ถ้าฉันย้อนกลับไปในอดีต ฉันจะขีดเส้นไว้ที่ใต้ชื่อ และบอกย้ำหัวใจให้ฝึกปรือ เลิกยึดถือความรักเพียงตักตวง จะติดตามถามหาคุณค่ารัก เพื่อทอถักรักจริงยิ่งใหญ่หลวง แล้วยกใจมอบให้ไปทั้งดวง จะไม่หวงกันไว้รอใครมา จะเกี่ยวก้อยเดินไปในถนน ให้ผู้คนหม่นเศร้าเฝ้าอิจฉา ให้พระจันทร์กระจ่างกลางนภา หลบสายตาสองเราเพราะเข้าใจ จะนั่งอยู่เคียงกันในวันนั้น จนฟ้าสั่นหวั่นจิตคิดสงสัย ส่งสายลมสอบถามถึงความนัย ด้วยหวั่นไหวในรักและภักดี จะนอนชมดาวดวงบนห้วงฟ้า ที่อิจฉาเราสองเฝ้าหมองศรี จนยอมทิ้งฟากฟ้ามาปฐพี สู่ธุลีแดนดินจนสิ้นใจ ฉันคงย้อนกลับไปไม่ได้แล้ว หมดวี่แววเวทนาจากตาใส สิ่งที่เหลือเตือนจิตสถิตใน คือความไหวหวาดหวั่น ทั้งฉันเธอ ------------- (ไร้อันดับ)
5 กันยายน 2552 23:14 น. - comment id 985952
พี่ช่อฯ ไม่ได้คุยกันนานเลย คิดถึงกลอนของพี่นะครับ รออ่านแบบเต็มๆ อยู่ครับ ผมสบายดี ขอบคุณทีแวะมา ดูแลสุขภาพด้วยครับ
5 กันยายน 2552 23:11 น. - comment id 985956
คห 63 64 ฉาง มาตอนเสร็จงานเลยนะ ที่ต้องการให้ช่วยน่ะ ไม่มา แหมๆๆ ยิ้มเยาะเย้ย หรือไง
5 กันยายน 2552 23:09 น. - comment id 985967
คุณแบม หากสัมผัสสักนิดในจิตได้ รวมกันไว้เป็นกลุ่มอบอุ่นนัก แม้เรื่องราวผ่านมาที่ว่าหนัก พวกเราจักข้ามพ้นบนแรงใจ ขอบคุณมาตามสัญญาครับ เสียชีพอย่าเสียสัตย์ อิอิ ขอให้มีความสุขครับ
5 กันยายน 2552 17:30 น. - comment id 990876
หากสัมผัสรู้สึกนึกคิดได้ รับดอกไม้แนบจิตด้วยคิดถึง มอบกลับด้วยหัวใจให้ตราตรึง ผูกเชือกซึ่งร้อยไหมรวมใจกัน จะถนอมน้ำใจไม่ก่อกลุ้ม จะรวมกลุ่มเชื่อมใยไม่ไหวหวั่น ยามใครเศร้ากำลังใจให้แบ่งปัน ด้วยยึดมั่นศรัทธามาประคอง แวะมาเม้นตามสัญญาค่ะ สัญญาต้องเป็นสัญญา สัญญาก็คือสายันต์
5 กันยายน 2552 08:31 น. - comment id 992573
สวัสดีคุณสืบ และ คุณตั๊กสหายรัก ไม่มีอะไรหรอก เอากลอนรักมาฝากเฉยๆ เหตุผล เขายังเฝ้าคอยดูอยู่เสมอ จับมือเธอให้รู้ว่าอยู่ใกล้ เหมือนจะกลัวพลั้งเผลอสูญเธอไป หลังหลับไหลเต็มตื่นในคืนดาว คืนเย็นเยียบเงียบสงบจะอบอุ่น กับหมอนหนุนผ้าห่มกันลมหนาว กับคนที่คอยนั่งฟังเรื่องราว ทุกย่างก้าวของเธอเสมอมา หากเธอล้มลงทรุดเขาฉุดรั้ง คอยดันหลังให้ย่างไปข้างหน้า ถึงทางตันมืดอับเหมือนหลับตา เขาจะหาไฟส่องให้มองทาง หากแพ้พ่ายไหล่ล้าน้ำตาเปื้อน เขาคือเพื่อนมาเพียงเพื่อเคียงข้าง คอยปกป้องคอยปลอบผู้บอบบาง แหละเป็นฟางเส้นสุดท้ายให้หมายคว้า เขามิใช่มนุษย์ผู้ผุดผ่อง มีบกพร่องร่วงโรยมีโหยหา เป็นเพียงคนสามัญธรรมดา ที่เห็นค่าของเธอจนเพ้อไป โปรดอย่าเฝ้าสังเกตถามเหตุผล ถ้าหนึ่งคนมั่นคงอย่าสงสัย สิ่งที่เกิดจากขั้วของหัวใจ หาเหตุผลใดใดย่อมไม่มี
