สายน้ำที่ไหลไปไม่หวนกลับ ตะวันลับวันหนึ่งไม่ขึ้นสอง จันทราแก้วลอยเด่นไม่อาจปอง ดาวเกลื่อนนองนภาคว้าเปล่าพลัน สิ่งที่ตามองเห็นมิอาจเอื้อม ดั่งรางเลือนหลวงหลอกเช่นความฝัน เย็นไอหมอกม่านขาวคล้ายเปลวควัน ดุจไพสันต์มืดลึกผนึกทาง ถ้าสายน้ำไหลแล้วไม่หวนกลับ ตะวันลับวันหนึ่งขึ้นเป็นสาม จันทราแก้วลอยเด่นอยู่ทุกยาม ดาวเกลื่อนงามคว้าได้จะเด็ดชม ดั่งเวลาล่วงแล้วไม่หวนกลับ เมฆปลิวลับเปลี่ยนรูปแตกผสม แม้ความรักไม่อาจอยู่คู่ภิรมย์ แต่จะจมจับจิตชิดนิรันดร์ ภัทราภา 3 ตุลาคม 2552
3 ตุลาคม 2552 15:22 น. - comment id 1046700
ความคิดดี มีอารมณ์ ผสมเศร้า ถึงจากเขา เจ้ายังจำ คำหวานหวาน ถึงรักขม ไม่สมรัก หักดวงมาน ชั่วถึงกาล แตกดับ ยังจับใจ อยากรู้นัก ใยต้องจำ คำผิดหวัง อยากรู้จัง ใจมีทุกข์ สุขไฉน ใยจมปลัก กับรักเก่า ไม่เข้าใจ ใยไม่ให้ ใครอื่น..มาชื่นชม.. ขอแค่ถาม...นะครับ เข้ามาแจมคนช่างจำ...
3 ตุลาคม 2552 15:54 น. - comment id 1046709
ระพีเริ่มฉาบรุจน์อรุโณ ผ่านผันโผล่สู่ประจิมทิศา คล้ายจบสิ้นหน้าที่จึ่งอำลา ทิ้งทิวารับราตรีผลัดส่งมือ แต่พอร่งพุ่งย้อนเยือนคำรบ มิรู้จบวงจรหวนย้อนยื้อ คล้ายชีพชนม์วนเวียนพัดกระพือ จะสัตย์ซื่อคดโค้งวงล้อเดียว มาเยี่ยมครับ
3 ตุลาคม 2552 19:53 น. - comment id 1046837
# บ้านริมโขง ขอบคุณสำหรับกลอนค่ะเพราะๆค่ะที่เข้ามาแจมค่ะ ความรักแม้จะต้องจากแต่ก็ไม่เคยลืมจากใจค่ะ
3 ตุลาคม 2552 19:56 น. - comment id 1046839
#กิ่งโศก คนยาก ขอบคุณสำหรับกลอนที่แต่งให้ค่ะ ธรรมชาติล้วนแต่ดำเนินไปตามแนวทางของมันเหมือนชีวิตคนที่ต้องเดินและต่อสู้กันต่อไปค่ะ ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียนกันค่ะ
3 ตุลาคม 2552 19:58 น. - comment id 1046840
แม้รักล่วงลาไปไม่หวนกลับ จงพร้อมรับขับขานวันวารใหม่ เรื่องที่แล้วก็ให้มันแล้วไป พบฟ้าใสใจแข็งแกร่งก้าวเดิน
3 ตุลาคม 2552 20:36 น. - comment id 1046873
virismara จะเข้มข็งฝ่าฟันและต่อสู้ จะรออยู่เพื่อวันที่สดใส จะมองฟ้าแม้มันจะห่างไกล จะรอใจที่จากกลับหวนคืน ขอบคุณสำหรับกลอนเพราะๆค่ะ
4 ตุลาคม 2552 08:15 น. - comment id 1047000
ภาพสวยจังค่ะ กลอนก็ไพเราะ
4 ตุลาคม 2552 10:13 น. - comment id 1047051
ดวงตะวันลับฟ้าขึนมาใหม่ แต่หัวใจลารักไม่ทักถาม สายสัมพันธ์ขาดใยในก่อนกาล กี่วันวารไม่อาจย้อนกลับคอนคืน ฝากบอกคนไกลว่ากาลเปลี่ยนใจก็เปลี่ยนไม่มีอะไรเที่ยง
4 ตุลาคม 2552 10:44 น. - comment id 1047060
แม้สายน้ำฉ่ำไหลไปลิบลับ ไร้ทางกลับเงาเห็นที่เย็นใส เหมือนรักล่วงลาเลื่อนเลือนหายไป เหมือนหัวใจจ่อมจมอารมณ์รอ ยังวาดหวังจันทร์เจ้าช่วยเราเถิด ให้น้ำเกิดกลับใจได้ไหมหนอ เหมือนรักนี้ร้อยปีทีเฝ้ารอ หวังแค่ขอน้ำไหลย้อนสะท้อนมา... ขอร่วมแจมนิดนึง ครับ ชีวิตนี้ ยังมีหวัง
4 ตุลาคม 2552 21:40 น. - comment id 1047271
กวีน้อยเจ้าสำราญครับ ดีใจที่พี่กวีน้อยเข้ามาร่วมแจมด้วยกันค่ะ กลอนความหมายดีค่ะ แต่งเก่งมากค่ะ จะคอยความหวัง
4 ตุลาคม 2552 21:42 น. - comment id 1047275
มินตรา ขอบคุณที่ชอบรูปภาพและบทกลอนค่ะจะพยายามหาภาพที่สวย และแต่งกลอนให้ดีที่สุดค่ะ
4 ตุลาคม 2552 21:45 น. - comment id 1047277
#ใจใหม่ ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆค่ะ และยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
5 ตุลาคม 2552 07:06 น. - comment id 1047392
ไพเราะดีครับ
5 ตุลาคม 2552 16:52 น. - comment id 1047635
สายน้ำไหลหลากไปไม่ย้อนกลับ สายลม..ลับไหลเปลี่ยนเวียนผัน ความรักใยไม่เวียนกลับหากัน ขอรักมั่น...ฉันขอรอกลับหวนคืน ขอความรักจงหวลกลับคืนนะค่ะ...