โคลง ***พะเยา***

ปติ ตันขุนทด

ศรีโคมคำแห่งเจ้า     ตนหลวง
พุทธใหญ่งามเย็นทรวง    ชื่นไหว้
ชาวพยาวเก่าเติมตวง      พระหน่อ
งามผ่องครองวัดไว้       ชั่วฟ้าดินสลาย
พะเยาแยกแต่เค้า      เชียงราย
ราษฎร์ร่วมรัฐสุขสบาย    แต่งสร้าง
พุทธธรรมส่องศีลฉาย    เจิดแจ่ม
สงฆ์เพ่งเพียรมรรคอ้าง   แต่งห้องวิมุติ
ใสบริสุทธิ์แหล่งกว้าน     พะเยา
ชลชื่นขังลำเนา        ลุ่มกล้าง
ปูปลาเต่าหอยเฮา     กินอยู่
เป็นแหล่งประมงสร้าง   เผ่าเชื้อมัจฉา
ลำอิงเป็นแม่น้ำ   นานมา
ไหลสู่โขงธารา     เรื่อยรี้
กำเนิดแต่กว๊านหนา   นายท่าน
บุญแม่อิงธารนี้    หล่อเลี้ยงพะเยา
ดอกคำไตยเปลี่ยนแล้ว    คิดเอา
เป็นชื่อฉาวชาวเรา   กลั่นแกล้ง
สาวสาวแม่โฉมเฉลา   เรืองเสน่ห์
รอนเร่หนีภัยแล้ง     เกลื่อนเข้ากรุงไกร
นเรศวรนามแต่งให้    มหาลัย
ชนเร่งเรียนศาสตร์ชัย   รื่นรู้
อีกศิลป์เด่นสวยใส    เรียนร่วมกันแฮ
ศิลป์คู่ศาสตร์ควรผู้   ชื่อชั้นอุดม
ชวนชมชาวแหล่งลื้อ   เชียงคำ
มาแต่ปันนาจำ   เรื่องไว้
จีนครอบเหล่ากอกรรม      ฤาม่วน
หนีต่ำตกลงใต้   อยู่แคว้นพะเยา
แวนแพดธาตุเหล่าลื้อ   ลำเนา
ครองเคร่งตรัยรัตน์เสา   คู่บ้า
บุญทานหลื่อฤาเฉา    งามแต่ง
เจริญยิ่งเชียงคำล้าน   เผ่าลื้อคนไกล
ภูซางธารหลั่งล้น   ตกไหล
ซกซู่แทรกเสียงใคร   เล่นร้อง
เคยไปเยี่ยมยลใน     กาลก่อน   นานแม่
เหินห่างห่างนางงามน้อง    คู่เคล้าคนึงถึง
นางวฮวกแดนต่อบ้าน    เมืองลาว
จุดผ่อนปรนลาวกาว     เยี่ยมซื้อ
กาลนานชื่อลือฉาวยิงฆ่า
หาว่าคอมมอมดื้อ   ล่วงล้ำแดนไทย