จ๊วบ
สะพั่งสะท้านไมภพ
ยามยากแค้น จนเคือง เข็ญใจยาก
ต้องลำบาก ตรากตรำ ใจหวั่นไหว
ต้องคร่ำเคร่ง กัดฟัน ทนกันไป
ยากจิตใจ กระหน่ำทุกข์ จุกอกตรม
ในจิตใจ ต้องกระเทือน ทุกข์ขื่นขม
อกต้องตรม ตีหน้าชื่น รื่นให้เห็น
ไม่อยากให้ คนรอบข้าง รู้รำเค็ญ
ใจต้องเย็น อดทนไว้ ไปพลางๆ
แม้ว่ามอง ไม่เห็น ถนนทาง
เครียดจนจาง ชืดชา ไม่หวั่นไหว
ความทุกยาก ตรากตรำ ไม่เป็นไร
หากทนได้ เข้มแข็ง แกร่งกล้าเกิน
เมื่อไม่คิด ยามสุดทุกข์ น่าสรรเสริญ
จะเจริญ ขึ้นได้ หากทนไหว
นี่คือสิ่ง ที่จริงแท้ แน่แน่ใจ
มันจะคลาย คลายตัว มัวไปเอง
ที่เป็นทุกข์ ก็จะคลาย กลับกลายเฮง
ร้องฮัมเพลง เริ่มสุข ทุกข์กลับเห
ทุกอย่างที่ ทำไป กลับได้เฮ
ใจไม่เฉ จิตไม่ต่ำ ทำแต่ดี
อันความทุกข์ ความสุข ของคนนี้
มันก็มี เปลี่ยนกันเป็น เห็นเสมอ
เมื่อไม่ทุกข์ มันก็สุข เหมือนละเมอ
พอเผลอ ก็กลับไป ก็กลับมา
สะพั่งสะท้านไมภพ 13 ก.ย. 2552 18:34 น. - ID 129125 
1519
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
