***ไม่ถึงปีชายาศรีขจีก็มีครรภ์ เฝ้าคอยวันลูกน้อยเสน่หา ครบสิบเดือนเคลื่อนคลอดพระธิดา ราชกัลยาสุขเกษมเปรมปรีดี ****จะกล่าวถึงบุรีสีทันดร เขตนครประชิดอิสราศรี ถวายราชธิดาไพศาลี ผูกสุวรรณปบพีกับกรุงไกร พระองค์ทรงเสน่หาเอื้ออาทร นางมีครรภ์อ่อนนอนแพ้ไข้ พระดูแลแผ่บุญอุ่นอกใจ จนนางได้โอรสยศฤทธา พระห่างหายชายาหุ่ยลืมห้องหับ เจ้าคุณคลังคอยขยบทูลถามหา ขออภัยในราชกิจนะพ่อตา ถึงเวลาฟ้าคงให้ได้หลานตัว ****ฝ่ายเจ้ากรุงสีทันดรอาวรณ์หวัง ส่งสาส์นยังราชธิดาทูลลาผัว กลับเหย้าเยือนสีทันดรบิดาตัว ใคร่ยิ้มหัวเห็นหลานผู้วานวงสื 20 คำกลอน พระชายาไพศาลีมีสีลศักดิ์ จงจิตภักดิ์ภัสดาอานิสงสื ขึ้นทูลลาพระศรีปฏิรัฐธำรง พระองค์ทรงมธุรสพจนา โอ้ชายาไพศาลีของพี่เอ๋ย ไม่เคยเลยจะนิราศคลาดพี่หนา พี่จะตามไปด้วยพระชายา ทั้งโสภามเหสียิ้มพิมพิลักษณ์ อัครชายาฮาโนทรงโสภา พร้อมอัครชายาตุ๊กตาผู้เลอศักดิ์ อีกเจ้าฟ้าไชยก็จะไปประพาสพัก ราชสำนักสีทันดรทุกอรองคื องค์หญิงไพศาลีเนตรคลอคลอง ทูลสนองสวามีที่เสริมส่ง เป็นบุญของหม่อมฉันและเชื้อวงศ์ เชิญพระองค์เสด็จไปฉันท์ไมตรี องค์กษัตริย์ตรัสสั่งเสนาหาญ ให้เตรียมการพร้อมพรักสมศักดิ์ศรี แต่พระยาคลังกลาโหมรักษาบุรี ป้องไพรีรานรุกบุกชิงเมือง 25 คำกลอน วันที่สิบกันยาอุษาฤกษ์ อรุณเบิกเดินพลถนนเนื่อง เก้าราตรีถึงสีทันดรเรือง เข้าเฝ้าเบื้องบาทกรุงสีทันดร เจ้ากรุงปลาบปลื้มราชบุตรเขย ทั้งชมเชยพระหลานรักพักตร์ละอ่อน จัดฉลองเลี้ยงรับถวายพระพร เหล่านิกรเกษมสันต์สัมพันธไมตรี เสร็จฉลองไมตรีที่อึกทึก เวลาดึกสิบเก้ากันยาน่าบัดสี กลาโหมพระคลังรุมริบบุรี ครอบธานีศรีอิสราแล้วปราบดา ออกญากลาโหมเป็นเจ้ากรุง พระคลังพุ่งเป็นนายกศรีพงศา ชายาหุ่ยก็ได้รับสถาปนา เป็นอัครมหาหุ่ยราชินี พระชายาศรีขจีซึ่งราชธิดา สถาปนาเป็นเป็นฟ้าหญิงเทพขจีสรี เจ้าหลานเป็นพระโสพรรณกัลยานี ทุกเสนีได้ปรับแต่งตำแหน่งแจง 30 คำกลอน ต่อตอน 4
10 กันยายน 2552 06:46 น. - comment id 1037037
มาให้กำลังใจคนแต่งก่อน ต้องรีบไปทำงาน ค่ำๆมาอ่านใหม่นะคะ....
10 กันยายน 2552 11:28 น. - comment id 1037171
หนึ่งกำลังก็มากเกินพอสำหรับการแต่งต่อ ขอให้ทำงานอย่างมีความสุขครับผม
10 กันยายน 2552 17:45 น. - comment id 1037382
จะรออ่านตอนต่อไปค่ะ
10 กันยายน 2552 20:33 น. - comment id 1037501
กลับมาแล้ว..พักผ่อน..ก่อนนอนหลับ ว่าจะกลับมาอ่านสานเนื้อหา อันเรื่องราวที่ขยัน...ฝันเขียนมา อักษราคุณค่าคล้ายวรรณกรรม เริ่มงงงง...พระญาติอาจคลาดเคลื่อน กลัวลืมเลือนทำแผนผังเมื่อตอนค่ำ แต่งต่อเถิดว่างจะเปิดอ่านประจำ เป็นลำนำคำหวานนิทานไทย... ใกล้จะถึงตอนตื่นเต้นรึยังคะ... อิอิ..
12 กันยายน 2552 12:52 น. - comment id 1038061
***แต่งไป 400 คำกลอนแล้วครับ แต่เกรงใจสมาชิก จะลงมากคนเดียวกลัวคนอื่นไม่มีพื้นที่น่ะครับ ค่อยๆอ่านไปเรื่อย ๆเนาะ ไม่มุ่งหมายด้านตื่นเต้นสนุกสนานมากหรอก ผูกเรื่องเขียนกลอนเพื่อศิลปทางภาษา เพราะไม่อาจเทียบนิทานคำกลอนยุคเก่าก่อนได้ ลองหัดแต่งดู ผมก็ยังกลับไปอ่านเรื่องพระอภัยมณีอยู่ครับ ท่านสุนทรภู่แต่งเก่งมากมาก