อยู่ใกล้แต่ไกลเกิน

อนาลัย


 บ้านของเราอยู่ใกล้ไม่ไกลมาก
ห่างกันเพียงคนละฟากฝั่งถนน
มีช่องว่างเกาะกลางทางสร้างกันชน
แต่เหมือนกั้นเราสองแยกแตกต่างกัน


คนหนึ่งมองก็จะเห็นเป็นตึกสวย
ตกแต่งด้วยราคามหาศาล
คนหนึ่งมองลงเห็นเป็นอาคาร
เพียงหอพักสวัสดิการบ้านคนจน

เทียบกับแสงแห่งดวงดาวที่พราวฟ้า
แสงจากห้องช่างนวลตาน่าฉงน
ยามเงียบเหงาเฝ้ามองห้องเบื้องบน
ช่างสวยจนหลงจ้องมองทุกคืน..


คนถูกจ้องแอบมองไม่เคยรู้
คนแอบดูอยู่ใกล้แต่ไกลห่าง
เพียงช่องว่างระหว่างถนนบนเกาะกลาง
เกินกำลังจะสมานสานไมตรี


แม้เคยได้เห็นใกล้ไม่ไกลห่าง
แต่ก็มีช่องว่างอยู่ทุกที่
รอยยิ้มจากดวงตาเอื้ออารีย์
กลับทำร้ายใจที่เศร้าให้ร้าวราน

ช่องแห่งความว่างระหว่างถนน
กับห้องแห่งกลุ่มคนบนตึกสวย
แยกชนชั้นฉันคนจนเธอคนรวย
โลกที่สวยจึงหนาวเหน็บเจ็บที่ใจ

ได้รู้จักใครบางคนโดยบังเอิญ
บังเอิญหลายอย่างหลายประการ
แต่กลายเป็นว่าจริงๆแล้วเราแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง  ตลกดีนะ ..ชีวิต				
comments powered by Disqus
  • ขจรปฐวี

    9 กันยายน 2552 07:55 น. - comment id 1036515

    นึกถึงสไปเดอร์แมน ยิงใยไปเกาะตึกฝั่งตรงข้ามแล้วโหนลอยไปหานางเอก แค่นี้เกาะกลางก็ไม่ใช่ปัญหาครับ
  • แม่จิตร

    9 กันยายน 2552 09:56 น. - comment id 1036540

    36.gif
  • แถก ดิก ดิก(ชอบแจกกำลังใจ)

    9 กันยายน 2552 10:23 น. - comment id 1036547

    ไม่แปลกครับ
    สำหรับผม
    มิตรภาพไร้พรหมแดน
    มดกับช้างยังเป้นเพื่อนกันได้
    ถ้าจริงใจกันซะอย่าง
    สิ่งภายนอกจะเป้นแค่..เปลือก..เท่านั้นเอง..
    
    99536499bn2.gif
    มาให้กำลังใจครับ
  • กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

    9 กันยายน 2552 21:04 น. - comment id 1036927

    เยี่ยมครับ  แนวคิดที่น่าพิจารณา ทีเดียว
  • แมวเหลือง

    10 กันยายน 2552 00:03 น. - comment id 1037005

    ชอบเนื้อเรื่องจังครับ ถ้าสัมผัสนอกมีครบทุกช่วงก็จะยิ่งงามนะครับ
    
    41.gif39.gif12.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน