค่ะพี่ ถ้าไม่ได้เข้ามา
อ่านกลอนที่งดงามชองภาษาและลีลาที่แสน
พริ้วไหว..ยอดเยี่ยมค่ะ 

แสนเสียดายกายเจ็บและเหน็บหนาว
สุดเงียบเหงาร้าวรานเกินต้านไหว
เคยแนบชิดสนิทอุ่นละมุนละไม
วาบหวามใจในรักประจักษ์จินต์

เหลือเพียงรอยถ้อยคำที่พร่ำรัก
ใจเคยภักดิ์หักเหเรรวนสิ้น
หลั่งน้ำตาอาลัยในชีวิน
รอยมลทินฝังอยู่มิรู้ลืม...
.......................................................
แสนเสียดายหมายบอกยอกหนักหนา
อนิจจาคราก่อนเคยอ้อนปลื้ม
ใจที่แหลกแยกไว้ใช่ว่าลืม
รักดูดดื่มยืมหายเสียดายแทน

ขอบคุณค่ะที่แวะมาแจมกลอนอันไพเราะ
ขอให้น้องมีความสุขนะคะ

ปรางทิพย์

25 ตุลาคม 2552 23:24 น. - comment id 1056732

 น้องกวีน้อยฯ 
ถ้าฝันไป จะน่าเสียดาย  กว่านี้ครับ
อุ้ยยยย เสียดายจัง อิอิ
..................................................
แหม.....เสียดายจัง
แล้วฝันว่าไงคะ ถึงได้เสียดาย
ครั้งต่อไป พยายามทำความฝัน
ให้เป็นจริงนะคะ 

ปรางทิพย์

25 ตุลาคม 2552 23:27 น. - comment id 1056734

 โอเลี้ยง 
มาลงชื่อ อ่านกลอนด้วยคนค่ะพี่ปรางค์ทิพย์
.......................................................
ยินดีค่ะ  พี่ปรางยิ่งชอบลายเซ็นต์ค่ะ
น้องโอเลี้ยงช่างสามารถเรื่องโคลงกลอน
เป็นปลื้มค่ะ

ปรางทิพย์

25 ตุลาคม 2552 23:29 น. - comment id 1056736

 คุณนิลวรรณ 
แวะมาเป็นกำลังใจให้ค่ะ

กลอนซึ้งจัง
..................................................
ขอบคุณค่ะ  สำหรับกำลังใจนะคะ
ทุกเมนท์ทำให้มีแรงใจเขียนกลอน
บทต่อ ๆ ไปค่ะ
ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะคะ

(น้ำตาลหวาน)

26 ตุลาคม 2552 10:33 น. - comment id 1056832

แสนเสียดายใจหายกับวันคืน
แสนขมขื่นผ่านไปไร้วี่แวว
วันเวลาผ่านไปไม่คืน..มาแล้ว
สัญญาไม่แคล้วลืมเลือน เตือนความจำ

มาช้าไปหน่อยค่ะพี่ปราง ...

ราชิกา

26 ตุลาคม 2552 18:22 น. - comment id 1056936

**  แสนเสียดายดวงใจคราไกลห่าง
เหงาอ้างว้างทุกข์ทนให้หม่นหมอง
ท่ามราตรีชีวาน้ำตานอง
พ่ายรักปองครองอยู่เพียงผู้เดียว......ฯ

บทกลอน..สื่อความรู้สึกที่ดีมากค่ะ..มาชื่นชมด้วยใจจริงค่ะ...แวะมาทักทายกันนะคะ..

นรสิริ

26 ตุลาคม 2552 19:23 น. - comment id 1056946

พิรุณโปรยโรยราหว่าเว้หนอ
น้ำตาคลออาลัยในความหลัง
ความปวดร้าวรุกโรมโหมประดัง
เจ้าชิงชังหรือทดท้อต่อใครกัน

เคยชื่นชิดสนิทใจมั่นในรัก
เคยหนุนตักอาจิณถวิลขวัญ
เคยสัญญาจะรักชั่วนิรันดร์
ใยทำลายสายสัมพันธ์สะบั้นลง

อยากลบรอยอดีตกรีดใจนั้น
จะลบล้างรอยฝันมั่นประสงค์
จะลืมเธอตราบสิ้นชีวินลง
จะกี่ภพ - ชาติคงไม่มีเรา

