ต้องจำลาเจ้าลำดวนด่วนจากแล้ว ลาดอกแก้วการเกดพิกุลหอม เจ้าจำปีจำปาข้าคงตรอม ต้องผ่ายผอมแน่สินะมะลิลา จะไร้กลิ่นหอมกรุ่นละมุนหวาน จำจากนานช้ำใจในอกข้า เจ้าจงบานอย่ากร้านแห้งแล้งโรยรา ผลิดอกรอวันที่ข้ามาเชยชม ไม่หลงกรุ่นกลิ่นไอดอกใดแล้ว ไม่ทิ้งแก้วบานชื่นให้ขื่นขม ระลึกดอกละเมอกลิ่นละไมคม ลออตาพาชื่นชมให้ชื่นใจ จะรีบกลับไปรับขวัญในวันหน้า จงรั้งรอคอยท่าอย่าหวั่นไหว แมลงภู่ผึ้งผ่านให้ผ่านไป อย่าเผลอแย้มดอกใบให้เชยชม รักษากลิ่นให้หอมกรุ่นละมุนหอม รอวันข้ามาดมดอมประคองสม อย่าคลายกลิ่นกระจายตามสายลม จะออมถ้อยคารมไว้ชมเชย...
22 ตุลาคม 2552 14:37 น. - comment id 1054352
รอนานก็บาน ร่วงโรยไปตามเวลาค่ะ
22 ตุลาคม 2552 15:31 น. - comment id 1055025
รออยู่ค่ะ....... รอจนเหี่ยวแล้ว....... เมื่อไหร่จะมาสักที
22 ตุลาคม 2552 18:48 น. - comment id 1055118
22 ตุลาคม 2552 19:52 น. - comment id 1055188
ได้รอ...แสดงว่ามีหวังครับ ยินดีที่รู้จัก
22 ตุลาคม 2552 20:36 น. - comment id 1055235
22 ตุลาคม 2552 23:04 น. - comment id 1055326
อย่าได้คอยนานเลยนะค่ะ ขอให้รักสดใส ค่ะ
23 ตุลาคม 2552 14:49 น. - comment id 1055584
ยอมให้ดม-ดอมหอมกลิ่น..ไม่ทิ้งพี่ แม้มาลีพี่ลาต้องหาไห้ กลิ่นมาลีเย้ายวนรัญจวนใจ แต่หาให้ใครตอมได้ดอมดม จะรอคอยพี่กลับรับขวัญให้ รอคอยใจรอคอยกายหายขื่นขม อีกไม่นานจะถึงวันได้ชื่นชม ได้ดอมดมดวงมาลีของพี่ยา ********************************* อย่าไปนานนะคะ น้องมดรออยู่ อิอิอิ
28 ตุลาคม 2552 23:19 น. - comment id 1057987
มิรู้ลืมทองกวาวพราวสะพรั่ง ริมฝั่งน้ำอ่างฝันวันสดใส ทองกวาวหล่นบนพื้นผืนดินใด เหมือนหัวใจหล่นหายไปกับเธอ ร่มแดนช้างชูคบเพลิงเชียงใหม่...สวัสดีค่ะลูกช้ าง