อะไรมันก็ไม่แน่นอน

....... นั้นน้ำ นู้นฟ้า นี่พื้นทราย.......
แล้วหายไปไหนละความรักที่ให้ฉัน
ไหนบอกว่ามันมากมายดั้งดวงตะวัน
ไหนบอกว่ามันผูกพันเกินคำบรรยาย
      บอกว่ารักฉันเท่าผืนฟ้า
โอ้อนิจารักนั้นช่างหน้าขัน
ฉันลืมไปว่าฟ้าเปลี่ยนแปลงทุกวัน
แถมยังอ้างว้างสิ้นดี
     ปลื้มที่บอกว่ารักเท่าพื้นทราย
ไอ้ฉันก็ใจง่ายเชื่อเธอไม่ใช่ที่
เลยต้องมานั้งชีช้ำกล่ำปลี
ตายเป็นผีก็ไม่มีวันลืมเธอ
  ไม่ใช่เพราะรักมากหลอกนะ
แต่ที่รักตัวดีบอกรักฉันเสมอ
แผ่นน้ำกว้างแค่ไหนก็จะหารักเธอเจอ
คราวนี้ไม่ลืมหรอกนะเออ
(ว่ารักเธอมันขึ้นลงตลอดเวลา)