ก่อนที่แสงสุดท้ายจะฉายฉาน มืดหม่น-อนธการ-หมองไหม้ จ้องมอง...หาสิ่งที่หายไป เพื่อค้นพบว่าหัวใจนั้นหลุดลอย ตะวันรอนอ่อนแสงสีแดงสาด สกุณชาติแว่วหวังกลับรังน้อย ไม่มีที่ของคนท้อผู้รอคอย ส่งใจเศร้าเหงาหงอย...กับสายลม กับผืนดิน กับผืนฟ้า กับอากาศ กับทุ่งหญ้าดารดาษที่คลี่ห่ม เมื่อยามเศร้าไร้สุขทุกข์ระทม ตะโกนถามความขื่นขมกับท้องฟ้า ฟ้าส่ง...ฉันเกิดมาเพื่อใคร ให้ฉันมีหัวใจที่ไร้ค่า ให้ฉันตายลงไปอย่างช้าช้า ให้ฉันนี้มีน้ำตาที่ไหลนอง ฉันไม่ต่างจากหุ่นฟางที่แกว่งไกว แต่ฉันมีดวงใจที่เศร้าหมอง ฟ้าไม่ส่งให้ใครมาเหลียวมอง หุ่นอย่างฉันก็ไม่จ้องเหลียวมองฟ้า ก่อนที่แสงสุดท้ายจะฉายฉาน ความมืดมน-อนธการ-เริ่มไหลบ่า ไม่ต้องการให้ยามหลับซับน้ำตา ความสมเพชเวทนา-ไม่อยากมี .. ตะวันรอนอ่อนแสงสีแดงสด คลี่ห่มใจไหวรันทดย่ำยามนี้ คอยนับแสงสุดท้ายมาหลายปี ให้ร่างกายและชีวีนี้ผุพัง ไม่ต้องการสิ่งใดจากฟากฟ้า ไม่ว่าความเย็นชาหรือความหวัง กี่ชาติภพปรับเปลี่ยนหมุนเวียนยัง พร้อมหันหลังให้ทุกชาติ...ลาขาดเธอ
กระบี่ใบไม้ 1 ก.ย. 2552 17:40 น. - ID 128835 
1690
1
0
2 กันยายน 2552 10:13 น. - comment id 1034692
น้ำตาหุ่นฟาง...
2 กันยายน 2552 16:00 น. - comment id 1034841
คอยนับแสงสุดท้ายมาหลายปี มันบอกถึงความเศร้าสุดๆ เลยนะ มีความรู้สึกคล้ายๆแบบนี้เหมือนกัน แต่เป็นพักๆนะ
2 กันยายน 2552 19:14 น. - comment id 1034930
เศร้า เดียวดาย และเด็ดขาด ไพเราะมากเลยค่ะ
28 ธันวาคม 2552 18:31 น. - comment id 1080091
จิงน่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
