อยากจะเรียนเขียนกลอนเอาตอนแก่ เคยท้อแท้แหนงหน่ายไปหลายหน พ่ายอักษรกลอนไทยยากเหลือทน ได้แค่บ่นพึมพำทำสัมผัส เริ่มแล้วเลิกเลิกแล้วเริ่มอยู่เรื่อยเรื่อย เพราะหน่ายเหนื่อยกติกาไม่ถนัด สัมผัสในสัมผัสนอกไม่สันทัด ถ้ากลอนวัดแล้วล่ะก็พอเลาะเล็ม ครั้นวันนี้นึกครึ้มขึ้นมาใหม่ ก็เพราะได้เจอเวปไซด์ไทยโพเอ็ม จึงกระตุ้นใจที่ตกให้เต่งเต็ม เหมือนบ๊วยเค็มที่ดองไว้ได้รสเกลือ จึงสมัครเข้าร่วมสโมสร หวังเขียนกลอนครั้งใหม่ไม่ให้เฝือ จึงขอฝากทั้งใจและทั้งเนื้อ โปรดอย่าเบื่อคนแก่เพิ่งมีไฟ
goosebusters 4 ต.ค. 2552 21:14 น. - ID 129632 
1426
4
0
5 ตุลาคม 2552 07:55 น. - comment id 1047404
มาร่วมให้กำลังใจครับ เพื่อจะได้สร้างผลงานดีๆ ให้ลูกหลานได้มีความรุ้ต่อไป *แม้ยามแก่มีไฟในการเขียน นำบทเรียนครั้งเก่ามาเล่าใหม่ ให้เด็กเด็กหลานหลานชื่นบานใจ มีแต่ใครเชิดชูและบูชา *ขอเป็นหนึ่งกำลังใจมอบให้ด้วย กลอนสวยสวยคงเด่นเห็นสง่า ถ้าคุณลุงตั้งใจมอบให้มา ก็ถือว่าแลกเปลี่ยนเรียนร่วมกัน
5 ตุลาคม 2552 14:18 น. - comment id 1047584
ถึงจะแก่ และเก่า ถ้าเราเริ่ม ก็จะเพิ่ม สีสรร ให้หรรษา ชีวิตนี้ สดใส ไม่โรยรา มาเถิดหนา บ้านกวี มีที่ยืน อาจได้ปลื้ม ลืมแก่ แต่เนิ่นเนิ่น อาจดีเกิน กว่าเคย เลยอย่าฝืน เก็บคืนวัน เก่าเก่า เอามาคืน ได้ระรื่น คืนมาดเทห์...คอยเหล่นางเหอ เหอ...ถ้ามีไฟ...อย่าใจเสาะ..ขอรับ
5 ตุลาคม 2552 14:43 น. - comment id 1047597
ยินดีด้วยค่ะ ที่ไฟยังไม่มอด
5 ตุลาคม 2552 16:03 น. - comment id 1047613
สุดยอดครับ
5 ตุลาคม 2552 19:02 น. - comment id 1047680
แวะมาเติมเชื้อไฟให้ค่ะ
6 ตุลาคม 2552 14:08 น. - comment id 1048009
เป็นคนแก่ขอแก่แน่เช่นขิง หรือเป็นจริงมะพร้าวแก่แน่จากสวน แค่เกิดนานกว่าใครใช่แก่กวน ขอร่วมก๊วนเป็นคนแก่..ในบ้านกลอน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
