โลกตรงหน้างามกว่าใด เมื่อดวงใจมีความหวังบรรเจิดจ้า ดวงดอกภักดิ์ผลิบานหวานวิญญาญ์ ในแววตาแลเห็นธรรมชาติพิลาสพิไล ฟ้าบางครามีพายุร้ายมากรายกล้ำ ลมกระหน่ำฝนแรงก่อนแจ้งใส เสมอเสมือนชีวิตเราทุกดวงใจ ก่อนไสวสว่างกระจ่างธรรม ยามพบทุกข์ใครเล่าลบหนาวจิต นอกจากหยาดน้ำอมฤตมาบ่มร่ำ เลือนรอยโศกแลเห็นโลกซ้ำวนกรรม ดั่งฝนพรำดับแล้งรู้แจ้งจริง กราบพระพุทธาสวรรค์ขวัญค้นพบ จนเจนจบมายาในทุกสิ่ง ปรารถนาใดไหนเล่าเท่าหยุดนิ่ง รู้ละทิ้งอัตตาพันธนาวน ฝากดอกธรรมให้ชูช่อแด่ดวงใจ บานไสวรับแสงทองหอมกุศล วอนเทพเทวาทุกชั้นฟ้าบันดาลดล ให้ผองชนได้ซึ้งค่าพระรัตนตรัย ซึ้งค่าแผ่นดินรักรัตนโกสินทร์ มิรู้สิ้นกตเวทิตาจากจิตใส ให้ลูกได้หยัดยืนอิสราใจ พสุธาไทใต้ร่มฟ้ามหาจักรีวงศ์ ขอตอบแทนด้วยความดีพลีจิตภักดิ์ ล้ำค่านักร่มฉัตรเพชรอันสูงส่ง สอนพอเพียงเพียงพออยู่ดำรง ให้ธำรงความเป็นไทยไปตราบกาล....! ........................................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3685.html รัตนโกสินทร์ รัตนโกสินทร์ คือแผ่นดิน ที่หล่อหลอม หัวใจ ร้อยความรัก รวมผู้คน มากมาย อาศัย อยู่ร่วมชายคา เชื้อชาติไหน ก็พี่น้อง ล้วนพวกพ้อง ข้องเกี่ยวนาน เนิ่นมา ทุกชีวิตมีสุขใจ ใต้ฟ้า ใต้บารมี จักรีวงศ์ และเมื่อความรัก ของเราเกิดขึ้น จากดวงใจสองดวง ที่ซื่อตรง บนแผ่นดิน แห่งความรัก ด้วยศรัทธาที่มั่นคง รักย่อมยืนยง ตลอดไป ขอแค่มี เธอกับฉัน และมีรัก ที่ผูกพันหัวใจ ก็สุขแล้วบนแผ่นดิน กว้างไกล แห่งรัตนโกสินทร์ และเมื่อความรัก ของเราเกิดขึ้น จากดวงใจสองดวง ที่ซื่อตรง บนแผ่นดิน แห่งความรัก ด้วยศรัทธาที่มั่นคง รักย่อมยืนยง ตลอดไป ขอแค่มี เธอกับฉัน และมีรัก ที่ผูกพันหัวใจ ก็สุขแล้วบนแผ่นดิน กว้างไกล แห่งรัตนโกสินทร์...
14 กันยายน 2552 23:26 น. - comment id 1038780
สุขหรือทุกข์นั้นอยู่ที่ใจ ถ้าใจสุข ก็ อยากได้อีก แต่ถ้าทุกข์ก็อยากหลีกหนีให้ไกลไม่พบอีก วนเวียนดั่งเช่น ฝนตก แดดออก ส ลับกันไป เป็นธรรมดา เมื่อภายนอกดูเป็นธรรมดา แต่ใยทำไมถึงเกิดทุกข์และสุขได้ คิดดูแล้วน่าสนใจว่าเป็นเพราะโลกภายนอก หรือ เป็นเพราะใจเราเอง
15 กันยายน 2552 00:09 น. - comment id 1038786
สุขหรือทุกข์นั้นอยู่ที่ใจ ถ้าใจสุข ก็ อยากได้อีก แต่.. ถ้าทุกข์ก็อยากหลีกหนีให้ไกลไม่พบอีก วนเวียน ดั่งเช่น ฝนตก แดดออก สลับกันไป เป็นธรรมดา เมื่อภายนอกดูเป็นธรรมดา แต่ใย ทำไมถึงเกิดทุกข์และสุขได้ คิดดูแล้วน่าสนใจว่า เป็นเพราะโลกภายนอก หรือ เป็นเพราะใจเราเอง ทวารวดี วิบากกรรมวนทบกี่ภพชาติ พิสวาทเสน่หาพาลุ่มหลง เพียงใบไม้ในกำมือจากแดนดง ดั่งธรรมตรงรู้วางว่างกระจ่างใจ เจริญสติมีปัญญาไร้ตัวตน มิหลงวนสุขทุกข์เกษมไสว เพียงผ่านมาพบมายาสมมุติใด แม้นมืดมาสว่างไปตามรอยธรรม... ตามรอยทอง...!.