5 กันยายน 2552 08:10 น. - comment id 992622
เขียนได้เยี่ยมคับ
5 กันยายน 2552 10:52 น. - comment id 992775
คุณฤทธิ์ กลอนที่นำมาฝากเป็นกลอนรักที่น้อยครั้ง ทีคุณจะเขียนแต่ผมยืนยันครับ ว่าเขียนได้ดีจริงๆ น่าจะนำไปลงให้พวกเราได้ แสดงความคิดเห็นกันบ้างนะครับ เชื่อว่าทุกคนคงอยากแสดงความคิดเห็น ในงานคุณฤทธิ์ ให้หายคิดถึงเหมือนผม ช่วยรับไว้พิจาณาด้วยครับ
5 กันยายน 2552 10:11 น. - comment id 992786
คุณฤกษ์ ถ้าและฉันร่วมกันมั่นใจอยู่ แต่เธอดูเฉยเฉยฉันเลยเสีย ยังสงสัยความคิดถึงซึ่งนัวเนีย ยอมเป็นเบี้ยรองบ่อนค่อนหัวใจ ดีใจที่มาทักทายครับ หายไปนานเลยนะครับ อย่าทิ้งกันไปนานนักนะครับ คิดถึงกันบ้างนะ สบายดีนะครับ ขอให้มีความสุขครับ
5 กันยายน 2552 10:15 น. - comment id 992789
คุณปรางทิพย์ วันเวลาผ่านไปในขณะ ความคิดจะอยู่นิ่งเป็นจริงไหม สิ่งที่มาลาจากและพรากไป คงเหลือไว้ให้คิดในจิตเรา คนเราบางครั้งก็อยากหยุดอยู่นิ่งๆ อยู่กับความสงบ กับจิตใจครับ ขอให้มีความสุขครับ
5 กันยายน 2552 10:20 น. - comment id 992791
คุณฤทธิ์ กลอนลักษณะนี้หลายๆ กลอนเกิดจาก ความรู้สึก ในตอนเขียน แต่กลอนนี้ ไม่ได้เกิดจากความรู้สึก แต่เกิดจากการอยากบอก เกี่ยวกับเงื่อนไขของเวลา และการทุ่มเท ให้กันในขณะ ที่ยังไม่สายเกินไป ครับ คุณฤทธิ์หายไปนานเลย คิดถึงงานของคุณฤทธิ์มากๆ เลยครับ ดีใจจังเลยครับ ที่มาทักทาย อย่างน้อยก็รู้ว่า คุณฤทธิ์ไม่ทิ้งพวกเราไป ขอให้มีความสุขมากๆ ครับ
5 กันยายน 2552 10:23 น. - comment id 992792
คุณกิ่งโศก ผมเห็นงานเขียนที่พัฒนาขึ้นของคุณ แล้วรู้สึกดีใจ แทนชาวบ้านกลอน ที่ได้มีคนเก่งๆ เขียนงานดีดี ให้พวกเราอ่านมากๆ ครับ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
5 กันยายน 2552 10:24 น. - comment id 992793
เช้านี้แวะเข้ามาดูความเรียบร้อยของบ้านคุณนักสืบค่ะ คิดว่ายัยฉางน้อยตัวแสบคงยังไม่มาป่วน กะว่าจะมาวางระเบิดไว้ เผื่อเค้าเข้ามาทีหลังจะได้ชักดิ้นชักงอตามแบบฉบับของเค้า เจอกลอนที่คุณฤทธิ์ฝากไว้ให้พวกพี่ๆน้องๆอ่าน ชอบมากค่ะ เอาไว้สักวันหนึ่งเราจะได้ต่อกลอนกันนะคะ เพราะว่าตอนนี้โฟกัสเรื่องงานมากๆ ปีหน้าไม่รู้ว่าจะเหนื่อยกว่านี้หรือเปล่า คุณฤทธิ์ว่างๆมาเขียนกลอนให้คุณตั๊กอ่านอีกนะคะ ช่วงนี้คุณตั๊กไม่ค่อยได้เดินทางไปไหน แวะเข้ามาอ่านกลอนบ่อยๆค่ะ
5 กันยายน 2552 10:32 น. - comment id 992795
