ในที่สุดผมก็ค้นพบแล้วว่าคุณยังอยู่ แล้วก็คงจะเฝ้าดูอยู่ห่างห่างไม่ไปไหน ไม่เป็นไรหรอกไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ใด ได้โปรดแวะมาบ้างเป็นครั้งคราว งานที่ทำอยู่นั้นคุณคงเหน็ดเหนื่อย แสนจะเมื่อยเหนื่อยและล้าแต่ไม่ถอย มีบางครั้งที่อาจจะต้องขึ้นไปบนดอย ด้วยเด็กน้อยคนหนุ่มแก่ต้องการคุณ ขอให้คุณรักษาสุขภาพด้วย อย่าให้ป่วยเจ็บไข้ไปอีกหนอ เพราะถ้าคุณล้มคนเดียวคงไม่พอ ใครล่ะหนอจะดูแลแม้อยู่เมือง
12 กันยายน 2552 17:15 น. - comment id 1038094
คุณก็อยู่เช่นกันฉันจึงเห็น คุณไม่เห็นฉันก็ไม่ได้เสมอ ฉันเห็นคุณว่าคุณสนจนละเมอ คุณทำเพ้อ เกี่ยวอะไรฉันไปดอย..ฮึ! เข้ามาเย้าเล่นอย่าโกรธนา
12 กันยายน 2552 17:16 น. - comment id 1038095
ไม่รู้ดีใจถึงใคร แต่ขอดีใจด้วยคนคะ
12 กันยายน 2552 17:35 น. - comment id 1038101
ยามเมื่อเรา.... ได้ทราบข่าวคราวใคร... เป็นบางครั้ง บางคราว... มันใช่ความรู้สึกแบบนี้เลยค่ะ
13 กันยายน 2552 19:20 น. - comment id 1038441
ดีใจจัง..ที่คุณยังอยู่
14 กันยายน 2552 15:25 น. - comment id 1038640
ดีใจ...ที่คุณยังอยู่ อยู่ในความรู้สึก สื่อถึงกันและกันในส่วนลึก แม้ตัวไกลยังรู้สึก..นึกถึงห่วงใย ความรู้สึกนี้ยากที่จะบรรยาย %