15 กันยายน 2552 14:46 น. - comment id 1038946
ร่มม่านบาหลีสวยจังเลย น่ากางเปลผ้าใบนอนจังค่ะ พี่พุด
15 กันยายน 2552 14:53 น. - comment id 1038955
หวัดดีครับคุณพุด ไม่ได้เข้ามาบ้านกลอนนานแระ...เข้ามาวันนี้พบกับความอลังการงานของคุณพุดเหมือนเดิม...เวลาอ่านแล้วจินตนาการไปกับภาพที่บรรจจงลงมา...มันทำให้จิตประหวัดคลิ้มพลิ้วไหว...ตื่นตา...ชื่นใจดีจังครับ...ขอบคุณครับที่ทำใจใจเบิกบานยามบ่ายที่งานเครียดๆ สบายดีนะครับคุณพุด
15 กันยายน 2552 15:58 น. - comment id 1038983
ร่มม่านบาหลีสวยจังเลย น่ากางเปลผ้าใบนอนจังค่ะ พี่พุด ครูกระดาษทราย นอนเปลฟังเสียงเห่คลื่นจูบหิน ในถวิลราวกระซิบรักมิสิ้น คำสัญญาฝากไว้กับฟ้าดิน ใจโบยบินมาคลึงเคล้าลบหนาวทรวง..
15 กันยายน 2552 16:32 น. - comment id 1038991
หวัดดีครับคุณพุด ไม่ได้เข้ามาบ้านกลอนนานแระ... เข้ามาวันนี้.... พบกับ.. ความอลังการงานของคุณพุดเหมือนเดิม...เวลาอ่านแล้วจินตนาการ ไปกับภาพที่บรรจจงลงมา... มันทำให้จิตประหวัดคลิ้มพลิ้วไหว... ตื่นตา...ชื่นใจดีจังครับ... ขอบคุณครับ ที่ทำใจใจเบิกบาน ยามบ่ายที่งานเครียดๆ สบายดีนะครับคุณพุด เอื้องอังกูร เรือนดอกไม้หอมรอดวงใจมาพิงพัก ในอ้อมตักในอ้อมใจในอ้อมขวัญ พวงพะยอมรอให้ดอมชื่นชีวัน จะกี่วันจำพรากไกลใจหมายรอ...!
15 กันยายน 2552 17:14 น. - comment id 1039008
สวัสดีค่ะ พี่พุด พี่พุดเป็นอย่างไรบ้างค่ะสบายดีหรือเปล่าค่ะ ดอกบัวกำลังพิมพ์งานส่งอาจารย์ ตอนนี้ดอกบัวถึงชุดที่ 6 กับ ที่ 7 แล้วค่ะพี่พุด แต่งานส่งอาจารย์ทั้งยากมาก เยอะด้วยค่ะ แต่ดอกบัวก็ผ่านตลอดเช่นกัน อิ อิ อิ นี้เหลือ บทสุดท้าย ก็จะส่งได้แล้วค่ะ เพราะตอนนี้ ดอกบัวใช้ โน๊ตบุ๊คขึ้นไปพิมพ์ ที่ห้อง ค่อยเสร็จเร็วหน่อยค่ะ พี่พุดค่ะ สุขภาพพี่พุดเป็นอย่างไรบ้างค่ะ ดอกบัวขอให้สุขภาพพี่พุด แข็งแรง มีแต่ความสุขทุกๆวันค่ะ
15 กันยายน 2552 21:07 น. - comment id 1039078
สวัสดีค่ะพี่พุด สุขใดในหล้าโลก ฤาเทียบเทียมสุขในโลกแห่งพระธรรม... พี่พุดสบายดีนะค่ะ คืนนี้ขอให้พี่หลับฝันดี...
16 กันยายน 2552 14:36 น. - comment id 1039247
พี่พุดคะ ปรางได้ดื่มด่ำกับบทกลอนเพราะ ๆ ความเหน็ดเหนื่อยที่ได้ผจญมา หนึ่งอาทิตย์ เต็ม ๆ หายหมดไปเลยค่ะ ไม่มีบ้านหลังไหนจะให้ปรางโหยหาได้เท่า บ้านนี้เลยนะคะ บ้านบนผืนแผ่นดินที่มี ความรัก ความเมตตาธรรม พร้อมแทรกสิ่ง ดี ๆ ให้ไว้ ปรางก็รักผืนแผ่นดินไทยมาก ๆ ค่ะ ปรางเป็นคนไทย และรักคนไทย และสุดท้าย ของชีวิต ปรางอยากตายบนผืนแผ่นดินไทยด้วย ขอให้พี่พุดมีความสุขมาก ๆ นะคะ ด้วยรักพี่พุดเป็นอย่างยิ่งค่ะ