..เคยหยุดคิดอะไรบางอย่าง ขณะที่สำนึก ยังอยูระหว่างเมื่อวานกับวันนี้ ณ ปัจจุบันอยากให้เวลาผ่าน..ได้ด้วยดี แต่การกระทำที่มี ก็ยากกว่าคำพูด..ทุกทีไป ..หลายอย่างของเมื่อวาน ไม่อาจเปลี่ยน ได้แต่ที่เขียนบันทึก เพื่อจำไว้ วันนี้กับเมื่อวาน..จะแตกต่างกันเพียงใด ดีที่สุดไปเพื่อใคร..ถ้าไม่ใช่เพื่อตัวเอง ..หลายครั้ง ยังติดกับอดีต ชีวิตจึงเต็มไปด้วยการคั่นขีด..ครึ้มเคร่ง ภาพเดิม-อารมณ์เก่า..บ้างยังปวดร้าว -กลัวเกรง ก็อาจจะแพ้ภัยตัวเอง...เมื่อไม่กล้า-เก่งพอ ..ยังไงซะ มันก็คือ เมื่อวาน ต่อให้ต้องทรมาน..จนท้อ ฝากไปยังเพื่อน..อย่าเลยนะ อย่าหยุดรอ วันนี้และวันพรุ่งนี้สิที่จะต้องทำต่อ..เดินต่อ... ...ใส่ใจและรู้ค่าให้มากพอ..เพื่อตัวเรา......เพื่อตัวเราเอง ************************************* ..เมื่อวาน มีเมล์จากเพื่อนคนนึงมาหา เล่าอะไรให้ฟังมากมาย .. ได้ความว่า ..เค้ายังไม่อาจลืมอดีตเก่า ๆ ได้เลย .. ผมเข้าใจเค้านะ คงได้แต่บอกว่า เวลา เท่านั้นแหละ จะช่วยทำให้อะไรดีขึ้น เพราะยังไง ..เมื่อวาน ก็คือ เมื่อวาน เปลี่ยนอะไรไม่ได้อีกแล้ว แค่เค้าทำวันนี้ให้ดีที่สุดก็พอ ..และเมื่อใดที่สิ่งใหม่ ๆ ดี ๆ เกิดขึ้นกับตัวเค้า ..ภาพเก่า ๆ ความทรงจำเดิม ๆ ที่ปวดร้าว มันคงจะถูกลบลืมไปเอง... ..แต่..นั่นสินะ... .... ....แล้ว มันเมื่อไหร่กันล่ะ .... (คำถามสุดท้ายที่เค้าถามผมมา) ---------------------------------- เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะครับ
30 มีนาคม 2545 00:40 น. - comment id 43297
เป็นใครก็คงตอบลำบากเหมือนกันกับคำถามที่ว่า "แล้วเมื่อไรกันหล่ะ"
30 มีนาคม 2545 00:46 น. - comment id 43302
โดนใจจัง....ถ่ายทอดได้กินใจเหลือเกิน
30 มีนาคม 2545 01:00 น. - comment id 43305
ไม่อยากแพ้ภัยตัวเองก็ต้องกล้าใช่ม้า พี่อาร์ ความหมายดีนะ อย่างที่ mono บอก ถ่ายทอดดี
30 มีนาคม 2545 10:31 น. - comment id 43338
อืมมมม เป็นกลอนที่ให้แง่คิดดีๆ อีกกลอนนึงนะคะ......เพราะมากค่ะ
30 มีนาคม 2545 23:10 น. - comment id 43449
ให้กำลังใจได้ดีมากเลยนะ ยังไงมันก็กลายเป็นเมื่อวานไปแล้ว ทำวันนี้ให้ดีที่สุดดีกว่าเนอะ คิดถึงนะจ๊ะ
31 มีนาคม 2545 00:36 น. - comment id 43462
อืมคับ กลอนยาวดีคับ สะใจดีคับ ชอบคับ ชอบตรงบรรยายบทกลอนไปด้วยอ่ะ ทำให้เข้าใจคนแต่ง ชอบคับ