แวะมาเยี่ยมค่ะ

แก้วประภัสสร

26 ตุลาคม 2552 21:14 น. - comment id 1056990

หากเสียดายที่นอนและหมอนข้าง
พี่อ้างว้างคนไกลไม่ไปหา
โปรดเรียกวอมาหน่อยนะพี่ยา
น้องแก้วตาจะรีบไปให้หนุนแทน 
 
แฮ่ะๆ ไม่ได้แต่งกลอนหลายวัน ทะแม่งๆค่ะพี่ 
หลับฝันดีค่ะพี่ปราง
 
 

ทิพย์โนราห์ พันดาว

28 ตุลาคม 2552 17:52 น. - comment id 1057879

กลอนโดนแบบไม่ทันตั้งตัว แฮะแฮะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมค่ะ

ปรางทิพย์

31 ตุลาคม 2552 01:24 น. - comment id 1058803

 น้ำตาลหวาน 
แสนเสียดายหายหมดสลดนัก
หัวใจรักหนักยิ่งทิ้งให้หลง
แสนขมขื่นฝืนอยู่ดั่งดูปลง
ความมั่นคงตรงมากจนยากคลาย

น้องน้ำตาลว่ามาช้า
อิอิ....พี่ปรางยิ่งช้ากว่าค่ะ 

ปรางทิพย์

31 ตุลาคม 2552 20:19 น. - comment id 1058923

 คุณราชิกา 
**  แสนเสียดายดวงใจคราไกลห่าง
เหงาอ้างว้างทุกข์ทนให้หม่นหมอง
ท่ามราตรีชีวาน้ำตานอง
พ่ายรักปองครองอยู่เพียงผู้เดียว......ฯ
........................................................
แสนเสียดายพ่ายใจฤทัยท้อ
คำร้องขอพอแค่มิแลเหลียว
ดั่งรวงข้าวคราวบาดขาดคมเคียว
สักเศษเสี้ยวเที่ยวค้นมิพ้นเลย

ขอบคุณมาก ๆ เลยนะคะ  ที่แวะมาทักทายกัน
คุณราชิกาเองก็เป็นหนึ่ง ที่ปรางชื่นชมค่ะ

ปรางทิพย์

31 ตุลาคม 2552 20:25 น. - comment id 1058926

 คุณนรศิริ 
พิรุณโปรยโรยราหว่าเว้หนอ
น้ำตาคลออาลัยในความหลัง
ความปวดร้าวรุกโรมโหมประดัง
เจ้าชิงชังหรือทดท้อต่อใครกัน

เคยชื่นชิดสนิทใจมั่นในรัก
เคยหนุนตักอาจิณถวิลขวัญ
เคยสัญญาจะรักชั่วนิรันดร์
ใยทำลายสายสัมพันธ์สะบั้นลง

อยากลบรอยอดีตกรีดใจนั้น
จะลบล้างรอยฝันมั่นประสงค์
จะลืมเธอตราบสิ้นชีวินลง
จะกี่ภพ - ชาติคงไม่มีเรา
..............................................
รอยอดีตกรีดใจให้รันทด
ดุจน้ำกรดรดราดหวาดผวา
กี่ชาติภพจบแล้วแก้วขอลา
หยาดน้ำตาคราหลั่งแทบฝังใจ

ขอบพระคุณมากเลยค่ะ ที่พี่สาว
กรุณาแวะมาเยี่ยมปราง  ความเจ็บปวด
ที่ปรางได้รับ ยากที่จะลบเลือนค่ะ
ปรางก็หวังเพียง เวลาจะช่วยรักษาค่ะ

ปรางทิพย์

31 ตุลาคม 2552 20:31 น. - comment id 1058927

 แก้วประภัสสร 
หากเสียดายที่นอนและหมอนข้าง
พี่อ้างว้างคนไกลไม่ไปหา
โปรดเรียกวอมาหน่อยนะพี่ยา
น้องแก้วตาจะรีบไปให้หนุนแทน 
...................................................
พี่เรียกวอขอแล้วนะแก้วจ๋า
อนิจจาช้าไปห่างไกลแสน
ด้วยที่นอนหมอนข้างห่างดินแดน
คนละแคว้นแฟนน้องต้องมิยอม

อิอิ.....ก็อยากหนุนน้องแบมค่ะ  แต่....
บางใครจะยอมหรือคะ 

ปรางทิพย์

31 ตุลาคม 2552 20:33 น. - comment id 1058929

 คุณทิพย์โนราห์ 
กลอนตามอารมณ์ค่ะ  ดีใจนะคะ
ที่โดนด้วย
ขอบคุณนะคะที่แวะมา