โคลง ***นครพิงค์เชียงใหม่***

ปติ ตันขุนทด

***นครพิงค์แห่งล้าน   นาไทย
เจิดแจ่มทิศเหนือไกล   เก่าสร้าง
หญิงงามแจ่มหาใคร       ควรแข่ง  นางฤา
แดนรุ่งเรืองไพรกว้าง  ช่อเอื้องสุดสวย
***สำรวยอวยอิ่มหน้า       นางงาม
หญิงมิ่งพิงค์เขตคาม         คู่หล้า
นงนาฏเยี่ยมยลยาม         เดินย่าง
อกอิ่มองค์อรอ้า              พี่เฝ้าครวญคอย
***ดอยสุเทพเด่นฟ้า     ขุนเขา
แถวเถื่อนแนวลำเนา   ป่าไม้
ฝูงชนชื่นชมเอา            ใจส่อง
ไทห่างมาชมไหว้         ต่างด้าวมายล
***ชนชาวเชียงใหม่รู้       ครองศีล
ธรรมแจ่มไทยแลจีน       แจ่มหน้า
อาธรรมบ่หมายปีน          หนีห่าง
ศีลส่งผลดลฟ้า             เพื่อเข้านิพพาน
***ปอยหลวงปวงเพื่อนพ้อง   วงศ์วาน
ฮอมบ่มบารมีทาน     เผื่อหน้า
นงนาฎช่างศิลป์สาน  รำร่าย
งามกว่าอัปสรฟ้า    เยื่องย้ายกรายกร
**สัญจรชมเถื่อนถ้ำ        เชียงดาว
ตกตื่นตามืดคราว         อยู่ยั้ง
แสงเทียนส่องแวววาว    เดินย่อง
สาวหนุ่มจูงมือรั้ง            ห่างห้ามหนีไกล
***ผจญภัยในแหล่งใกล้   ไกลเมือง
ขับแข่งยนต์ชำเลือง     แหล่งหล้า
โขดเขาเผ่ายางเยือง    กะเหรี่ยง
เป็นอยู่ยองใยหน้า      ง่ายแท้ชาวไทย
***ลำปิงไหลอิ่งอ้อม     ยาวยืน
เชียงใหม่ยามแลงคืน   สู่เช้า
หญิงชายอิ่มโอชกลืน     รสกลิ่น
สุขยิ่งกามคุณเคล้า     ทั่วถ้วนเทศไทย 
***เคยไปในหมู่บ้าน        สะเมิง
คือยั่งเมินรำเปิง          ก่อนนั้น
มยุรีพี่ระเริง                อกเอ่
ยังใฝ่รักปองปั้น           แน่งน้อยนางงาม
***เคยครองคามบ่อนบ้าน   คายนอก
ในแม่อายเขตคอก           ป่าส้ม
บัวคำแม่งามงอก              อกพี่
ไปแม่ลิกาก้ม                   ถ่อมไหว้เคียงกัน