เธออยู่สูงเกินกว่าจะเอื้อมถึง ที่คนหนึ่งเฝ้ามองอย่างใจหาย ดังเช่นดาวที่อยู่บนฟ้าไกล คว้ามาได้อย่างไรใจขลาดกลัว ถ้าหากคว้ามาแล้วดาวดับแสง คงอ่อนแรงหากมองแล้วไม่เห็น ดาวสดใสประกายแสงดุจเดือนเพ็ญ ไม่วาววับสดใสเหมือนดังเคย ถ้าหากปีนขึ้นไปเพื่อเอื้อมหา พลาดตกมาอาจเจ็บใจสลาย หรืออาจมีดาวดวงอื่นอยู่เคียงกาย คว้ามาได้ก็ลอยลับไม่กลับมา ถ้าหากดาวดวงนั้นลอยมาหา พร้อมแปรค่าเป็นพียงแค่ก้อนหิน เพื่อมาเคียงเดินอยู่คู่ชาวดิน แสงสกาวสูญสิ้นไม่หวั่นกลัว ไม่ต้องลอยลงมาหรอกดาวเอ๋ย อยู่ดังเคยเช่นดาวประดับฟ้า แสงสดใสของเธอช่วยนำพา ให้ดวงตาของฉันมองเห็นทาง อยู่รอฉันบนนั้นได้ไหมเล่า คนมองเฝ้าจะสร้างวันสดใส วันที่เหินเวหาสู่ฟ้าไกล จะบินไปเพื่ออยู่เคียงข้างเธอ
7 กันยายน 2552 18:24 น. - comment id 1035986
กลอนนี้ คมคาย มากครับ.....
7 กันยายน 2552 20:49 น. - comment id 1036055
ให้ดาวอยู่บนฟ้า ให้ปลาอยู่ในน้ำ และปล่อยให้ความรักเป็นเพียงแค่ฝัน...ห่างกันแค่ไหนรักได้เท่าเดิม...เนื้อเพลงของ น้ำชา... เห็นคุณลักษณ์เอามาโพสท์ลงในกระทู้เพราะดีเหมือนกันนะลองเปิดดูซิค๊ะ
9 กันยายน 2552 11:37 น. - comment id 1036587
มีดวงดาวดวงหนึ่งบนฟากฟ้า ที่ใจข้าปารถนาจะคว้าสอย แต่คงเป็นความคิดที่เลื่อนลอย ได้แต่คอยให้ดาวร่วงหล่นมา รู้ดีว่ามันคงเป็นไปไม่ได้ ถึงอย่างไรดาวก็อยู่คู่กับฟ้า คงไม่อาจอยู่คู่พื้นพสุธา อันตัวข้าทำได้เพียงแค่เชยชม
17 กันยายน 2552 14:56 น. - comment id 1039660
เพาะดีนะ แต่เศร้าจังเลย ชอบๆๆๆๆ
18 พฤศจิกายน 2552 11:52 น. - comment id 1044101
สักวัน เราคงจะได้เจอกันนะ ดวงดาว เพราะน้ำจะท่วมฟ้า ปลาจะกินดาว อิอิ