กำลังใจ... เปรียบดุจน้ำทิพย์ ที่คอยชะโลมใจให้หายเหนื่อย แต่ในบางครั้ง เราเองกลับทำกำลังใจของตนเองหล่นหาย ความคิดจึงวิ่ง วุ่นวาย สับสน จนหาทางออกให้กับตนเองไม่เจอ หยุดฝีเท้าของชีวิตลงสักนิด หยุดเพื่อสูดลมหายใจ เข้าให้เต็มปอด หยุด เพื่อได้มีเวลาเหงนหน้าขึ้นไปมองท้องฟ้าที่กว้างไกล และหยุดลงสักนิด เพื่อคอยรับฟังเสียงลมหายใจของตนเอง ซึ่งในบางครั้ง กำลังใจที่เรากำลังวิ่งวุ่นตามหา หรืออุปสรรคต่าง ๆ ที่ขวางทางเราอยู่ตรงข้างหน้า อาจจะได้รับคำตอบ...และกำลังใจ จากเสียงลมหายใจของเราเอง