คุณมัส บ้านนี้ได้เกียรติ์ต้อนรับ เพื่อนๆ ที่คิดถึงเกือบหมดเลยนะครับ ดีใจจัง ที่มากันพร้อมหน้าพร้อมตา คุณมัส ช่วงหลังคุณฤทธิ์ก็หายไปนาน จนผมกลัวจะไม่ได้อ่านงานดีดี ของคุณฤทธิ์อีก แล้วคุณมัสล่ะ เมื่อไหร่ จะส่งผลงานเข้าประกวด อีกสักครั้ง ทิ้งไว้นานนักสนิมเกาะนะ หาว่าบ่นพึมพัม ผมรำพันต่างหาก งานชิ้นนี้มีจุดมุ่งหมายให้ทุ่มเทรักจริง ให้แก่กัน ก่อนที่จะไม่มีใครให้ทุ่มเท ครับ จริงเนอะ ถ้าย้อนกลับไปได้ผมก็อยากไป จดจำเรื่องราวดีดี ไว้บ้างเหมือนกัน ดีใจจังที่ชวน ไปชวนฉางน้อย กับคุณฤทธ์ ด้วยนะ ไปกันสี่คน อบอุ่นดี ครับ ขอบคุณในมิตรภาพที่ให้กัน ตลอดมา ขอบคุณครับ
5 กันยายน 2552 10:43 น. - comment id 992796
คุณอนงค์นาง บางครั้งคนเราคงต้องเลือกคนที่คุยแล้ว สบายใจ มีพื้นฐานในการคิดที่ใกล้เคียงกัน ให้เกียรต์กันและเข้าใจกันครับ ความเป็นเพื่อนควรมีให้ทุกคน ที่เข้าใจในความเป็นเพื่อน ครับ
5 กันยายน 2552 10:47 น. - comment id 992799
ทำวันนี้ให้ดีที่สุดค่ะ จะได้ไม่ต้องเสียใจภายหลัง อดีตไม่อาจย้อนกลับไปแก้ไขอะไรได้ ปัจจุบัน คือสิ่งที่เรากำลังกระทำอาจดี ร้าย เรายังไม่เห็นผล อนาคต คือผลของการกระทำในวันนี้ค่ะ อิอิ งงป่ะ อย่าว่าคนกำลังเบลอเลยค่ะ ถ้าฉันย้อนเวลากลับไปได้ จะแก้ไขอดีตที่ผิดพลั้ง จะดูแลเอาใจไม่ชิงชัง ลบความหลังครั้งเศร้าที่เรามี จะไว้เนื้อเชื่อใจไม่หวั่นหวาด เรื่องใดพลาดจะปลุกทุกวิถี จะต่อเติมเสริมใจด้วยไมตรี พร้อมวจีน้อมนำคำชื่นใจ ไม่ทอดทิ้งให้เดียวดายคล้ายเหว่ว้า ยามใดล้าให้ไหล่พิงอิงอาศัย ช่วยซบซับเมื่อคราที่ปราชัย มอบอาทรอุ่นไอมิไคลคลา แต่ฉันย้อนเวลามาไม่ได้ เรื่องพลั้งไปไม่หวนทวนมาหา เกินแก้ไขติดบ่วงห้วงเวลา รับชะตาพลาดพลั้งทั้งฉันเธอ..
5 กันยายน 2552 10:48 น. - comment id 992800
คุณวิทย์ กาลเวลาถ้าผ่านไปแล้ว เรามารู้สึกที่หลังว่า เรายังไม่ทำให้ดีที่สุด คงเสียดายไม่น้อย ว่าไหมครับ ขอบคุณสำหรับ กำลังใจที่ให้กันเสมอมาครับ
5 กันยายน 2552 11:30 น. - comment id 993343
คุณกุ้ง งานนี้ใครเป็นโนบิตะล่ะ คุณกุ้งเป็นซิซุกะน่ะ ผมเป็นไจเอ่นเอง ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนครับ
5 กันยายน 2552 11:25 น. - comment id 993373
ต้องปรึกษาโดเรมอนแล้วล่ะ :)
5 กันยายน 2552 11:10 น. - comment id 993390
เฌอ ถ้าเธอย้อนเวลาไปมาได้ เธอจะทำยังไงในชีวิต เธอจะบอกออกมาว่าไม่ผิด หรือเธอติดคำว่าน่าอภัย ... ไม่นับถือก็ต้องนับถือ คนอดนอน ทั้งคืนแต่ แต่งกลอนได้ขนาดนี้ ไม่เลื่อมใสก็ไม่ได้แล้ว ยอดเยี่ยมนะตัวเอง ปล. ช่วยเปลี่ยนคำว่าเธอ เป็น เฌอ ในกลอนที่ตอบ เม้นต์ให้ทีครับ
5 กันยายน 2552 11:02 น. - comment id 993463
คุณมัส ขอบคุณที่มาแวะดูความเรียบร้อยให้ครับ ฉางน้อยมาอ่าน คงชักดิ้นชักงอจริงๆ ครับ ผมบอกให้คุณฤทธิ์ ช่วยพิจาณาเรื่อง ลงกลอนแล้ว เชื่อว่าคุณมัสเป็นอีกคนหนี่ง ที่คิดเหมือนผม ผมจะรอดูคุณมัส ต่อกลอน กับ คุณฤทธิ์ ให้ฉาง ช่วยจบกลอนให้ คงสนุกดี ว่าไหมครับ รอดูงานใหญ่อยู่นะครับ
5 กันยายน 2552 10:58 น. - comment id 993550
คุณมิน สงสัยไปเจอ แบบนี้มาหรือครับ มีอะไร ก็เล่าสู่กันฟังนะครับ จะได้ระบายออกมาไง ดูแลสุขภาพด้วยครับ
5 กันยายน 2552 10:56 น. - comment id 993694
กวีน้อย งานของกวีน้อย ถ้าจะบอกจริงๆ ผมว่าอยู่ในเกณฑ์ใช้ได้เลยนะ มีทั้งความพยายามและความคิด สร้างสรรค์ ยังขาดพล็อตเรื่อง และถ้อยคำอีกนิดหน่อย ลองๆ หาประสบการณ์ไปเรื่อยๆ นะครับ สำหรับงานผมก็ยังผิวเผินมากอยู่ครับ และก็กำลังพัฒนาเหมือนกัน ขอบคุณสำหรับกลอนที่นำมาฝาก ขอให้มีความสุขครับ
5 กันยายน 2552 12:25 น. - comment id 993896
พี่สืบ หายไปไหน ตั้งนาน คิดถึงนะ
5 กันยายน 2552 15:07 น. - comment id 994164
พยายาม ตั้งใจนะครับ..... อย่าให้รัก...ต้องจืด ............................. รักครูต้องทำตัวเป็นเด็กครับ
5 กันยายน 2552 18:07 น. - comment id 994619
....อะแฮ่ม......
5 กันยายน 2552 18:06 น. - comment id 994631
......ตั๊บแก......
5 กันยายน 2552 18:53 น. - comment id 994637
ดีจ้า น้องชาย ถ้าย้อนอดีตกลับไปได้ก็ดีนะคะ แต่คิดๆดูแล้วก็ไม่อยากเป็นเด็กอีก ไปแก้ไขสิ่งที่ทำผิด ก็คงจะแก้ไขกันมากมาย สบายดีนะคะ
5 กันยายน 2552 18:05 น. - comment id 994651
คุณก่องกิก มาอ่านประโยคที่ว่า "รักครูต้องทำตัวเป็นเด็ก" แหมๆ ทำเอาแทบสำลัก สงสัยต้องไปขอเป็นนักเรียน ฝึกหัด ของคุณก่องกิกก่อนครับ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
5 กันยายน 2552 17:57 น. - comment id 995344
ริมธาร ช่วงนี้ผมงานเยอะ แต่ก็ยังไม่ลืมเพื่อนๆ ในบ้านกลอน ที่มาลงกลอน ส่วนหนึ่งก็เพราะ จะได้คุยกับเพื่อนๆ ครับ สบายดีนะ ดูแลสุขภาพด้วย
6 กันยายน 2552 20:20 น. - comment id 1000468
คุณกุ้งฯ ช่วงนี้งานเยอะครับ แต่ถ้าว่างก็จะเข้ามา อ่านงานเพื่อนๆ ยังแวะเวียนอยู่ครับ ผมสบายดีครับ หวังว่าคุณกุ้งสบายดีเช่นกัน ขอบคุณที่ยังไม่ทิ้งกันครับ
7 กันยายน 2552 08:54 น. - comment id 1004026
สหายยา งานเข้าไรกัน ตอนนี้งานจบแล้ว ต่างหาก มาสายดีกว่าไม่มาเลย ว่าป่ะสหาย ดูแลตัวเองมากๆ หน่อยนะ
6 กันยายน 2552 17:00 น. - comment id 1011608
ห่างหายไปนาน สบายดีนะครับ ฝีมือกลอนจะแจ่มเช่นเดิมครับ
4 กันยายน 2552 14:49 น. - comment id 1035626
1...
4 กันยายน 2552 14:51 น. - comment id 1035627
คนที่ได้ที่ 1 สวยน้อยกว่าที่ 2 ชัวร์
4 กันยายน 2552 14:53 น. - comment id 1035628
เข้าอ่านงานกลอนของพี่ชายค่ะ ลองพยายามดูสิคะ ตื๊อเท่านั้นที่ครองโลกค่ะ เอิงจะคอยเป็นกำลังใจให้ ถ้าคิดว่าเธอคนนี้แหละใช่ ก็ลุยไปให้เต็มที่เลยค่ะพี่ คู่กันแล้วย่อมไม่แคล้วกัน ด้วยจิตคารวะ ปล.พี่วาอย่าโกรธเอิงน้า เอิงไม่ได้แช่งนะ แต่เอิงพูดความจริง ก๊ากๆๆๆๆ
4 กันยายน 2552 15:26 น. - comment id 1035645
กาลเวลาเป็นทั้งมิตรและศัตรู
4 กันยายน 2552 15:56 น. - comment id 1035660
แต่ใครเล่าซื้ออดีตกลับคืนได้ นักสืบไร้อันดับกลับถวิล สิ่งที่ผ่านคือหวาดไหวในดวงจินต์ ให้ชีวินหมองเศร้าเนาเนิ่นนาน.... ถ้าย้อนเวลากลับคืนได้ ขอให้สมใจในปรารถทุกประการค่ะ....
4 กันยายน 2552 15:59 น. - comment id 1035663
ถ้าฉัน....หลงกาลเวลา อดีตผ่านไปแล้ว อนาคตแล้วมาไม่ถึง ปัจจุบันนั้นจึง เข้าให้ถึงค่อยฝ่าฟัน ชีวิตปลายจมูก พันผูกนั้นคือฝัน หายใจเข้าออกพลัน เมื่อหยุดนั้นคือวายปราณ กาลเวลาไม่มีวันสิ้นสุด
4 กันยายน 2552 15:54 น. - comment id 1035665
อันสายลมพัดผ่านไม่หวลกลับ สายน้ำลับพัดกระแสไม่แปรผัน อดีตผ่านไปไม่ย้อนกลับปัจจุบัน เรื่องราวนั้นเก็บไว้แต่สิ่งดีดี
4 กันยายน 2552 16:25 น. - comment id 1035675
แม้เวลายากยิ่งจะวิ่งกลับ แต่กาลลับล่วงเลยจักเผยไว้ ลิ้มรสถ้อยร้อยเรียงคู่เคียงใจ คือสายใยสัมพันธ์ "ทั้งฉันเธอ" ......................................... แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ พี่ไร้อันดับ สบายดีนะคะ
4 กันยายน 2552 17:03 น. - comment id 1035679
อดีตไม่คืนย้อนตอนมันลับ มันไม่กลับมาหาทุกคราครั้ง มันมาแล้วมันทอดทิ้งเหมือนชิงชัง ใครฉุดรั้งมันไว้ไม่ได้เลย มันไม่อยู่เคียงใจในวันนี้ ทั้งไม่มีความรักสักนิดเผย อดีตคอยถอยห่างเหมือนอย่างเคย มันไม่เฉยอยู่ยง "ใจคงเดิม"
4 กันยายน 2552 17:28 น. - comment id 1035689
จองที่ 10 ก่อง ไว้มาใหม่ค่ะ อิ
4 กันยายน 2552 17:53 น. - comment id 1035696
แม้เราจะย้อนอดีตได้ หลายครั้งเคยคิดเหมือนกันค่ะว่า ถ้าย้อนเวลาได้จะกลับไปแก้ไขสิ่งที่ทำผิดพลาด แต่ทว่า....คนๆนั้นคนที่ย้อนกลับไปแก้ไข...หาใช่ตัวตนที่แท้จริงของเราไม่ เรียนรู้จากประสบการณ์แม้เจ็บนานแต่ยิ่งจำ
4 กันยายน 2552 18:13 น. - comment id 1035709
.... พี่ชายเรา เป็นไรไปน๊อ...... อยู่ๆก็มาเพ้อรำพัน อิอิ .......สาวคนไหนหว่า ทำให้พี่ชายเราเปลี๋ยนไป๋ เย้ๆๆๆๆ
4 กันยายน 2552 18:22 น. - comment id 1035726
สายน้ำไม่ไหลย้อนกลับฉันใด.. เวลาที่ผานเลยไปไม่หวนคือฉันนั้น... พี่ชาย..ชอบกลอนบทนี้..จังเลย...
