หยาดน้ำจากชอุ่มที่ชุ่มชื้น บนภูผืนผาเงื้อมชะง่อนสูง ละอองน้ำเหลือบลายเป็นสายรุ้ง พร่างพรายพรามยามรุ่งยะเยือกเย็น หลายหลายละอองนองเนืองน่าน ลงลำธารล่องหลากจากที่เร้น ลิ่วกระซิกซมซานซ่านกระเซ็น ให้แลเห็นเป็นสถานลำธารสลวย มากมวลน้ำมารวมจึงรุนแรง ปะทะเซาะเกาะแก่งแห่งลำห้วย เกิดเป็นโตรกโตนตามน้ำตกสวย ประดับด้วยมาลานานาพรรณ หากลำน้ำเย็นใสใช่ยุติ ยังแบ่งบิชำแรกแยกดินดั้น เซาะสายหลายทางออกอย่างนั้น ตลิ่งตันก็ดึงดันมิกั้นทาง ด้วยแรงบ่าพากรวดมากัดกร่อน เลาะรอนเป็นลำล่องเขตคลองกว้าง และอาจบ่าท่วมเจิ่งจนเวิ้งว้าง เพื่อขังนองนานางที่ร้างแล้ง จนปลายสายลำนำของลำน้ำ หลังจากตรอมตรากตรำตามหนแห่ง ปะทะเรี่ยวเชี่ยวชะปะทะแรง มาอ้อยอิ่งเอื่อยแอ่งแหล่งลุ่มน้ำ เวียนวนในแม่นทีที่กว้างขวาง เคว้งคว้างคลอนแคลงโรยแรงซ้ำ ไหลล่องลงจากสูงลงสู่ต่ำ ดั่งเตือนย้ำวันสุดท้าย. . . .ในทะเล ม้าก้านกล้วย
ม้าก้านกล้วย 30 มี.ค. 2545 22:04 น. - ID 13007 
1003
5
0
30 มีนาคม 2545 23:07 น. - comment id 43446
ลำดับเรื่องดีนะคะ จากที่มาของน้ำลัดเลาะลงมาเรื่อยๆ จนลงทะเล ใช้คำได้หลากหลายดีจัง
31 มีนาคม 2545 01:01 น. - comment id 43465
มันก็คงเหมือนกับชีวิตคนเรานั่นหล่ะค่ะพี่ม้า ไม่ว่าจะเป็นใครมาจากไหน จุดสุดท้าย ก็จบเหมือนๆ กัน
31 มีนาคม 2545 02:19 น. - comment id 43469
ทะเลฝันกว้างใหญ่รับได้ในทุกสิ่ง เรื่องความจริงหรือเรื่องแห่งความฝัน แบกทุกข์ใจโยนทิ้งทะเลพลัน ทะเลใจนั้นคือสุดท้ายแห่งปลายทาง..ยอมทุกข์ตรม!เพื่อผืนดิน!
31 มีนาคม 2545 21:06 น. - comment id 43546
เขียนได้สวยงามเหมือนเดิมเลยค่ะ
1 เมษายน 2545 01:51 น. - comment id 43565
มาชื่นชมพี่ม้าเช่นเดิมจ้า.....
1 เมษายน 2545 02:41 น. - comment id 43572
เยี่ยมเลยจ้ะ พี่ม้า....แต่อ่านแล้วอยากเล่นน้ำเลยจ้ะ...@^_^@
1 เมษายน 2545 14:41 น. - comment id 43644
แต่งดีมากๆเลยค่ะ มีความไพเราะตรงที่มีสัมผัสอักษร เยี่ยมไปเลยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
