ตำนานรักบ้านห้วยขอน

ปติ ตันขุนทด

คนึงคิดครั้งเป็นครูบ้านห้วยขอน
ในด้าวดงแดนป่าพนาดอน
แล้วจากจรลามาซาวห้าปี
ศกสองห้าสองหกตกทุกขา
เทวดาพาจรร้อนราศี
ก่อนเคยอยู่ทุ่งโฮ้งพงศ์พวนพี
จรลีขอออกทุ่งโฮ้งมา
อยากอยู่ยากเยี่ยมยลชนบท
จึงเลี้ยวลดลีลาสตามปรารถนา
ลาเมืองแพร่แห่ระเบิดเถิดเทิงมา
เข้าอาณาเมืองสองของเพื่อนแพง
ได้พานพบยุพินกินเรศ
สาวพิเศษสวยเสริญเกินตบแต่ง
สะอาดเอี่ยมสำอางดั่งจำแลง
จากฟ้าแจ้งสู่โลกาสากลไกล
จึงแจ้งจิตจำนงปลงใจรัก
ยุพินพักตร์ผ่องพิมพ์ยิ้มยั่วให้
มิตอบรักตอบหลีกปลีกตัวไป
พี่ดั่งไฟสุมขอนร้อนอุรา
รำพึงคิดคาดไว้จะได้แต่ง
แต่ก็แล้งเลือนลับอับวาสนา
ต้องกลับหลังยังทุ่งโฮ้งไห้โห่งมา
สมน้ำหน้าเขามีคู่อยู่ก่อนแล้ว
อาลัยรักหักใจไว้กว่าปี
จึงมามีศรีสุรางค์เป็นนางแก้ว
ขายแคบหมูอยู่กาดไม่คลาดแคล้ว
จีบเจื่อยแจ้วสาวเจ้าเย้ายวนใจ
ได้คบหาถึงเรือนเหมือนดั่งญาติ
แม่น้องนาถให้ดื่มเหล้าเราบอกไม่
แม่เธอเคืองเราต้องขืนกลืนเหล้าไป
เอ๊ะไฉนดื่มแก้วเดียวเปรี้ยวปากเพ้อ
พูดรำพันถึงรักจักมาขอ
แต่ต้องรอรวมทรัพย์นับเสนอ
แม้นได้สักสองแสนไม่แย่นเย้อ
จะแต่งเธอเข้าห้องครองรักแรง
แต่อาภัพอับจนทนประหยัด
อัตคัดขื่นขมขย่มแหยง
เหน็ดเหนื่อยหนาราคาค่าชีพแพง
ต้องโรยแรงรอไว้ให้ใหญ่ยุทธ
เก็บสินซื้อสร้อยทองได้สองบาท
ใส่คอคาดคล้องไว้ดูใสสุทธิ์
แถมบ่าทองเข็มขัดหัวเป็นครุฑ
เด่นสะดุดดังท้าวเจ้าพระยา
ย้ายมายังเมธังกราวาส
ต้องนิราศสุรางค์เล่ห์เสน่หา
ห่างเหินกันนานเนิ่นเกินเวลา
สุรางค์หล้าหลีกแต่งแจ้งจบเอยฯ