4 กันยายน 2552 18:47 น. - comment id 1035756
เมื่อมิอาจเอื้อมเอากาลที่ผ่านพ้น เพียงเตือนตนบนทางที่สร้างสรรค์ เพียรในปัจจุบันกาลแห่งวารวัน หวังเธอฉันวันนี้ยังมีเรา มาอ่านงานกลอนงามๆและให้คติ ครับ
4 กันยายน 2552 18:57 น. - comment id 1035764
อ่านกลอนพี่นักสืบแล้วโดนใจเลยค่ะ จริงด้วยนะคะ ถ้าย้อนเวลาไปได้ อยากจะทำทุกอย่างให้ดีที่สุด แต่วันนี้มันสายไปเสียแล้ว ความรู้สึกที่อยู่ข้างใน แม้แต่พูดยังไม่มีสิทธิเลย
4 กันยายน 2552 18:59 น. - comment id 1035766
ฉาง มาที่ 1 บ้านนี้ ระวัง หาว่ารู้กันเองน่ะ ซนอะไรอยู่ป่าว อย่าไปแกล้งใครนะ
4 กันยายน 2552 19:06 น. - comment id 1035772
คห 2 3 คุณDARK LORD เรื่อง ที่ 1 สวยน้อยกว่าที่ 2 ไม่แน่ใจ แต่ที่ 1 อาจน่ารัก กว่าที่ 2 นิดหน่อย ก็เป็นได้ เรื่องที่เขียน เขียนให้คนอื่นครับ อยากให้เขารู้ว่าเวลาน่ะย้อนไม่ได้ ถ้าอยากจะทำทำเสียตอนนี้ และทำด้วยใจที่มั่นคง ในตอนที่คนทั้งคู่ยังอยู่ด้วยกัน ขอบคุณสำหรับความคิดเห็น น่ารักๆ ครับ
4 กันยายน 2552 19:08 น. - comment id 1035774
คุณวชรกานท์ มีคนบอกว่า เวลาทำให้เรารู้จักกัน และเวลาทำให้เรา ต้องพรากจากกัน ขอบคุณที่มาทักทายครับ
4 กันยายน 2552 19:11 น. - comment id 1035777
คุณน้ำตาลหวาน ถึงสายลมพัดไปในวันนี้ นานเหลือที่คนเก่ายังเฝ้าฝัน ผิดไปบ้างจงอภัยให้แก่กัน จะยืดวันดีดีให้มีจริง ขอบคุณสำหรับกลอน เพราะๆ ที่นำมาฝากครับ
4 กันยายน 2552 19:14 น. - comment id 1035779
ยังคงรออยู่ตรงนี้ณ.ที่เก่า ยังเป็นเงาติดตรึงซึ้งเหมือนฝัน ฝากสายลมบอกเธอคิดถึงกัน แม้เธอฉันเป็นอดีตที่ปิดตาย ไม่เคยลืมเดินเกี่ยวก้อยบนถนน คุยกันจนลืมเวลาลืมจุดหมาย แต่วันนี้ต้องโดเดี่ยวและเปลี่ยวดาย ความเป็นจริงกลับทำลายทำร้ายเรา ไม่อาจลิมเธอได้ในส่วนลึก ยังแอบนึกคิดถีงบ้างอย่างขลาดเขลา ทุกวันนี้ภาพเธอเตือนย้ำเหมือนเงา ฉันซึมเศร้าหม่นหมองนองน้ำตา ชอบกลอนบทนี้ของคุณค่ะ
4 กันยายน 2552 19:19 น. - comment id 1035781
วุ้นเส้น ไม่มีใครทำอดีตให้ดีดกลับ หากจะนับเวลาถ้าเคลื่อนไหว ทั้งสายน้ำสายลมเคยห่มใจ ย่อมสั่นไหวไกลห่างกาลเวลา เรื่อง นี้เขียนเพื่อเตือนใจคนครับ ว่าเวลาย้อนกลับไม่ได้ ถ้าจะทำต้องทำด้วยหัวใจที่มั่นคง ขอให้มีความสุขครับ
4 กันยายน 2552 19:28 น. - comment id 1035787
คุณวิชัย ถ้าหลงกาลเวลาค่าเลือนลับ ชีพใกล้ดับอับแสง ณ แห่งไหน จะแสนนานหรือสั่นหวั่นไปใย ไม่ว่าใครต้องลาลับไม่กลับมา บางทีคนเราก็อยากจะหยุด กาลเวลา ณ ที่ที่หนึ่ง ว่าไหมครับ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
4 กันยายน 2552 19:34 น. - comment id 1035789
คุณเทียนหยด แม้เวลากลับได้อย่างใจนีก จะรู้สึกเหมือนเดิมก่อนเติมฝัน จะเปลี่ยนแปลงได้ไหมอย่างไรกัน หรือผ่อนผันความทุกข์สะดุดลง ถ้าเรากลับไป จะแก้ไขได้จริงหรือ ทางที่ดีนะ รักษาไว้ก่อนจะดีกว่า ว่าไหมครับ ผมสบายดี แต่งานยุ่งครับ พยายามาเข้ามาเพื่อให้เพื่อน ไม่ลืมกัน ครับ
4 กันยายน 2552 19:39 น. - comment id 1035790
คุณขวดเก่า รอยอดีตกรีดใจในบางครั้ง แต่คนยังยืนยงและคงอยู่ ปัจจุบันทำไว้ให้ใครดู นำไปสู่อนาคตทดแทนใจ ขอบคุณสำหรับบทกลอนที่นำมาฝาก ในที่สุดก็เป็นสมาชิกบ้านกลอน เต็มตัวแล้วซิครับ ยินดีครับ
4 กันยายน 2552 19:42 น. - comment id 1035792
คุณแบม จองไว้ คิดค่าจองน่ะ เอาค่าจองเป็นมิตภาพ ทีดีดีตลอดไปก็แล้วกัน ขอให้มีความสุขครับ
4 กันยายน 2552 19:45 น. - comment id 1035793
คุณโคลอน จริงๆ เพียงแต่เราทำวันนี้ให้ดี เราก็ไม่จำเป็นต้องกลับไปแก้ไขอะไร ว่าไหมครับ กลอนนี้เขียน เรื่องการอยากย้อน แต่จุดประสงค์เพื่อไม่ให้ย้อนครับ ไม่ได้คุยกันนาน เลยนะ ขอบคุณที่ดูแลน้องสาวตัวดี ให้ผมนะครับ
4 กันยายน 2552 19:47 น. - comment id 1035794
ฉาง พี่ชายตัวเองไม่เป็นอะไรหรอก พร่ำเพ้อไปวันๆ หลังงานหนักน่ะ ใครจะมาทำให้พี่เปลี่ยนได้ เขากลัวน้องสาวทำป่วนน่ะ ดูแลตัวเอง อย่าซนให้มากนักน่ะ
4 กันยายน 2552 19:50 น. - comment id 1035795
ครูพิม ใช่ครับ สายน้ำกาลเวลาย้อนกลับไม่ได้ วิธีที่ดีที่สุด ทำในสิ่งที่ใจอยากทำ ในปัจจุบันให้ดีที่สุด ว่าไหมครับ กลอนนี้เป็นกลอนที่เขียน เพื่อเตือนกันครับ ดูแลสุขภาพด้วยครับ
4 กันยายน 2552 19:58 น. - comment id 1035796
คุณคนกุลา แม้ไม่อาจข้ามกาลเวลาได้ ทำอย่างไรให้คิดก่อนจิตหวั่น กับคุณค่าที่วัดปัจจุบัน ทำสิ่งนั้นให้มีและดีจริง ขอบคุณกลอนงามๆ ที่นำมาฝาก ตีโจทย์ผมแตกกระจายเลย เยี่ยมมากครับ
4 กันยายน 2552 20:00 น. - comment id 1035797
คุณประทีปดาว ตอนนี้สิ่งทีเป็นอดีตเราคงทำอะไรไม่ได้ แต่ปัจจุบัน เราต้องทำให้ดี ทำด้วยความรู้สึกที่จริงใจ ถ้าเขายังไม่เห็น เขาก็ไม่คู่ควรครับ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
4 กันยายน 2552 20:03 น. - comment id 1035798
คุณกระต่ายฯ กลอนที่คุณนำมาฝากเพราะมากครับ ผมสังเกตุน่ะ ว่าคุณเขียนกลอน แนวนี้ได้ดีมากเลย ขอบคุณสำหรับกลอนดีดี ที่เขียนให้อ่าน สบายดีนะครับ ขอให้มีความสุขครับ
4 กันยายน 2552 20:11 น. - comment id 1035799
ถ้าเธอ มองให้ซึ้งถึงใจฮัน คงจะไม่ทิ้งกันให้หม่นหมอง ถ้าเธอ มีหัวใจใฝ่ปรองดอง คงไม่ต้องโศกาโศกอาดูร ถ้าฉัน มีหัวใจที่มั่นคง คงไม่หลงสับสนจนสิ้นสูญ ถ้าฉัน ยึดเอาธรรมใฝ่ค้ำคูณ คงเพิ่มพูนรักล้นจนวันนี้ สรรพสิ่งอันใดในโลกหล้า ไม่แกร่งกล้าคงทนย่อมป่นปี้ เธอกับฉันรักกันมานานปี ย่อมต้องมีจืดจางหักล้างลง หากจะร่วมประสานไม่รานร้าว ปรับจิตใจให้เข้าเป้าประสงค์ ลืมเรื่องร้ายหมายมุ่งผดุงพงษ์ ใจมั่นคงแก้ไขให้กลายดี ถ้าเธอ และ ฉัน ตั้งใจมั่น คงยังไม่สายไป(อิอิ ไม่ทราบว่าเข้าเรื่อง ถ้า รึเปล่า)
4 กันยายน 2552 22:55 น. - comment id 1035810
ตามหลังคุณฤทธิ์ ศรีดวง มาค่ะ..... หาได้มาด้วยกันไม่....อิอิ เห็นหลังไวๆตะกี้นี้เอง เผลอแป๊บเดียวหลบเข้ามาบ้านนี้ซะแล้ว ไอ้เรารึก็ไวปานกระรอก....ขอบอก ขอบอก ท่านฤทธิ์ ศรีดวง ไปที่ไหน ขอตามไปด้วย เผื่อวิชาอาคมการเขียนกลอนจะกระเด็นมาติดตัวคุณตั๊กบ้าง อ๊าว...ตายจริง...ลืมสวัสดีเจ้าบ้านสุดหล่อ มัวแต่หลบยืนฟังเรื่องราวที่ชายคาหน้าบ้าน... บ่นพึมพัมอะไรกันจ๊ะ....อยากย้อนเวลาเหรอคะ อืมม....ถ้าย้อนเวลาได้...ช่วยพาคุณตั๊กกลับไปจดจำเรื่องราวต่างๆ ให้ดีกว่านี้หน่อยได้มั๊ยคะ เพราะมีหลายเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับตัวเอง ทั้งสุขและทุกข์ ซึ่งก็ถือว่า "สิ่งใดเกิดขึ้นสิ่งนั้นดีเสมอ" จึงอยากย้อนเวลาไปจดจำเรื่องราวทุกเรื่องเลยค่ะ .................................................................. ไม่ได้กลับไปแก้ไขนะ อยากกลับไปจดจำให้หมดน่ะ อิอิ....( บ้าไปแล้ว... ) คนเดียวคงจำได้ไม่หมด อาจขอฉางน้อยไปด้วยนะ หรือคุณนักสืบจะไปด้วยก็ได้ ถ้าไม่กลัวว่าจะไม่ได้กลับมาอีก ฮ่า
4 กันยายน 2552 22:13 น. - comment id 1035811
สวัสดีครับ คุณสืบ ช่วงหลังคุณสืบเขียนกลอนรักบ่อยขึ้น ไม่รู้ว่าเพื่อเพิ่มทักษะหรือเปล่าสำหรับคนที่ไม่ถนัดกลอนรัก เรื่องในกลอนบอกเล่าเรื่องความหลัง โหยหาอดีต สำหรับคนที่จดจำอดีตที่เคยมี กับคนเคยรัก จะรู้สึกอินได้ง่ายทีเดียว ขอให้มีความสุขมากๆครับ
4 กันยายน 2552 22:21 น. - comment id 1035816
สวัสดีพี่ไร้ฯ...มาแนวหวานปนเศร้านิ.. หายไปนานเลยนะครับ มีความสุขทุกๆวันครับพี่ไร้ฯ
4 กันยายน 2552 21:49 น. - comment id 1035875
วันเวลาพาคนค้นทางฝัน ทิ้งคืนวันมั่นให้ไว้ข้างหลัง สิ่งที่เหลือเจือจางร้างลำพัง ให้สิ้นหวังขังใจไร้จุดยืน คนเราต้องเดินไปข้างหน้านะคะ บางคนก็เปลี่ยน บางคนก็ลืม แต่บางคน ก็จมอยู่กับความหลังค่ะ
4 กันยายน 2552 23:06 น. - comment id 1035890
แวะมาอ่านกลอนเพราะ ให้ข้อคิดดีๆค่ะ ขอทำปัจจุบันให้ดีที่สุด ขอเป็นมิตรที่ดีกับคุณนักสืบฯด้วยคนนะคะ
5 กันยายน 2552 09:18 น. - comment id 1035913
ถ้าเขา เข้าใจ..ปัญหาใดก็ไม่สำคัญ แต่ ถ้าเขา.. ขี้งอน ขี้หึง งอแง ไม่เข้าใจ อะไรก็เป็นปัญหาไปหมดล่ะ เนอะพี่เนอะ
5 กันยายน 2552 09:13 น. - comment id 1035919
*ถ้าฉันย้อนคืนหลังในครั้งเก่า ฉันจะเฝ้าดูแลมิแปรผัน จะรักอยู่ชูเชิดบรรเจิดจันทร์ จนตะวันแอบยิ้มปริ่มปรีดา *แต่เพราะฉันไร้หวังพลังสู้ ยืนหยัดอยู่กับเหงาเศร้าหนักหนา จึงหมดแรงแข่งขันกับจันทรา ตะวันลาเคลื่อนไปไม่ไยดี พี่นักสืบ แต่งกลอนได้เพราะและน่าอ่านมากๆ ครับ เป็นความรักที่....ไม่ต้องสมหวัง แต่มีพลังที่ยิ่งใหญ่