ยืนตรมไหม้ใต้แสงจันทร์กลั้นน้ำตา (กลอน)

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน


คืนจันทร์ฉายคล้ายความฝัน วันไกลห่าง
มองฟ้ากว้าง หมางใจหมองครองใจหม่น
ฟ้ากว้างไป ใฝ่คำนึงถึงอีกคน
เกินจะด้น กล่นน้ำตากว่ากล้ำกลืน
เจ็บใจจันทร์ ที่มันฉายคล้ายเย้าหยัน
ย้อนวันเก่าเรามีกัน วันระรื่น
ต้องใจแข็งแกร่งเท่าไรให้ใจยืน
กลั้นสะอื้นกลืนก้อนตรม ที่ขมใจ
จันทร์สว่างกลางฟ้าเวลาดึก
ยิ่งเจ็บลึกระทึกท้นกว่าทนได้
ฉายอยู่นั่น ฉันอยู่นี่ไม่มีใคร
ยืนตรมไหม้ใต้แสงจันทร์กลั้นน้ำตา
				
comments powered by Disqus
  • โคลอน

    22 ตุลาคม 2552 18:51 น. - comment id 1055123

    10.gifเศร้าจัง
  • เสมอจุก

    22 ตุลาคม 2552 19:31 น. - comment id 1055201

    10.gif16.gif
    แวะมาคารวะครับ
  • พิมญดา

    22 ตุลาคม 2552 20:35 น. - comment id 1055234

    10.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน