สายลมหนาวหยอกล้อกับกิ่งไม้ ท่ามกลางเหมันตฤดูอันเย็นยะเยือก ฉันปิดบานหน้าต่างลง ไปพร้อมๆกับหัวใจที่เย็นชา นานมาแล้วที่หัวใจดวงนี้ยังคงว่างเปล่า ณ นาทีนี้มันก็ยังคงว่างเปล่าอยู่ ความหนาวมันช่างโหดร้ายเหลือเกิน หัวใจบอกกับฉันเช่นนั้น เมื่อไหร่จะมีหัวใจสักดวงมาพร้อมผ้าห่ม อ้อมกอดแห่งอุ่นไอรักนั้นอยู่ที่ไหน อาจจะมีอยู่จริงหรือไม่มีเลย ฉันก็ไม่รู้ ฉันบอกกับหัวใจเช่นนั้น บางทีเธอคนนั้นอาจอยู่ในม่านหมอกแห่งลมหนาว หรือกำลังดื่มด่ำกับน้ำค้างอันหอมหวานกลางไพร หรืออาจจะขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มผืนยาวเหมือนกับฉัน หรือบางทีเธอคนนั้นอาจกำลังคิดเช่นเดียวกับที่ฉันคิด หรือเธอไม่มีอยู่จริง บางทีฉันอาจจะคิดไปเพียงคนเดียว ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันนั่นแหละ หัวใจบอกกับฉันเช่นนั้น...
Saran 7 ก.ย. 2552 13:08 น. - ID 128968 
811
2
0
7 กันยายน 2552 16:17 น. - comment id 1011238
บางครั้งเหงา ก็ไม่ทำให้เราทุกข์เสมอไป แต่ก็ทำให้เรารู้ว่าเราต้องการอะไรนะคะ
7 กันยายน 2552 20:39 น. - comment id 1036047
คิดเหมือนกันเลยค่ะชอบเวลาอยู่คนเดียว จะหาเวลาอยู่กับตัวเองบ่อย ๆ อย่างน้อยวันละ 1 ชั่วโมง (นั่งดูลมหายใจตัวเองเล่น ๆ ) แล้วจะเข้าใจตัวเองมากขี้นว่าแท้จริงเราต้องการอะไร
8 กันยายน 2552 09:30 น. - comment id 1036175
เหงามีมาเป็นช่วงๆค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
